Στους μύθους που υπάρχουν για τις οικογενειακές επιχειρήσεις στην Ελλάδα αναφέρθηκε ο Αθανάσιος Σαββάκης, πρόεδρος της EnExGroup και επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ) σε σχετικό συνέδριο στη Θεσσαλονίκη.
Μέσα από την τοποθέτησή του, ο κ. Σαββάκης τόνισε πως υπάρχουν καλά παραδείγματα οικογενειακών επιχειρήσεων και στη χώρα μας. «Πρόκληση για εμάς, είναι να τα ανακαλύψουμε και να τα προβάλουμε με τον σωστό τρόπο» σημείωσε.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε έξι μύθους που «ακολουθούν» τις οικογενειακές επιχειρήσεις: «Ο πρώτος μύθος λέει ότι οι οικογενειακές επιχειρήσεις διοικούνται αντιεπαγγελματικά. Μάλιστα, όσοι το υποστηρίζουν, προσθέτουν ότι σχεδόν νομοτελειακά οι οικογενειακές επιχειρήσεις θα αποτύχουν στην τρίτη γενιά. Πώς εξηγείται όμως το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν οικογενειακές επιχειρήσεις 150 ή και 200 ετών στο εξωτερικό, και άνω των 100 ετών στην Ελλάδα; Άλλο λοιπόν είναι η ταχύτητα και η ευελιξία στην λήψη των αποφάσεων, και άλλο η δήθεν αντιεπαγγελματική διαχείριση».
Ο δεύτερος μύθος «λέει ότι μόνο ο ιδρυτής (της επιχείρησης) δημιουργεί πλούτο και κανένας άλλος από εκεί και πέρα δεν προσθέτει αξία στην επιχείρηση. Σε πλήθος οικογενειών και μάλιστα παγκοσμίως γνωστών, οι ιδρυτές τους ήταν απλώς οι πρώτοι από μια σειρά διαδόχων που ακολούθησαν και δημιούργησαν και αυτοί με την σειρά τους πλούτο. Πολλές διεθνείς εμπειρικές μελέτες για τις οικογενειακές επιχειρήσεις, αποδεικνύουν ότι μια οικογενειακή επιχείρηση, που θεωρεί ότι είναι παραγωγική για την οικογένεια και την κοινωνία, πάντα έχει πολλαπλούς δημιουργούς πλούτου, σε συνεχόμενες γενιές».
Ο τρίτος μύθος, αφορά «στη δήθεν προκαθορισμένη κάμψη ή και πτώση της οικογενειακής επιχείρησης, όταν αναλάβει τα ηνία η 3η γενιά. Είναι ο πιο διαδεδομένος μύθος, που υποστηρίζει ότι τα παιδιά και εγγόνια ενός ιδρυτή, είναι πιθανό να κακοδιαχειριστούν την οικογενειακή επιχείρηση. Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τις οικογενειακές επιχειρήσεις στην Ελλάδα και στον κόσμο, θα παρατηρήσουμε ότι οι οικογένειες ακολουθούν μάλλον έναν κύκλο συνεχούς προσπάθειας και ανάπτυξης, παρά μια πορεία -προφανώς ασυνείδητη- γραμμικής παρακμής».
Ο τέταρτος μύθος «λέει ότι αν πουληθεί μια οικογενειακή επιχείρηση, τότε η οικογένεια παύει να ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα. Μάλλον, το αντίθετο. Η πλειοψηφία των οικογενειών σε αυτή την περίπτωση, επενδύει σε κάποια άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα συνεχίζοντας έτσι την παράδοση που θέλει την οικογένεια να είναι ιδιοκτήτρια μιας οικογενειακής επιχείρησης».
Σύμφωνα με το πέμπτο μύθο, «ο πλούτος μιας οικογένειας προκύπτει μόνο από μια οικονομική-επιχειρηματική δραστηριότητα. Και αυτό είναι λάθος, αφού αν κοιτάξουμε γύρω μας, θα διαπιστώσουμε ότι τα κέρδη από την οικογενειακή επιχείρηση, επενδύονται τόσο στην ίδια, όσο και σε άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες της οικογένειας».
Τέλος, ο έκτος μύθος λέει ότι «η επιτυχία μιας οικογενειακής επιχείρησης στις επόμενες γενιές, στηρίζεται στο γεγονός ότι η οικογένεια έχει απομακρυνθεί από την διοίκηση της οικογενειακής επιχείρησης, και ασκεί μια σχετικά μικρή επιρροή στην λήψη των αποφάσεων. Όσο υποστηρίζουν ότι ο μύθος αυτός είναι πραγματικότητα, αγνοούν παντελώς ότι οι οικογενειακές επιχειρήσεις στηρίζονται πρωτίστως στις αξίες της οικογένειας, διότι το στιβαρό θεμέλιό τους είναι η οικογενειακή κουλτούρα. Βεβαίως, αρκετές φορές οι οικογενειακές αξίες και πρακτικές μπορούν να υπονομεύσουν την βιωσιμότητα της οικογενειακής επιχείρησης . Είναι και αυτό γεγονός αδιαμφισβήτητο. Η συνηθισμένη όμως πρακτική, είναι η οικογένεια να προσπαθεί διαρκώς να μειώσει τους τρόπους με τους οποίους η επιχείρηση “στεγνώνει” οικονομικά και στο πλαίσιο αυτό προσπαθεί να μεγαλώσει και να βελτιστοποιήσει τα οφέλη για όλα τα μέλη της οικογένειας, ανεξαιρέτως».
Ο κ. Σαββάκης υπογράμμισε ότι «έχουμε ανάγκη από την προβολή επιτυχημένων παραδειγμάτων οικογενειακών επιχειρήσεων που μακροημερεύουν, που αναπτύσσονται, που δημιουργούν νέες καλά πληρωμένες θέσεις εργασίας, που γίνονται πραγματικοί καταλύτες κοινωνικής συνοχής -ειδικά σε τοπικό επίπεδο – και εν τέλει είναι οι πραγματικοί στυλοβάτες της οικονομίας. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα στην Ελλάδα, η πρόκληση για εμάς είναι να τα ανακαλύψουμε και να τα προβάλουμε με τον σωστό τρόπο».