Είναι η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει το ρόλο της Γενικής Γραμματέως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) και είναι Ελληνίδα.Η Μαριαλένα Τσίρλη, απόφοιτος της Ελληνογαλλικής Σχολής των Ουρσουλινών και της Νομικής Σχολής Αθηνών, συνέχισε τις σπουδές της για τον μεταπτυχιακό και διδακτορικό της τίτλο στο Στρασβούργο και ξεκίνησε την σταδιοδρομία της ως νομικός στη Γραμματεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ήδη από το 1994 και συνέχισε κατόπιν
σε πολλές επιτελικές θέσεις. Η πλούσια ακαδημαϊκή και επαγγελματική διαδρομή της την οδήγησε στην ομόφωνη εκλογή της από την Ολομέλεια των σαράντα επτά δικαστών του ΕΔΔΑ.
«Ο ρόλος της Γραμματείας είναι επικουρικός. Αποστολή μας είναι να βοηθούμε τους δικαστές στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, προετοιμάζοντας τους φακέλους των υποθέσεων που εξετάζουν και παρέχοντας κάθε νομική, διοικητική και τεχνική συνδρομή. Στόχος μου είναι να εκτελέσουμε με τον καλύτερο κι αποτελεσματικότερο τρόπο τα καθήκοντα μας, αξιοποιώντας τις δυνατότητες και δεξιότητες κάθε μέλους του προσωπικού και διασφαλίζοντας ένα υγιές κι ευχάριστο εργασιακό περιβάλλον, όπου ο καθένας θα έχει την δυνατότητα να εξελίσσεται και να προοδεύει. Έχω την τύχη να προΐσταμαι μιας εξαιρετικά ταλαντούχας, ενθουσιώδους κι αφοσιωμένης ομάδας. Γνωρίζουμε ότι το Δικαστήριο καλείται να αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις και είναι κοινή μας φιλοδοξία να συμβάλλουμε στην επιτυχία του» σημειώνει η κ. Τσίρλη στη συνέντευξη της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ μετά την εκλογή της.
Ωστόσο, ακόμα και 70 χρόνια μετά την υπογραφή της Σύμβασης, το έργο του Δικαστηρίου παραμένει εξαιρετικά σημαντικό αλλά και επίκαιρο! Όπως εξηγεί η κ. Τσίρλη, «το σημείο εκείνο που μεταβάλλει την ΕΣΔΑ σε ένα αποτελεσματικό όπλο για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι η πρόβλεψη της για την λειτουργία ενός οργάνου ελέγχου της εφαρμογής των επιταγών της από τα συμβαλλόμενα κράτη, δηλαδή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το ΕΔΔΑ απαρτίζεται από αριθμό δικαστών ίσο προς εκείνο των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, δηλαδή σήμερα 47. Οι δικαστές είναι ανεξάρτητοι, διότι εκλέγονται μεν επ’ ονόματι ενός συμβαλλόμενου κράτους, όμως μετέχουν στο Δικαστήριο με την ατομική τους ιδιότητα και όχι ως εκπρόσωποι του κράτους αυτού».
Όπως εξηγεί:
«Το Δικαστήριο έχει την αρμοδιότητα να δέχεται προσφυγές, τόσο από κράτη μέρη της Σύμβασης (διακρατικές προσφυγές), όσο και από άτομα (ατομικές προσφυγές), σχετικές με παραβιάσεις των προστατευόμενων δικαιωμάτων από ένα κράτος μέρος. Ιδιαίτερα η ατομική προσφυγή έχει αναδειχθεί σε κορυφαίο μέτρο προστασίας του ατόμου από παράνομες κρατικές παρεμβάσεις. Μολονότι είδε το φως 70 χρόνια πριν, η Σύμβαση δεν είναι ένα κείμενο που έχει παγώσει μέσα στο χρόνο. Χάρη στην ερμηνεία και την εφαρμογή της από το Δικαστήριο, η Σύμβαση είναι ένα ζωντανό κείμενο που εξελίσσεται μέσα στον χρόνο και παρακολουθεί τις μεταβαλλόμενες αντιλήψεις ως προς το εννοιολογικό περιεχόμενο των δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ που κατοχυρώνει μεταξύ άλλων το δικαίωνα “σεβασμού της αλληλογραφίας”, έχει ερμηνευθεί διασταλτικά ώστε να προστατεύει και τις τηλεφωνικές συνομιλίες, την πλοήγηση στο διαδίκτυο, τα e-mails και τα λοιπά».