O λογαριασμός για την αποκατάσταση της φήμης της Ελβετίας ως χρηματοοικονομικού κέντρου θα μπορούσε να φτάσει τα 12.500 ελβετικά φράγκα (13.500 δολάρια) για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί στη χώρα.
Για να στηρίξει την έκτακτη πώληση της Credit στη UBS, η ελβετική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να διαθέσει έως και 109 δισεκατομμύρια φράγκα -ένα βαρύ φορτίο για τη χώρα των 8,7 εκατομμυρίων κατοίκων.
Επιπλέον, υπάρχει εγγύηση από την Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας (SNB) ύψους 100 δισεκατομμυρίων φράγκων που δεν υποστηρίζεται από κυβερνητική εγγύηση, σύμφωνα με τη συμφωνία που ανακοινώθηκε το βράδυ της Κυριακής.
Το συνδυασμένο ποσό των 209 δισεκατομμυρίων φράγκων ισοδυναμεί με περίπου το ένα τέταρτο του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ελβετίας και υπερβαίνει τις συνολικές ευρωπαϊκές αμυντικές δαπάνες το 2021. Το τίμημα για τη μεγαλύτερη εταιρική διάσωση της Ελβετίας θα μπορούσε να αποδειχτεί τριπλάσιο της διάσωσης ύψους 60 δισεκατομμυρίων φράγκων της ίδιας της UBS το 2008.
Η διάσωση των καλοπληρωμένων τραπεζιτών πυροδότησε διαμαρτυρίες. Περίπου 200 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν έξω από τα κεντρικά γραφεία της Credit Suisse στη Ζυρίχη τη Δευτέρα, φωνάζοντας «φάτε τους πλούσιους» και πετώντας αυγά στο κτίριο που βρίσκεται στην καρδιά της οικονομικής περιοχής της πόλης.
«Έχουμε βαρεθεί με την ιδέα ότι αν είσαι αρκετά μεγάλος, παίρνεις τα πάντα», δήλωσε ο Christoph Rechsteiner, συνεργάτης της φορολογικής εταιρείας συμβούλων MME με έδρα τη Ζυρίχη. «Ο νόμος αλλάζει για εσάς μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο».
Εκτός από τις οικονομικές εγγυήσεις, η ελβετική κυβέρνηση συμφώνησε να αλλάξει τη νομοθεσία που παρακάμπτει την έγκριση των μετόχων και η χρηματοπιστωτική ρυθμιστική αρχή της χώρας διέγραψε ομόλογα της Credit Suisse αξίας περίπου 16 δισεκατομμυρίων φράγκων, για να αυξήσει το βασικό κεφάλαιο της τράπεζας.
«Η λύση που επιλέχθηκε, είναι ότι, αν όλα πάνε καλά, η UBS έχει τεράστιο κέρδος», είπε ο Rechsteiner τηλεφωνικά. «Πήραν την Credit Suisse με… τίποτα και η κυβέρνηση υποστηρίζει τις απώλειες».
Παρά την απογοήτευση, οι οικονομικοί εμπειρογνώμονες προειδοποίησαν ότι υπάρχει μικρή πιθανότητα η τελική τιμή να φτάσει τα όρια που έχει θέσει η κυβέρνηση, ενώ το κόστος του να μη γίνει τίποτα θα μπορούσε να ήταν πολύ υψηλότερο.
Όσον αφορά την εγγύηση 100 δισεκατομμυρίων φράγκων προς τη SNB, «βλέπω έναν κάπως περιορισμένο κίνδυνο», δήλωσε ο Manuel Ammann, διευθυντής του Ελβετικού Ινστιτούτου Τραπεζών και Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του St. Gallen. «Βλέπω περισσότερους κινδύνους στα 9 δισεκατομμύρια φράγκα που εγγυάται η κυβέρνηση όσον αφορά τις υπερβολικές απώλειες για την Credit Suisse».
Η κυβερνητική εγγύηση στην SNB θα καλύπτεται εν μέρει από τίτλους και προνόμια πτώχευσης, τα οποία θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι ακόμη και στο χειρότερο σενάριο θα καλύπτονται χωρίς την ανάγκη αξιοποίησης κρατικών κεφαλαίων, είπε ο Ammann.
Το βάρος για τα 100 δισεκατομμύρια φράγκα που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση «θα πραγματοποιηθεί μόνο εάν υπάρξει πτώχευση της συγχωνευμένης οντότητας», πρόσθεσε. «Αυτό είναι μια πραγματικά μακρινή πιθανότητα αυτή τη στιγμή».
Περασμένα βάρη
Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η UBS έλαβε 6 δισεκατομμύρια φράγκα από την κυβέρνηση και διαχώρισε 54 δισεκατομμύρια φράγκα επικίνδυνων περιουσιακών στοιχείων σε ένα ταμείο που υποστηρίχθηκε από την κεντρική τράπεζα.
Ενώ η κυβέρνηση επέβαλε νέο κανονισμό για τις τράπεζες μετά την κρίση του 2008, η νομοθεσία απέτυχε να αντιμετωπίσει τη σειρά σκανδάλων που κατέστρεψε τελικά την εμπιστοσύνη των επενδυτών στην Credit Suisse.
Οι συστημικά σημαντικές τράπεζες έπρεπε να μετατραπούν σε εταιρείες holding. Αυτό υποτίθεται ότι θα διευκολύνει μια καθαρή διάλυση και θα προστάτευε τις εγχώριες τραπεζικές εργασίες λιανικής. Θεωρητικά, όλα τα άλλα τμήματα θα είχαν εκκαθαριστεί για να αποφευχθούν κίνδυνοι για το ελβετικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Αλλά η κυβέρνηση της Ελβετίας αποφάσισε να μην εφαρμόσει τη νομοθεσία και αντ’ αυτού πίεσε για τη συγχώνευση. Η εμφανής έλλειψη εμπιστοσύνης στους δικούς της κανόνες θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ δαπανηρή για την εικόνα ενός από τα κορυφαία χρηματοπιστωτικά κέντρα του κόσμου, σύμφωνα με την Ammann. «Τώρα και οι δύο ελβετικές τράπεζες έπρεπε να σωθούν από την κυβέρνηση», είπε. «Αυτό δεν είναι καλό προηγούμενο».