Στο πιο απόμακρο σημείο του αρχιπελάγους Lofoten βρίσκεται ένα επίπεδο νησί με 300 περίπου κατοίκους και σχεδόν ένα εκατομμύριο θαλασσοπούλια. Το Røst, όπως ονομάζεται, είναι ένα από τα μικρότερα νησιά Lofoten και απέχει 100 χλμ. από την ηπειρωτική Νορβηγία. Τα νησιά αυτά διαθέτουν τεράστια αλιευτική δύναμη για τη βόρεια Νορβηγία.
Τον Μάρτιο στο συγκεκριμένο νησί η αλιευτική δραστηριότητα εξαρτάται αποκλειστικά από το ψάρεμα του μπακαλιάρου. Η περιοχή απαρτίζεται κυρίως από αποθήκες, ξύλινα σπίτια ψαράδων και σκάφη και γύρω πετούν θαλασσοπούλια πάφιν, γλάροι και πάπιες.
Στην περιοχή δεν υπάρχουν βουνά και το ψηλότερο σημείο του νησιού φτάνει μόλις τα 11 μέτρα. Σε μεγάλα τμήματά του νησιού βρίσκονται τα εντυπωσιακά hjell. Αυτά είναι ξύλινες κατασκευές, που χρησιμοποιούνται για την ξήρανση του μπακαλιάρου. Εκεί οι εργάτες με ανυψωτικά μηχανήματα κρεμάνε σε σειρές τα ψάρια, ώστε να αφυδατωθούν στον κρύο αέρα, μέχρι και τις αρχές του καλοκαιριού.
Το εμπόριο του μπακαλιάρου του Røst αποφέρει πολλά χρήματα στην περιοχή και γι’ αυτό το λόγο, την περίοδο της αλιείας του, ο πληθυσμός του νησιού σχεδόν τετραπλασιάζεται. Περίπου 400 σκάφη και πάνω από 1.500 ψαράδες καταφτάνουν στο νησί από τον Ιανουάριο έως και τις αρχές Μαΐου. Στην αρχή κάθε έτους, ο μπακαλιάρος ηλικίας περίπου πέντε ετών, που αλιεύεται το χειμώνα έξω από τις ακτές της Νορβηγίας (skrei) έρχεται από τη θάλασσα του Μπάρεντς στα φιόρδ για να γεννήσει.
Το ψάρεμά τους γίνεται με παραγάδια και δίχτυα, ενώ υπάρχουν αυστηροί όροι ώστε να μην γίνεται υπεραλίευση των αποθεμάτων. Εκτός από μπακαλιάρους υπάρχουν ροζ σολομοί, πέστροφες της θάλασσας, ρέγκες και σκουμπριά.
Οι μπακαλιάροι που πρόκειται να αποξηραθούν, καθαρίζονται και ανοίγονται κάθετα ώστε να στεγνώσουν στα hjell μέχρι τις αρχές Ιουνίου. Όταν θα έχουν στεγνώσει, θα έχει αφαιρεθεί περίπου το 70% του νερού που περιέχουν. Ο αποξηραμένος μπακαλιάρος, το “Lofoten stockfish” όπως ονομάζεται, εξάγεται σε πολλές χώρες. Είναι Protected Geographical Indication (PGI), δηλαδή Προστατευόμενης Γεωγραφικής Προέλευσης.
Αξίζει να αναφερθεί ότι στην Ελλάδα προτιμάται ο υγράλατος μπακαλιάρος και όχι ο stockfish. Η βασική διαφορά του ενός από τον άλλον είναι ότι ο υγράλατος μπακαλιάρος έχει μεγάλη ποσότητα νερού και αλατιού. Μία ακόμη βασική διαφορά είναι ότι οι μπακαλιάροι που συλλέγονται στο Røst καταναλώνονται φρέσκοι.