Η Shelman υπήρξε μια από τις παλαιότερες ελληνικές βιομηχανίες αλλά και το μεγαλύτερο εργοστάσιο ξυλείας μέχρι τις μέρες μας, έχοντας ιδρυθεί το 1962 από τον Π.Ηλιάδη.
Η πορεία της ανάπτυξης της εταιρείας στις επόμενες δεκαετίες μπορεί να χαρακτηριστεί εντυπωσιακή αφού επενδύει συνεχώς σε νέες τεχνολογίες και προϊόντα κατασκευάζοντας παράλληλα νέα εργοστάσια σε πολλά σημεία της χώρας.
Ήδη την δεκαετία του 2000 η Shelman ήταν ο απόλυτος Leader της αγοράς έχοντας κάνει την παρουσία της γνωστή και στην ξένη αγορά .
Ήταν όμως αυτή η αληθινή εικόνα της εταιρείας ή στην πραγματικότητα ο βασιλιάς ήταν γυμνός;
Από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση και η εταιρεία καταγράφει ζημιές εκατομμυρίων στους ισολογισμούς της. Η πορεία της ήταν πλέον μη αναστρέψιμη αφενός μεν διότι η αγορά ξυλείας έδειχνε σημάδια μεγάλης ύφεσης αφετέρου διότι ο δανεισμός της εταιρίας Shelman ήταν υπέρογκος.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής το άνοιγμα σε δανεισμό στην Τράπεζα Πειραιώς άγγιζε το ποσό των 200.000.000 εκατομμυρίων ευρώ.
Η Shelman ήταν ήδη προ των πυλών της πτώχευσης αλλά παράλληλα τεράστιο πρόβλημα θα δημιουργούνταν και στην τότε Διοίκηση στην Τράπεζα Πειραιώς η οποία θα έπρεπε να απορροφήσει το σύνολο της ζημίας αφού τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία υποτίθεται εξασφάλιζαν την απαίτηση , στην πραγματικότητα δεν θα κάλυπταν ούτε ένα μικρό μέρος από τον δανεισμό.
Αυτό θα δημιουργούσε σοβαρούς τριγμούς στο εσωτερικό του ιδρύματος οι οποίοι μπορεί να έφταναν μέχρι του σημείου αναζήτησης ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών από τα στελέχη του αφού ενέκριναν συνεχόμενες δανειοδοτήσεις σε μια προβληματική επιχείρηση χωρίς αξιόπιστες εγγυήσεις.
Η πολυμήχανη διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς προκειμένου να αποφύγει τον σοβαρό αυτό κίνδυνο βρήκε τη λύση στον επιχειρηματία Αντώνη Αδαμόπουλο , ιδιοκτήτη της Alfa Wood ΑΕΒΕ , μιας υγειούς επιχείρησης και ανταγωνιστή της Shelman .
Ο καημός και η ματαιοδοξία του μικρού επιχειρηματία Αδαμόπουλου ήταν να γίνει ο βασιλιάς της ξυλεμπορίας στην Ελλάδα και κάποτε να αποκτήσει και τη Shelman, κάτι βέβαια που για το επιχειρηματικό του μέγεθος ήταν αδύνατον.
Στην Ελλάδα όμως όλα είναι δυνατά . Συνεπώς δεν ήταν δύσκολο να πειστεί να πάρει τη Shelman βγάζοντας από ένα αδιέξοδο την Τράπεζα Πειραιώς. Για να μπορέσει όμως να υποστηριχθεί το νέο εγχείρημα η Τράπεζα Πειραιώς συνέχιζε την χρηματοδότηση της νέας ιδιοκτησίας, λεφτά τα οποία χάθηκαν και αυτά στο μέλλον αλλά τουλάχιστον μετέθεσαν το πρόβλημά τους .
Αν και ιδιαίτερα ευφυής και ικανός επιχειρηματίας ο Αδαμόπουλος , τυφλωμένος από την ικανοποίηση ενός μεγάλου ονείρου του έκανε ένα μοιραίο λάθος , αποκτώντας την χρεοκοπημένη Shelman από την υγιή Alfa Wood. Έτσι φορτώθηκε τις ζημιές , τις υποχρεώσεις που άγγιζαν τα 200.000.000 εκατομμύρια , το υπεράριθμο προσωπικό και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον ραγδαίας υποχώρησης της οικοδομικής δραστηριότητας και των πωλήσεων , καθώς και αυξανόμενου ανταγωνισμού από τις εισαγωγικές εταιρείες αλλά και από την σταδιακή κυριαρχία των αλουμινένιων κατασκευών αντί του ξύλου.
Η πορεία της εταιρείας ήταν προδιαγεγραμμένη και σε κανέναν δεν προξενεί εντύπωση όλα όσα έλαβαν χώρα τα τελευταία χρόνια. Κλείσιμο μονάδων , απολύσεις προσωπικού, υπέρογκα χρέη στην αγορά , ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις στο Δημόσιο, πλειστηριασμοί περιουσιακών στοιχείων.
Ο επιχειρηματίας όμως έχει αποδείξει ότι έχει τον τρόπο και την μέθοδο να επιβιώνει ακόμα και όταν όλα είναι εναντίον του. Πέρα από τις φιλίες που διατηρεί στον επιχειρηματικό και τραπεζικό κλάδο ξέρει πολύ καλά να παίζει και το χαρτί της πολιτικής . Το πρώτο δείγμα γραφής το έδωσε με το που απέκτησε την Shelman επί Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ αφού προσέλαβε ως Γενικό Διευθυντή για την διαχείριση του Ανθρώπινου Δυναμικού και Διαμεσολαβητή με τα αρμόδια Υπουργεία τον πρώην Υπουργό Νίκο Φαρμάκη, οι υπηρεσίες του οποίου αποδείχτηκαν πολύτιμες.
Οι εποχές όμως άλλαξαν , οι δυσκολίες αυξήθηκαν και οι απαιτήσεις μεγάλωναν . Ο Αδαμόπουλος πάλι έκρυβε έναν άσσο στο μανίκι του.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης , με χρόνια τηλεοπτικής παρουσίας στην προώθηση προϊόντων , φαίνεται ότι εξελίσσεται σε asset για τον επιχειρηματία. Δεν είναι μόνο ότι ο Υπουργός Ανάπτυξης φωτογραφίζεται μαζί του , μιλάει για τον επιχειρηματία με τα καλύτερα λόγια εκφράζοντας ο ίδιος την ευγνωμοσύνη της Κυβέρνησης που επί των ημερών της τέτοιες βιομηχανίες λειτουργούν στην Ελλάδα και προφανώς ενισχύονται από προγράμματα και τον Αναπτυξιακό (του) νόμο, αλλά φτάνει μέχρι του σημείου να θεωρεί ως μοναδική ευκαιρία ανάπτυξης για την περιοχή της Κομοτηνής , το γεγονός ότι ο Αδαμόπουλος αγόρασε σε πλειστηριασμό το εργοστάσιο που ο ίδιος πτώχευσε και στο οποίο χρωστάει 4.500.000 εκατομμύρια ευρώ.
Ένας μπαταχτσής που ο Άδωνις Γεωργιάδης παρουσιάζει ως σωτήρα και που κατά τις δηλώσεις του Υπουργού , δείχνει μια πτυχή της αξιοπιστίας της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του αγώνα της για την ανάδειξη και ανάπτυξη της περιοχής .
Σίγουρα ο Υπουργός όταν κάποια στιγμή ιδιωτεύσει δεν θα μείνει άνεργος . Όλο και κάποιος θα θέλει στο πρόγραμμά του ένα σόου με μαγικά .