Στις επιστολές αυτές αναπτύσσονται οι ελληνικές θέσεις για το ζήτημα της τουρκο-λιβυκής «συμφωνίας» και παρατίθενται τα νομικά επιχειρήματα που τις θεμελιώνουν με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας.
Στην επιστολή προς την Πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας επισημαίνεται ότι η «συμφωνία» Τουρκίας-Λιβύης συνάφθηκε κακόπιστα και παραβιάζει το Δίκαιο της Θάλασσας, καθώς οι θαλάσσιες ζώνες της Τουρκίας και της Λιβύης δεν γειτνιάζουν, ούτε υπάρχει κοινό θαλάσσιο σύνορο μεταξύ των δύο κρατών. Επιπρόσθετα, η «συμφωνία» δεν λαμβάνει υπόψη της τα ελληνικά νησιά και το δικαίωμά τους να έχουν θαλάσσιες ζώνες (υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ). Επισημαίνεται, επίσης ότι η «συμφωνία» είναι άκυρη, καθώς δεν εγκρίθηκε από τη λιβυκή Βουλή, γεγονός που αποδεικνύεται και από σχετική επιστολή του Προέδρου της λιβυκής Βουλής προς τον Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. Για τους λόγους αυτούς, η χώρα μας απορρίπτει στο σύνολο της ως άκυρη και μη δυνάμενη να επηρεάσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα τη συμφωνία αυτή. Επισημαίνεται, επίσης, ότι η σύναψη της «συμφωνίας» διαταράσσει την ειρήνη και την ασφάλεια της περιοχής και ζητείται να τεθεί υπόψη του Συμβουλίου Ασφαλείας, προκειμένου να την καταδικάσει ως αντίθετη στη διεθνή νομιμότητα και να καλέσει την Τουρκία και τη Λιβύη να απόσχουν από κάθε πράξη, η οποία θα παραβίαζε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και θα κλιμάκωνε την ένταση στην περιοχή.
Στην επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα του Ο.Η.Ε. κ. Antonio Guterres, τίθενται τα ίδια επιχειρήματα και ζητείται -λόγω της ακυρότητας της συμφωνίας- να μην πρωτοκολληθεί στα Ηνωμένα Έθνη και να μην δημοσιευθεί από το Τμήμα Ωκεάνιων Υποθέσεων και Δικαίου της Θάλασσας του Ο.Η.Ε.. Επισημαίνεται επίσης ότι το ζήτημα θα πρέπει να τεθεί υπόψη του Συμβουλίου Ασφαλείας.