Η αυξημένη ροή των εσόδων στα κρατικά ταμεία έχει φέρει χαμόγελα στο οικονομικό επιτελείο. Ωστόσο, αυτό που προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη ικανοποίηση, είναι η αυξητική τάση στη χρήση «πλαστικού» χρήματος, καθώς έτσι κλείνουν οι «τρύπες» της φοροδιαφυγής, απ’ όπου κάθε χρόνο χάνονται 5-6 δισ ευρώ.
Από το Μάρτιο του 2020, όταν η πανδημία επέβαλε τα ηλεκτρονικά κανάλια πωλήσεων, στο οικονομικό επιτελείο απέκτησαν έναν αξιόπιστο δείκτη για τον τζίρο στην αγορά: τις ηλεκτρονικές συναλλαγές. Ο δείκτης αυτός, μήνα με το μήνα επέτρεψε την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων για τις επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης και στην οικονομική δραστηριότητα. Πλέον, μπορεί να αξιοποιηθεί και για το σχεδιασμό της φορολογικής πολιτικής.
Το όριο του 30% των υποχρεωτικών ηλεκτρονικών αποδείξεων για το “χτίσιμο” του αφορολογήτου προβλήματιζε ακόμα και το υπουργείο Οικονομικών. Η πανδημία έβαλε το μέτρο στον «πάγο» και ανεξαρτήτως τι θα αποφασίσει τελικά το οικονομικό επιτελείο για τις δαπάνες και τις αποδείξεις του 2021 που θα δηλωθούν το 2022, η ουσία είναι η χρήση καρτών για συναλλαγές επεκτείνεται σε ευρύτερη μάζα φορολογούμενων και μάλιστα ακόμα και για μικρής αξίας συναλλαγές.
Ωστόσο, αυτό που έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι ότι οι κάρτες δεν χρησιμοποιούνται μόνο για μείζονες αγορές π.χ. ηλεκτρονικά είδη, αλλά και σε συναλλαγές της καθημερινότητας. Συγκεκριμένα, η μέση αξία ανά συναλλαγή με χρήση χρεωστικής κάρτας ανήλθε σε 50 ευρώ παρουσιάζοντας μείωση κατά 15% σε σύγκριση με το β’ εξάμηνο του 2020. Δύο χρόνια νωρίτερα, η μέση αξία συναλλαγών ανά κάρτα ήταν περίπου στα 70 ευρώ.