20.9 C
Athens
Friday, November 22, 2024
More

    Βρετανία: Γιατί οι εκατομμυριούχοι εξετάζουν το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουν τη χώρα με την εργατική κυβέρνηση;

    Την ώρα που ο νέος Βρετανός πρωθυπουργός Keir Starmer τακτοποιείται στο Νο 10 της Downing Street, η σχεδιαζόμενη αναθεώρηση που σύμφωνα με τις προτάσεις του θα κάνει το φορολογικό σύστημα της Βρετανίας πιο δίκαιο και θα συγκεντρώσει κεφάλαια για τις καταρρακωμένες δημόσιες υπηρεσίες, καθιστά τη Βρετανία «απαγορευμένη ζώνη» για τους πλούσιους που βλέπουν σοβαρά το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουν τη χώρα.

    Η προηγούμενη συντηρητική κυβέρνηση παρουσίασε τον Μάρτιο αιφνιδιαστικά σχέδια για τη σταδιακή κατάργηση του αιώνιου φορολογικού καθεστώτος «non dom» της Βρετανίας, το οποίο απαλλάσσει τους πλούσιους από την καταβολή φόρου για τα εισοδήματα που αποκτώνται στο εξωτερικό.

    Ωστόσο, στην πορεία προς την εκλογική νίκη της 4ης Ιουλίου, το κεντροαριστερό Εργατικό Κόμμα του Starmer δεσμεύτηκε να καταργήσει επίσης μόνιμες ελαφρύνσεις «non dom» που θα μπορούσαν να λάβουν όσοι γεννήθηκαν εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου και εάν τοποθετούσαν περιουσιακά στοιχεία εκτός της χώρας σε ένα καταπίστευμα εντός 15 ετών από τη μετακίνησή τους στη Βρετανία.

    Oργανώσεις όπως η Patriotic Millionaires UK διεξάγουν επίσης εκστρατεία για τη θέσπιση ετήσιων εισφορών πλούτου στους επιχειρηματίες, με το επιχείρημα πως ο καθορισμός φόρου 2% σε ένα όριο 10 εκατομμυρίων λιρών ετησίως θα είχε αντίκτυπο σε περίπου 20.000 άτομα, αλλά θα απέφερε έσοδα έως και 24 δισεκατομμύρια λίρες ετησίως.

    Οι εταιρείες επενδύσεων, οι διαχειριστές περιουσίας και οι ιδιωτικοί τραπεζίτες που παρέχουν χρηματοοικονομικές υπηρεσίες σε περίπου 70.000 άτομα με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο που τελούν υπό το καθεστώς «non-dom» βρίσκονται σε εγρήγορση για το πότε μπορεί να ξεκινήσει η ιστορική φορολογική αναθεώρηση.

    Η κυβέρνηση των Εργατικών υπολογίζει ότι μπορεί να συγκεντρώσει επιπλέον 5 δισεκατομμύρια λίρες ετησίως με την αντιμετώπιση της εγχώριας φοροαποφυγής. Η εκτίμηση του πόσα περισσότερα θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν με την αλλαγή των φορολογικών προνομίων για τα υπεράκτια καταπιστεύματα είναι πιο δύσκολη.

    «Δεν είναι δυνατόν να μετρηθεί άμεσα πόσα εισοδήματα από το εξωτερικό έχουν οι μη ιδιώτες που χρησιμοποιούν εμβάσματα και, επομένως, ποια είναι η δυνητική φορολογική βάση», ανέφερε το ανεξάρτητο Ινστιτούτο Φορολογικών Μελετών (IFS) σε έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο.

    Ο φόρος κληρονομιάς έφερε στα βρετανικά ταμεία 2,1 δισεκατομμύρια λίρες μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου, 83 εκατομμύρια λίρες περισσότερες από την ίδια περίοδο ένα χρόνο νωρίτερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της βρετανικής φορολογικής αρχής που δημοσιεύθηκαν αυτή την εβδομάδα.

    Η Βρετανία έχει περίπου 37.000 μη νομικά πρόσωπα που επιλέγουν να φορολογούνται με βάση το «έμβασμα». Αυτό σημαίνει ότι οι φόροι του Ηνωμένου Βασιλείου δεν επιβάλλονται στα εισοδήματα ή τα κεφαλαιακά κέρδη τους από το εξωτερικό, εκτός εάν αυτά μεταφερθούν στο Ηνωμένο Βασίλειο.

    Σύμφωνα με το IFS, οι άνθρωποι αυτοί κατέβαλαν συνολικά περίπου 6 δισεκατομμύρια λίρες σε φόρο εισοδήματος, εισφορές εθνικής ασφάλισης και φόρο κεφαλαιακών κερδών στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2020-21.

    Οι απειλές των πλουσίων να εγκαταλείψουν τα μη φιλικά φορολογικά καθεστώτα δεν είναι καθόλου καινούργιες, και ορισμένοι σύμβουλοι ισχυρίζονται πως το Λονδίνο ως πολιτιστικά ποικιλόμορφη πόλη με εκπαιδευτικά ιδρύματα παγκόσμιας κλάσης θα πείσει τελικά τους εύπορους να συναινέσουν.

    Παρόλα αυτά η Βρετανία είναι πιθανό να χάσει σχεδόν έναν στους έξι εκατομμυριούχους μέχρι το 2028, σύμφωνα με την έκθεση UBS Global Wealth Report για το 2024 που δημοσιεύθηκε νωρίτερα αυτό το μήνα.

    Η ελβετική τράπεζα ανέφερε ως λόγους για την απότομη αυτή μείωση -ύψους 17% σε περίπου 2,5 εκατομμύρια- τον υψηλό βασικό αριθμό των υπερπλουσίων στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις επιπτώσεις του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας και τη μικρότερη επίδραση της απόφασης της Βρετανίας να καταργήσει τα φορολογικά προνόμια «non dom».

    Αντίθετα, το σύνολο των εκατομμυριούχων στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Γαλλία προβλέπεται να αυξηθεί κατά 16% έως το 2028, στη Γερμανία κατά 14%, στην Ισπανία κατά 12% και στην Ιταλία κατά 9%.

     

    Τελευταία Άρθρα

    Σχετικά Άρθρα