Το Συμβούλιο υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ που συνεδρίασε στο Λουξεμβούργο, συμφώνησε στους δύο βασικούς πυλώνες της μεταρρύθμισης ασύλου και μετανάστευσης της ΕΕ
Η σουηδική προεδρία της ΕΕ ανακοίνωσε λίγο μετά τις 22:00 το βράδυ της Πέμπτης: «Οι υπουργοί μόλις συμφώνησαν σε μια γενική προσέγγιση σχετικά με τον κανονισμό για τη διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης και τον κανονισμό για τη διαδικασία ασύλου. Αυτοί οι φάκελοι αποτελούν τους δύο βασικούς πυλώνες της μεταρρύθμισης του συστήματος ασύλου της ΕΕ και είναι το κλειδί για μια καλή ισορροπία μεταξύ ευθύνης και αλληλεγγύης. Η σκληρή δουλειά κατά τη διάρκεια πολλών προεδριών συνέβαλε στο αποτέλεσμα που επιτύχαμε σήμερα».
Σημειώνεται ότι βάσει της συμφωνίας που επετεύχθη, για πρώτη φορά δημιουργείται ένας υποχρεωτικός μηχανισμός αλληλεγγύης, κάτι που παραδοσιακά ζητούσαν τα κράτη-μέλη της πρώτης υποδοχής, όπως η Ελλάδα.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Ιταλία, η Ελλάδα, η Μάλτα και η Κύπρος, ως χώρες πρώτης υποδοχής στην Ευρώπη, στην κεντρική και ανατολική δίοδο της Μεσογείου επωμίζονται το μέγιστο βάρος όσον αφορά στην διαχείριση των μεταναστευτικών ροών στη Μεσόγειο, ενώ συμμορφώνονται πλήρως με όλες τις διεθνείς υποχρεώσεις και τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υποστήριζαν πάντοτε σθεναρά την ανάγκη να αναπτυχθεί μία νέα ευρωπαϊκή πολιτική στην Μετανάστευση και το Άσυλο η οποία θα είναι εμπνευσμένη από τις αρχές της αλληλεγγύης και της ευθύνης η οποία θα μοιράζεται δίκαια μεταξύ όλων των κρατών μελών.
Πριν από ένα χρόνο ακριβώς , εγκρίθηκε Πολιτική Διακήρυξη για την εγκαθίδρυση ενός μηχανισμού προσωρινής και εθελοντικής μετεγκατάστασης, παρά το γεγονός ότι οι χώρες MED 5 υποστήριξαν ένα υποχρεωτικό πρόγραμμα μετεγκατάστασης. Δυστυχώς, ο αριθμός των προσφορών για μετεγκατάσταση που έγιναν από τα συμμετέχοντα κράτη μέλη αντιπροσωπεύει μόνο ένα πολύ μικρό κλάσμα του πραγματικού αριθμού των παράνομων αφίξεων που έχουμε δεχθεί μέχρι στιγμής φέτος.
Σήμερα λοιπόν έστω και καθυστερημένα , ανακοινώθηκε μια υπερπροσπάθεια αυτός ο μηχανισμός να πετύχει τον δεδηλωμένο στόχο του, να μετριάσει το βάρος στο οποίο οι χώρες της Μεσογείου βρίσκονταν συνεχώς εκτεθειμένες ως κράτη μέλη πρώτης γραμμής, καθώς μέχρι στιγμής είχε υλοποιηθεί μόνο ένας μικρός αριθμός μετεγκαταστάσεων. Αυτή τη χρονική στιγμή που οι χώρες αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότερο μια μεταναστευτική ένταση που ασκεί πίεση στο σύστημα ασύλου και υποδοχής αρχίζει να μπαίνει το νερό στο αυλάκι.
Η συμφωνία για έναν αποτελεσματικό, δίκαιο και μόνιμο μηχανισμό επιμερισμού των βαρών, υποστηρίχθηκε με βάση ότι οι χώρες πρώτης υποδοχής είναι οι μοναδικοί πιθανοί ευρωπαϊκοί προορισμοί για παράτυπους μετανάστες, ειδικά όταν αυτό συμβαίνει με τρόπο μη συντονισμένο, βασισμένο σε μία επιλογή η οποία γίνεται από ιδιωτικά σκάφη, ενεργώντας με απόλυτη αυτονομία από τις αρμόδιες κρατικές αρχές.
Ο τρόπος δράσης αυτών των ιδιωτικών σκαφών δεν συνάδει με το πνεύμα του διεθνούς νομικού πλαισίου σχετικά με τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, το οποίο θα πρέπει να γίνεται σεβαστό. Κάθε κράτος θα πρέπει να ασκεί αποτελεσματικά τη δικαιοδοσία και τον έλεγχό του στα πλοία που φέρουν τη σημαία του.
Με πλήρη σεβασμό στις αρμοδιότητες των παράκτιων κρατών σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, μια σοβαρή απόφαση για τον καλύτερο συντονισμό αυτών των επιχειρήσεων στη Μεσόγειο, μεταξύ άλλων διασφαλίζοντας ότι όλα αυτά τα ιδιωτικά σκάφη τηρούν τις σχετικές διεθνείς συμβάσεις και άλλους ισχύοντες κανόνες και, ότι όλα τα κράτη αναλαμβάνουν την ευθύνη σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις τους, ήταν και επείγουσα και απαραίτητη.