Στον Έβρο…. Εμείς, εδώ, δεν έχουμε πια πρόσωπο… έχουμε μάσκες και πετσέτες Εμείς εδώ δεν λέμε πια “καλημέρα”… βουβά, σαν ανταμώνουμε, σηκώνει ο ένας τα μάτια στον ουρανό ο άλλος σηκώνει τους ώμους και τραβάει καθείς το δρόμο του …άλλαξε ο τρόπος που χαιρετιόμαστε! Εμείς, εδώ, δεν ρωτάμε πια “τι κάνεις;” -“Καίει ακόμα;” -“Ακόμα καίει!” και τραβάει καθείς το δρόμο του Εμείς, εδώ, δεν μιλάμε πια για τον καιρό… …μιλάμε για τον καπνό: -“Θα καθαρίσει σήμερα;” -“Μπα, έτσι θα πάει” και τραβάει καθ’είς το δρόμο του …άλλαξε ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε! Εμείς, εδώ, δεν έχουμε όραση, έχουμε καπνό δεν έχουμε όσφρηση, έχουμε καπνό δεν έχουμε γεύση, έχουμε καπνό Μας έμεινε η ακοή, ν’ ακούμε τα canadair και τα air-tractor …μάθαμε, με τ’ αυτί, να ξεχωρίζουμε τα canadair απ’ τα air-tractor Μας απόμεινε κι η αφή -όσοι δεν κάψαμε τα χέρια μας- να βγάζουμε τις στάχτες απ’ τα μάτια… …κι όσοι τα κάψαμε το κρύβουμε, μη τα δουν και μας διώξουν από τη φωτιά… …μη μείνει κενό και περάσει η φωτιά… …άλλαξε ο τρόπος που λειτουργούμε! Εμείς, εδώ, στη γη των γελαστών ανθρώπων δεν έχουμε πια χαμόγελο… Έτσι κι αλλιώς θα το ‘κρύβε η πετσέτα το δάκρυ όμως φαίνεται, είναι πιο πάνω και πιο μαύρο Εμείς, εδώ, σαν δούμε κάποιον που αγαπάμε γυρνάμε το κεφάλι αλλού μη δει το δάκρυ μας Γυρνάει κι εκείνος απ’ την άλλη μη δούμε το δικό του και τραβάει καθ’είς το δρόμο του …άλλαξε ο τρόπος που αγαπάμε! Εσείς, εκεί, εμάς εδώ, μας είπατε “φασίστες” που πέσαμε στη φωτιά, να σώσουμε τον τόπο μας! …μας είπατε “ακροδεξιούς”, που πήραμε τα βουνά, να προλάβουμε το κακό! …μας είπατε “κυνηγούς κεφαλών”, που μαζωχτήκαμε να σώσουμε τα χωριά! Εμείς, εδώ, εσάς εκεί, τούτη τη φορά δεν θα σας συγχωρήσουμε τούτη τη φορά δεν θα ξεχάσουμε τούτη τη φορά δεν θα σας ξεχάσουμε! …άλλαξε ο τρόπος που μισούμε, γινήκαμε σαν και του λόγου σας!
Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος Φέρες Έβρου Ημέρα δέκατη τέταρτη Γιώργος Θαλασσινός