Φυσικά όταν διαλέγουμε ελιές, προτιμούμε ελληνικές από παραγωγούς της περιφέρειας, με εξαιρετικές ποιότητες.
Είμαστε από τους τυχερούς λαούς όπου η χώρα μας έχει πολλές και καλές ποιότητες να επιλέξουμε.
Από ποικιλίες επιτραπέζιας ελιάς, συσκευασμένες και χύμα, με πολλούς εμπόρους και παραγωγούς από το Πασχαλινό τραπέζι αλλά και όλες τις εποχές , η αγορά είναι πλούσια.
Η πιο εύκολη και πιο φυσική ελιά που καταναλώθηκε από τον άνθρωπο ήταν η θρούμπα ή σταφιδολιά, η ώριμη δηλαδή ελιά που ξεπικρίζει μόνη της, με φυσικές διεργασίες πάνω στο δέντρο.
Αλλά και άλλων τύπων ελιές, σε λάδι ή σε άλμη αποτελούν ακόμα και σήμερα αγαπημένο πρόγευμα των Ελλήνων. Σε αρκετές ελληνικές περιοχές, πάντως, ήταν γνωστές από παλιά και οι τεχνικές εκπικρίσεως της πράσινης ελιάς .
Οι γνωστότερες όλων οι Καλαμών από τις περιοχές Πελοποννήσου Κρήτης και Δυτικής Ελλάδας , αλλά και οι Αμφίσσης Κεντρική , Δυτική Ελλάδα και Χαλκιδική.
Μετά έχουμε τις λαδολιές κορωνέϊκες στα νησιά του Ιονίου και την Κρήτη , την Κουτσουρελιά από την Πάτρα , τη θρουμπολιά από την Εύβοια και την Μαστοειδή ή αλλιώς τσουνάτη που βγάζει η Κρήτη και η Πελοπόννησος .
Πράσινες, ξανθές, καφέ, μαύρες ελιές εξαιρετικής ποιότητας αλλά και σε όλα τα σχήματα και μεγέθη μόνο στην Ελλάδα θα βρείς τέτοια αφθονία . Άλλωστε όπου και να κοιτάξεις σε βουνό η θάλασσα σε πεδιάδα ή ξερόκαμπο οι ελιές βρίσκονται παντού και μας χαρίζουν απλόχερα τον καρπό τους συνοδευτικά στα τραπέζια μας, αλλά και για το σημαντικό λάδι τους.