Ο Δεκαπενταύγουστος συνδέεται συνειρμικά με την Τήνο ακόμα και για όσους δεν την έχουν επισκεφτεί ποτέ. Πράγματι, η 15η Αυγούστου είναι η μέρα με τον μεγαλύτερο συμβολισμό και παράλληλα η μεγαλύτερη γιορτή για το νησί.
Ο διπλός εορτασμός της Κοίμησης της Θεοτόκου και της επετείου του τορπιλισμού της Έλλης πραγματοποιείται στην Τήνο με όλες τις τιμές.
Από τις αρχές του Αυγούστου τελούνται παρακλήσεις μέχρι και την παραμονή της γιορτής, όπου και τελείται ο Μεγάλος Αρχιερατικός Εσπερινός και η Θεία Λειτουργία.
Την παραμονή φτάνουν στο νησί πολεμικά πλοία, αγήματα και η μπάντα του πολεμικού ναυτικού για να αποδώσουν τιμές. Ο Αρχηγός Στόλου καταθέτει στεφάνι στο Μαυσωλείο της Έλλης. Η Χώρα είναι στολισμένη και το βράδυ φωταγωγείται.
Ανήμερα της γιορτής τελείται η Θεία Λειτουργία και κατά τη διάρκειά της, ο Αρχηγός του Ναυτικού και ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης επιβαίνουν σε τορπιλάκατο και ρίχνουν στεφάνι στο σημείο που βυθίστηκε το Έλλη (Ο τορπιλισμός του “Έλλη” έγινε κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας στις 15 Αυγούστου 1940). Οι τιμητικοί κανονιοβολισμοί που ακούγονται εκείνη την ώρα στο λιμάνι, προέρχονται από το “Κανονάκι της Έλλης” που σώθηκε από το κουφάρι του καραβιού και συντηρήθηκε.
Στη συνέχεια ακολουθεί η λιτάνευση της Ιερής Εικόνας. Η Εικόνα μεταφέρεται από άντρες του Πολεμικου Ναυτικού και την ακολουθούν οι μπάντες του Πολεμικού Ναυτικού και του Δήμου Τήνου που παιανίζουν πένθιμα εμβατήρια, τιμητικά αγήματα, αρχιερείς και πλήθος κόσμου.
Οι πιστοί που έχουν συγκεντρωθεί στην οδό Ευαγγελιστρίας περιμένουν υπομονετικά για να περάσουν κάτω από την Εικόνα της Παναγίας.
Η πομπή καταλήγει, στη μαρμάρινη εξέδρα, στην πλατεία Παντανάσσης, όπου τελείται Δέηση και εκφωνούνται Πανηγυρικοί. Μετά τη λήξη τους η πομπή συνοδεύει την Ιερή Εικόνα στην επάνοδό της στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας.
Χιλιάδες πιστών από κάθε γωνιά της Γης, ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητας, δόγματος συρρέουν αυτές τις μέρες και δημιουργούν Ένα πλήθος. Διαφορετικές επιδιώξεις, διαφορετικές καταβολές, διαφορετικές κουλτούρες, διαφορετικές ελπίδες, διαφορετικός λόγος, διαφορετικός πόνος – Ένα τάμα. Είναι όλοι εκεί για να προσκυνήσουν την ίδια εικόνα – Ένα θαύμα!