Η «φτερωτή κυρία», αποτελεί το πιο αναγνωρίσιμο έμβλημα αυτοκινήτου στον κόσμο, Το πραγματικό της όνομα είναι Spirit of Ecstasy, και κοσμεί τα αυτοκίνητα Rolls Royce από τις 6 Φεβρουαρίου 1911, όταν υιοθετήθηκε για πρώτη φορά από την εταιρεία.
Πώς όμως «γεννήθηκε» το σύμβολο αυτό; 
Η ιστορία του Spirit of Ecstasy είναι ένα «ανθρώπινο δράμα», στο οποίο τα όρια ανάμεσα στα γεγονότα και τη μυθοπλασία συχνά γίνονται ασαφή, μας λέει η ίδια η Rolls Royce. Αυτό που αληθεύει αναμφίβολα είναι ότι το 1902, ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος και λάτρης της αυτοκινητοβιομηχανίας, Τζον Μόνταγκου, – με ισχυρό τίτλο αλλά διαρκώς έλλειψη μετρητών – ίδρυσε το πρώτο περιοδικό αυτοκινήτου της Βρετανίας, The Car Illustrated, και προσέλαβε τον Σάικς ως επικεφαλής εικονογράφο του.
Είναι επίσης βέβαιο ότι περίπου την ίδια εποχή, ο φίλος του Μόνταγκου, Κλοντ Τζόνσον, προσέλαβε τη νεαρή Έλεονορ Θόρντον ως βοηθό του στο The Automobile Club, όπου ήταν Γενικός Γραμματέας.
Όταν ο Μόνταγκου συνάντησε την Έλεονορ, που φημιζόταν τόσο για την ευφυία όσο και για την ομορφιά της, της πρότεινε τη θέση του Office Manager στο περιοδικό του. Εκείνη δέχτηκε και δεν άργησε να ερωτευτεί τον αριστοκρατικό εκδότη. Άρχισε έτσι μια παθιασμένη 13ετής σχέση «που ήταν ειλικρινής όσο και αναπόφευκτη και παράνομη», αφού ο Μόνταγκου ήταν παντρεμένος.
Το 1903 η Έλεονορ έμεινε έγκυος. Έλαβαν από κοινού την απόφαση να δώσουν για υιοθεσία το μωρό, με τη γέννησή του. Η μητέρα κράτησε για λίγα λεπτά το μικρό κοριτσάκι που έφερε στη ζωή και του έδωσε το όνομα Τζόαν. Δεν την ξαναείδε ποτέ. Ο Μόνταγκου ωστόσο, που γνώριζε τους θετούς γονείς της συνέχισε να την επισκέπτεται και να παρακολουθεί την ανατροφή της ως θείος Τζον.
Τα πρώτα αγαλματίδια με μούσα την Έλεονορ
Εδώ είναι που αρχίζουν να ενώνονται τα διάφορα σκέλη της ιστορίας. Ο Σάικς εκείνη τη χρονιά σμίλεψε ένα τρόπαιο, έχοντας ως πρότυπο της μορφή της Έλεονορ, για να το παρουσιάσει ο Μόνταγκου στον αγώνα Gordon Bennett. Παράλληλα δημιούργησε μια μασκότ για τη Silver Ghost. Ονομαζόταν «The Whisper» και ήταν ένα μικρό αλουμινένιο αγαλματίδιο μιας νεαρής γυναίκας με τον δείκτη στα χείλη της. Έχει επιβεβαιωθεί ότι η Ελεονορ ήταν και για αυτό το μοντέλο. Το εάν η μασκότ ήταν ένα δείγμα εκτίμησης από τον Σάικς προς τον φίλο και τον εργοδότη του ή έγινε με παρότρυνση της Έλεονορ ως δώρο στον εραστή της παραμένει μυστήριο.
Για τον ίδιο τον Μόνταγκου ήταν ίσως μια διακριτική παραδοχή της αγάπης του για την Έλεονορ, την οποία κρατούσε κρυφή για τόσο καιρό. Η συμβατική σοφία είναι ότι το «The Whisper» ήταν η έμπνευση για το Πνεύμα της Έκστασης.
Το 1910, ο πρώην εργοδότης της Έλεονορ, Κλοντ Τζόνσον, ξαναμπαίνει στην αφήγηση. Δεν ήταν πλέον στο The Automobile Club, αλλά Διευθύνων Σύμβουλος της Rolls-Royce, της εταιρείας που συνιδρύθηκε από τον πρώην συνεργάτη του, The Hon Charles Stewart Rolls, και τον λαμπρό μηχανικό Henry Royce.
Ο Ρόις ήθελε μία εντυπωσιακή μασκότ. Ο Τζόνσον ανέθεσε τον σχεδιασμό της στον Τσαρλς Σάικς. Καθώς σε ένα ταξίδι στο Παρίσι, είχε εντυπωσιαστεί από την τέχνη του ελληνικού γλυπτού της «Νίκης της Σαμοθράκης», φέρεται να είπε στον Σάικς: «Θέλω κάτι όμορφο, όπως η Νίκη». Εμπνεόμενος λοιπόν από την ομορφιά τόσο της Νίκης της Σαμοθράκης όσο και της Έλεονορ, κατέληξε στο Spirit of Ecstasy.
