Αυτά είναι τα ιερά κειμήλια από εκκλησία των Σερρών που η τύχη τους «αγνοείται» και οδήγησαν στην καταδίκη του μητροπολίτη Ζιχνών και Νευροκοπίου Ιερόθεου και του πρωτοσύγκελού του για «υπεξαίρεση μνημείων ιδιαίτερα μεγάλης αξίας».
Πρόκειται για έναν σταυρό ευλογίας, έναν δίσκο προσκομιδής, ένα αγιοπότηρο, ένα αρτοφόριο, μια λαβίδα, μία λόγχη, έναν σταυρό αγιασμού και ένα Μηνιαίον, που χρονολογούνται πριν από το 1830.
Τα κειμήλια απομακρύνθηκαν από την εκκλησία του Τίμιου Προδρόμου, στο χωριό Αγγίστα Σερρών, με πρόφαση τη συντήρησή και την επισκευή τους και από τότε η τύχη τους αγνοείται.
Κατά της Μητρόπολης Ζιχνών και Νευροκοπίου, κινήθηκαν κάτοικοι της Αγγίστας, που ζήτησαν να επιστραφούν τα γνήσια κειμήλια στην εκκλησία του χωριού, τα οποία αντικαταστάθηκαν με νεότερα όπως υποστήριξαν.
Μητροπολίτης και πρωτοσύγκελος, που αρνήθηκαν τις κατηγορίες, κάθισαν στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης και καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών.
Η έδρα αναγνώρισε το ελαφρυντικό του σύννομου βίου τους, ενώ αποφάσισε να μετατρέψει την ποινή προς πέντε ευρώ, ημερησίως αναστέλλοντας την εκτέλεσή της ενόψει της δευτεροβάθμιας δίκης στο Εφετείο.
Οι μάρτυρες υπεράσπισης υποστήριξαν πως τα κειμήλια επεστράφησαν μετά τη συντήρησή τους, ωστόσο προέκυψε πως δεν ήταν τα ίδια. Η σερραϊκή εφημερίδα «Ελεύθερο Βήμα» μάλιστα, δημοσιοποίησε φωτογραφίες των εξαφανισμένων κειμηλίων, που είχε τραβήξει παλαιότερα κάτοικος της Αγγίστας, που μαρτυρούν την ύπαρξή τους στην εκκλησία του χωριού και πως δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που επέστρεψαν στη θέση τους.
Σύμφωνα με τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί εάν καταδικαστούν μητροπολίτης και πρωτοσύγκελος και από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, έχουν δικαίωμα άσκησης αναίρεσης στον Άρειο Πάγο. Εφόσον απορριφθεί και εκεί το αίτημά τους, τότε αναλαμβάνει η Ιερά Σύνοδος που θα κρίνει το μέλλον τους ακόμη και τη παύση των καθηκόντων τους ή και την αποπομπή τους από το σώμα της εκκλησίας.