Οι ιδρυτές των Roman και Williams, είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι για δύο δεκαετίες σχεδίασαν σπίτια, ξενοδοχεία, εστιατόρια, κλαμπ, γκαλερί, καταστήματα, έπιπλα —ακόμη και σπίτια πουλιών— λουσμένα σε μια πολυτελή πατίνα.
Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. The Ace Hotel Νέα Υόρκη. Η Αθλητική Ένωση του Σικάγου. Το ξενοδοχείο NoMad στο Λονδίνο. Το κατάστημα Goop στο Λος Άντζελες. Το ξενοδοχείο Reykjavik Edition, στην Ισλανδία. The Boom Boom Room.
Αυτά είναι όλα μερικά από τα μέρη όπου οι άνθρωποι μπορούν να μπουν στον κόσμο των εσωτερικών χώρων που δημιούργησαν οι Roman και Williams , μια εταιρεία αρχιτεκτονικής και εσωτερικής διακόσμησης που ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια αυτόν τον μήνα. Καθώς αυτός ο κόσμος έχει μεγαλώσει και περιλαμβάνει τοποθεσίες σε επτά χώρες και τρεις ηπείρους, ο Robin Standefer, 58, και ο Stephen Alesch, 57, οι παντρεμένοι ιδρυτές της εταιρείας, επέστρεφαν συχνά στο Montauk της Νέας Υόρκης, όπου ζουν με μερική απασχόληση από το 2006.
«Νομίζω ότι αυτό το δωμάτιο ήταν το κέντρο της ζωής μας και της δημιουργικότητάς μας για το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων 20 ετών», είπε η κ. Standefer μέσα σε ένα στούντιο στο σπίτι τους στο Long Island , το οποίο αποκαλούν Sea Ranch.
Στο στούντιο – ένα ανακαινισμένο γκαράζ – υπήρχαν ριχτάρια από δέρμα προβάτου που κάλυπταν έναν καναπέ με ξύλινο σκελετό από τον Βραζιλιάνο σχεδιαστή και αρχιτέκτονα Sergio Rodrigues. μπουκάλια με αποξηραμένες ορτανσίες που σκάνε από βάζα μπαταριών αντίκες που συλλέγονται από την κα Standefer. και πίνακες με θαλασσινά τοπία, αγορασμένοι στο eBay και διακοσμημένοι από τον κ. Alesch, με επένδυση τοίχου. Σε άλλο τοίχο κρεμόταν η προτομή μιας γεμιστής κατσίκας, δώρο στο ζευγάρι. Τα γυάλινα μάτια του έμοιαζαν να ατενίζουν μια ομάδα από κοχύλια από κόγχες που η κυρία Στάντεφερ είχε τακτοποιήσει ομόκεντρα σε ένα χαμηλό ξύλινο τραπέζι που είχαν σχεδιάσει εκείνη και ο κύριος Άλες.
«Τα δωμάτιά τους είναι σαν πύλες σε έναν άλλο τόπο και χρόνο», είπε ο Johannes Knoops, καθηγητής στο τμήμα εσωτερικής διακόσμησης στο Fashion Institute of Technology και πρόεδρος της επιτροπής Lawrence Israel Prize του κολεγίου. Το βραβείο, το οποίο αναγνωρίζει την υποδειγματική εσωτερική διακόσμηση, απονεμήθηκε στους Roman και Williams το 2013.
Οι εσωτερικοί χώροι που σχεδιάστηκαν από την κα Standefer και τον κ. Alesch συνήθως ενσωματώνουν αντίκες και vintage κομμάτια που προορίζονται για χρήση, που δεν φυλάσσονται μακριά από το ράφι. Η Alexandra Cunningham Cameron, επιμελήτρια σύγχρονου σχεδιασμού στο Cooper Hewitt, Smithsonian Design Museum, είπε ότι «Ο Roman και ο Williams έχουν βρει τη φόρμουλα για να κάνουν τις αντίκες φυσικά και πνευματικά άνετες – κάτι που, με τα σημερινά πρότυπα, τις περισσότερες φορές δεν είναι».
Η διαδικασία τους περιλαμβάνει την έρευνα ιστορικών υλικών και παραδοσιακών μορφών χειροτεχνίας: τοποθέτηση τούβλων, ας πούμε, ή την περίπλοκη μέθοδο χαμένου κεριού για τη χύτευση μπρούντζου σε διακοσμητικά αντικείμενα. Το ζευγάρι πειραματίζεται συχνά με τέτοιες τεχνικές, για να τις κατανοήσει καλύτερα, και στη συνέχεια συνεργάζεται με τεχνίτες για να εφαρμόσει τις μεθόδους στα έργα τους, είτε έπιπλα είτε κτίρια που σχεδιάζει η εταιρεία από την αρχή.
«Δεν χρειάζεται να εφευρίσκουμε ξανά τα πάντα συνέχεια», είπε ο κ. Alesch στο GQ το 2009, την ίδια χρονιά που μαζί με την κα Standefer ολοκλήρωσαν τους εσωτερικούς χώρους στο Ace Hotel New York, όπου γέμισαν το λόμπι με vintage βρετανικές καρέκλες καμπάνιας, ταρτάν- καλυμμένες πολυθρόνες, μια τεράστια αμερικανική σημαία και μια θήκη με ταριχευμένα πουλιά, όλα φωτισμένα ζεστά με λαμπτήρες πυράκτωσης. Το περιοδικό Interior Design τίμησε το Ace στη Νέα Υόρκη ως το boutique hotel της χρονιάς το 2009 και τα Βραβεία Design του 2010 του περιοδικού Wallpaper το αναγνώρισαν ως ένα από τα πέντε καλύτερα νέα ξενοδοχεία.
