Η παγκόσμια οικονομία εισέρχεται σε έναν νέο “super cycle”, με την τεχνητή νοημοσύνη και τις κινήσεις για την απαλλαγή από τον άνθρακα να αποτελούν κινητήριους παράγοντες, σύμφωνα με τον Peter Oppenheimer, επικεφαλής της μακροοικονομικής έρευνας στην Ευρώπη στην Goldman Sachs.
“Κινούμαστε σαφώς σε έναν διαφορετικό super cycle”, δήλωσε τη Δευτέρα στην εκπομπή “Squawk Box Europe” του CNBC.
Οι super cycles ορίζονται συνήθως ως μεγάλες περίοδοι οικονομικής ανάπτυξης, που συχνά συνοδεύονται από αύξηση του ΑΕΠ, ισχυρή ζήτηση για αγαθά που οδηγεί σε υψηλότερες τιμές και υψηλά επίπεδα απασχόλησης.
Ο πιο πρόσφατος σημαντικός υπερ-κύκλος που είχε η παγκόσμια οικονομία ήταν αυτός που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, δήλωσε ο Oppenheimer, συζητώντας το περιεχόμενο του βιβλίου του “Any Happy Returns” που μόλις κυκλοφόρησε.
Αυτός χαρακτηρίστηκε από την κορύφωση των επιτοκίων και του πληθωρισμού, πριν από μια δεκαετή περίοδο πτώσης του κόστους κεφαλαίου, του πληθωρισμού και των επιτοκίων, καθώς και οικονομικών πολιτικών όπως η απορρύθμιση και οι ιδιωτικοποιήσεις, εξήγησε. Παράλληλα, οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι υποχώρησαν και η παγκοσμιοποίηση έγινε ισχυρότερη, σημείωσε ο Oppenheimer.
Όμως, δεν πρόκειται τώρα όλοι αυτοί οι παράγοντες να συνεχιστούν όπως ήταν, πρόσθεσε.
“Δεν είναι πιθανό να δούμε τα επιτόκια να τείνουν προς τα κάτω τόσο επιθετικά κατά την επόμενη δεκαετία περίπου, βλέπουμε κάποιες αντιδράσεις στην παγκοσμιοποίηση και, φυσικά, βλέπουμε και αυξημένες γεωπολιτικές εντάσεις”.
Ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, οι εντάσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας που σχετίζονται κυρίως με το εμπόριο και η σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς που δημιουργεί ανησυχίες για την ευρύτερη Μέση Ανατολή είναι μόνο μερικά από τα γεωπολιτικά θέματα που απασχολούν τις αγορές το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Ενώ οι τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις θα πρέπει θεωρητικά να οδηγήσουν στην επιβράδυνση του ρυθμού των χρηματοοικονομικών αποδόσεων, υπάρχουν επίσης δυνάμεις που θα μπορούσαν να έχουν θετικό αντίκτυπο — συγκεκριμένα η τεχνητή νοημοσύνη και η μετάβαση σε πηγές ενέργειας μακριά από τον άνθρακα, δήλωσε ο Oppenheimer.
Η τεχνητή νοημοσύνη βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο, είπε, ωστόσο καθώς χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο ως βάση για νέα προϊόντα και υπηρεσίες, θα μπορούσε να οδηγήσει σε “θετική επίδραση” για τις μετοχές, είπε.
Το καυτό θέμα του AI και της παραγωγικότητας, το οποίο συχνά συμβαδίζει με συζητήσεις και ανησυχίες γύρω από την αντικατάσταση ή την αλλαγή των ανθρώπινων θέσεων εργασίας, θα επηρεάσει πιθανότατα την οικονομία.
“Το δεύτερο πράγμα το οποίο δεν έχουμε δει ακόμη, και νομίζω ότι είμαστε σχετικά θετικοί ότι θα δούμε, αφορά τη βελτίωση της παραγωγικότητας λόγω των εφαρμογών του ΑΙ, η οποία θα μπορούσε να είναι θετική για την ανάπτυξη και φυσικά για τα περιθώρια κέρδους”, δήλωσε ο Oppenheimer.
Παρά το γεγονός ότι τόσο το AI όσο και η απεξάρτηση από τον άνθρακα είναι σχετικά νέες έννοιες, υπάρχουν ιστορικοί παραλληλισμοί, δήλωσε ο Oppenheimer.
Μία από τις ιστορικές περιόδους που ξεχωρίζει είναι οι αρχές της δεκαετίας του 1970 και οι αρχές της δεκαετίας του 1980, οι οποίες, όπως είπε, “δεν ήταν τόσο διαφορετικές” από τις σημερινές εξελίξεις. Ο αυξημένος πληθωρισμός και τα επιτόκια ήταν ίσως πιο διαρθρωτικά ζητήματα σε σύγκριση με τώρα, είπε, ωστόσο παράγοντες όπως οι αυξανόμενες γεωπολιτικές εντάσεις, η αύξηση των φόρων και η ενισχυμένη ρύθμιση φαίνονται παρόμοιοι.
Με άλλους τρόπους, οι σημερινές μεταβολές μπορούν να θεωρηθούν ότι αντανακλούν αλλαγές ακόμη πιο πίσω στην ιστορία, εξήγησε ο Oppenheimer.
“Εξαιτίας αυτού του τεράστιου διπλού σοκ που είναι πιθανό να δούμε, το θετικό σοκ της τεχνολογικής καινοτομίας με πολύ γρήγορο ρυθμό μαζί με την αναδιάρθρωση των οικονομιών για να κινηθούν προς την απεξάρτηση από τον άνθρακα, νομίζω ότι αυτή είναι μια περίοδος που μοιάζει πραγματικά περισσότερο με αυτό που είδαμε στα τέλη του 19ου αιώνα”, είπε.
Ο εκσυγχρονισμός και η εκβιομηχάνιση που τροφοδοτούνται από τις υποδομές και τις τεχνολογικές εξελίξεις παράλληλα με τη σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας σηματοδοτούν αυτή την ιστορική περίοδο.
Είναι σημαντικό ότι αυτοί οι ιστορικοί παραλληλισμοί μπορούν να δώσουν διδάγματα για το μέλλον, επισήμανε ο Oppenheimer.
“Κοιτάζοντας πίσω στο χρόνο, οι κύκλοι και οι διαρθρωτικές ρήξεις επαναλαμβάνονται, αλλά ποτέ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και νομίζω ότι πρέπει να μάθουμε από την ιστορία ποια είναι τα συμπεράσματα που μπορούμε να εξετάσουμε προκειμένου να τοποθετηθούμε καλύτερα για το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε”.