“Τα πάντα όλα“: Μια ταινία που αιωρείται μεταξύ κωμωδίας, παρωδίας, σάτιρας, οικογενειακού δράματος, φεμινιστικής εκστρατείας με ίχνη ακτιβισμού σε συνδιασμό με οργιώδη φαντασία.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι είχαν προβλέψει της ταινία με τίτλο «Τα πάντα όλα» (Everything everywhere at once). Όμως, αυτή η ταινία είχε αναδειχτει από την αρχή ως το φαβορί. Το μόνο που κανείς δεν πρόβλεψε ήταν αυτός ο πρωτοφανής, σαρωτικός θρίαμβος των 7 αγαλματιδίων. Ανάμεσά τους καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α’ γυναικείου, καθώς και Β’ ανδρικού ρόλου.
Λίγα λόγια για την υπόθεση:
Η Έβελιν, μια εξουθενωμένη Κινεζοαμερικανίδα, όχι μόνο δεν μπορεί να συνεννοηθεί με τον πατέρα, τον σύζυγο και την κόρη της αλλά αδυνατεί να πληρώσει και τους φόρους της. Όταν της δίνεται η δυνατότητα να μεταπηδήσει σε άλλα σύμπαντα, τίποτα δεν την έχει προετοιμάσει γι’ αυτό που την περιμένει! Τι την περιμένει; Στην πραγματικότητα τίποτα. Αφού όλα όσα στη συνέχεια συμβαίνουν προκύπτουν από την δική της φαντασία. Δηλαδή το αδιέξοδό της.
Σαφέστατα, τα κριτήρια που προέκειψαν όσον αφορά την ταινία, έχουν να κάνουν με το μεταναστευτικό, με την ευάλωτη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία, καθώς και με τις περίπλοκες, οικογενειακές σχέσεις που πολλές φορές καταλήγουν σε ακραίες καταστάσεις.
Το χάος σε αυτή την ταινία, αποτυπώνει το αντίστοιχο χάος στη σύγχρονη κοινωνία. Τα προβλήματα όχι μόνο δεν λύνονται, αλλά αντίθετα περιπλέκονται. Για αυτό και η Έβελιν καταφεύγει στην εσωστρέφεια.