Η Roman and Williams Buildings and Interiors, όπως είναι επίσημα γνωστή η εταιρεία, ονομάστηκε από τους παππούδες των ιδρυτών από τη μητέρα τους, William Winters (δικός της) και Roman Alesch (δικός του). Η κα Standefer και ο κύριος Alesch το ξεκίνησαν στο σαλόνι του loft τους East Fourth Street στο Μανχάταν τον Νοέμβριο του 2002. Συναντήθηκαν για πρώτη φορά μια δεκαετία νωρίτερα, στο Λος Άντζελες, ενώ εργάζονταν στο τμήμα τέχνης της ταινίας «The New Age. ” Μαζί, αναμόρφωσαν μια βιτρίνα στη λεωφόρο Robertson Boulevard σε μια πλασματική μπουτίκ ρούχων που εμφανίζεται στην ταινία.
Ο κ. Alesch, ο οποίος γεννήθηκε στο Neenah, Wis., μεγάλωσε στη Malibou Lake, μια οικιστική κοινότητα που αναπτύχθηκε από τον διευθυντή Cecil B. DeMille στο Agoura Hills της Καλιφόρνια. Σπούδασε φιλοσοφία και μηχανική στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Αριζόνα στο Flagstaff και μαθήτευσε στο αρχιτεκτονικά γραφεία στο Λος Άντζελες πριν ασχοληθούν με τον κινηματογράφο. Ως σκηνογράφος, ξεκίνησε κάθε έργο με ένα σχέδιο με το χέρι, μια μέθοδο που συνέχισε να χρησιμοποιεί στους Roman και Williams.
Η κα Standefer, η οποία γεννήθηκε στο Μπρονξ και μεγάλωσε στο Μανχάταν, σπούδασε τέχνη και αρχιτεκτονική στο Smith College στο Northampton της Μασαχουσέτης, πριν αποφοιτήσει από το Hampshire College στο Amherst της Μασαχουσέτης. Στη συνέχεια εργάστηκε ως επιμελήτρια και, στα τέλη της δεκαετίας του 1980 , ως οπτικός σύμβουλος στην ταινία «New York Stories». Σε αυτή τη δουλειά γνώρισε τον Μάρτιν Σκορσέζε, ο οποίος αργότερα την προσέλαβε ως δημιουργικό σύμβουλο στις ταινίες του «Goodfellas» και «The Age of Innocence».
Λίγο καιρό μετά την στροφή τους σε ιδιωτικές κατοικίες, η κα Standefer και ο κύριος Alesch ανέλαβαν ένα πιο δημοφιλές έργο: επανασχεδιάζοντας το λόμπι του ξενοδοχείου Royalton στο Midtown Manhattan, το οποίο εκείνη την εποχή παρουσίαζε εσωτερικούς χώρους σχεδιασμένους από τον Philippe Starck. Το λόμπι έγινε ένα μέρος για να το δεις και να το δεις αφού ο κ. Starck το επανασχεδίασε το 1988, αλλά με τα χρόνια είχε χάσει το θόρυβο του.
Το λόμπι τους στο Royalton, το οποίο διέθετε επένδυση από σκούρο ξύλο, καφέ δερμάτινους καναπέδες και τραπεζάκια σαλονιού από χάλυβα, έκανε το ντεμπούτο του το 2007 με μικτές κριτικές. «Το παλιό λόμπι ήταν το εσωτερικό που πρέπει να δει κανείς στην εποχή του, και το νέο δεν είναι», έγραψε η κριτικός Alice Rawsthorn.
Αλλά μέχρι τότε ο Roman και ο Williams είχαν ήδη προσληφθεί για άλλα ξενοδοχειακά έργα. Ο προγραμματιστής André Balazs , αφού συνάντησε την κα Standefer και τον κ. Alesch το 2004, ανέθεσε στην εταιρεία να σχεδιάσει όλους τους εσωτερικούς χώρους στο πρώτο του ξενοδοχείο Standard στη Νέα Υόρκη: το Standard, High Line , στην περιοχή συσκευασίας κρέατος.
Αν και ο Roman και ο Williams είχαν κάνει ένα λόμπι ξενοδοχείου, το έργο Standard ήταν σε διαφορετική κλίμακα. Η εταιρεία εκείνη την εποχή είχε έξι υπαλλήλους, συμπεριλαμβανομένων των δύο ιδρυτών της. Όταν είπαν ότι οι προγραμματιστές έπρεπε να επισκεφτούν το γραφείο για να βεβαιωθούν ότι η εταιρεία θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά, η κα Standefer θυμήθηκε ότι σκέφτηκε: «Χρειαζόμαστε περισσότερους ανθρώπους». Πρόσθεσε, «Έτσι φέρνουμε φίλους, τους αρέσει να κάθονται στο γραφείο, περπατώντας μέσα από το γραφείο».