Ο Σαρλ Αζναβούρ, ο Αρμενικής καταγωγής Γάλλος τραγουδοποιός, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του γαλλικού τραγουδιού έχοντας φυσικά παγκόσμια απήχηση. Έφυγε από τη ζωή πριν πέντε χρόνια, την 1η Οκτωβρίου του 2018, αφήνοντας πίσω του μια μεγάλη καλλιτεχνική παρακαταθήκη.
Στα 70 χρόνια της καλλιτεχνικής του καριέρας ερμήνευσε περισσότερα από 1.200 τραγούδια με την μοναδική τενόρα φωνή του. Συνέθεσε περίπου 1.000 τραγούδια, τα οποία ερμήνευσαν μεγάλα ονόματα του γαλλικού τραγουδιού, όπως οι Εντίθ Πιάφ, Ζιλιέτ Γκρεκό, Ζιλμπέρ Μπεκό και πούλησε πάνω από 100 εκατομμύρια δίσκους. Παράλληλα διακρίθηκε και για τις υποκριτικές του ικανότητες παίζοντας σε περισσότερες από 80 ταινίες.
Όταν ήταν στην ηλικία των 12 ετών πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο, στην ταινία του Μαρσέλ Νταρουά, με τίτλο: «La Guerre des gosses» («Ο πόλεμος των παιδιών»). Την περίοδο εκείνη ανακάλυψε το ταλέντο του να γράφει τραγούδια κάνοντας παραστάσεις σε καμπαρέ με τον Πιέρ Ρος. Τότε ο Ρος έπαιζε πιάνο και ο Αζναβούρ τραγουδούσε. Τεράστιο ρόλο στην αναγνώρισή του έπαιξε η γνωριμία του με την Εντίθ Πιάφ. Η Εντίθ Πιάφ υπήρξε για χρόνια μέντοράς του, αλλά και μία από τις φιγούρες που τον ενέπνευσε για τη συνέχεια της καριέρας του.
Ο Σαρλ Αζναβούρ συνέθεσε μεγάλο αριθμό των τραγουδιών. Τα συγκεκριμένα τραγούδια έμειναν στην ιστορία ως τα «θλιμμένα τραγούδια» («tristesse chansons»), με πιο γνωστά τα «On ne sait jamais» («Κανείς ποτέ δεν ξέρει» ), («Comme des etrangers») («Σαν ξένοι») , «Ce jour tant attendu» («Η μέρα αυτή που τόσο περιμέναμε»). Επίσης συνέθεσε την οπερέτα «Κύριος Καρνάβαλος» («Monsieur Carnaval»), που πρωτοανέβηκε στο Παρίσι στις 17 Δεκεμβρίου 1965, από την οποία ξεχώρισε το τραγούδι «La Bohème», που έγινε παγκόσμια επιτυχία και έγινε το τραγούδι σήμα-κατατεθέν του.
Παρότι η καλλιτεχνική του καριέρα απογειωνόταν συνεχώς, ο Αζναβούρ είχε ενεργό ρόλο στη γαλλική, αρμενική και διεθνή πολιτική. Κατά τη διάρκεια των γαλλικών προεδρικών εκλογών του 2002, όπου ο συντηρητικός εθνικιστής Ζαν-Μαρί Λε Πεν πέρασε στον επόμενο γύρο των εκλογών, απέναντι στον τότε Γάλλο πρόεδρο Ζακ Σιράκ, ο Αζναβούρ υπέγραψε το υπόμνημα «Vive la France» και κάλεσε όλους τους Γάλλους να τραγουδήσουν τη Μασσαλιώτιδα σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ο Σιράκ, που ήταν προσωπικός φίλος του Αζναβούρ, κέρδισε τελικά τις εκλογές με απόλυτη πλειοψηφία, λαμβάνοντας πάνω από το 82% του συνόλου των ψήφων.
Παράλληλα, μετά τον σεισμό που έπληξε την Αρμενία το 1988, ίδρυσε τον φιλανθρωπικό οργανισμό Aznavour for Armenia («Ο Αζναβούρ για την Αρμενία») μαζί με τον επιστήθιο φίλο του Λεβόν Σαγιάν. Επιπλέον, ήταν στρατευμένος στην υπόθεση της Αρμενίας και πάσχιζε για την αναγνώριση της γενοκτονίας των συμπατριωτών του από τους Τούρκους.
Στην προσωπική του ζωή, ο Σαρλ Αζναβούρ παντρεύτηκε τρεις φορές. Με τη Μισελίν Ριζέλ (1946), την Εβελίν Πλεσίς (1956) και την Ούλα Θόρσελ (1967), αποκτώντας μαζί τους 6 παιδιά. Την 1η Οκτωβρίου 2018 ανακοινώθηκε ο θάνατός του, σε ηλικία 94 ετών, στο χωριό Μουριές της νότιας Γαλλίας. Ήταν ο μοναδικός στον κόσμο καλλιτέχνης, που προς τιμή του έχει ανεγερθεί μνημείο, στο οποίο φέρεται ο ανδριάντας του.