Πώς λειτουργούν οι πειρατικές συνδέσεις
Με την τεχνολογία να εξελίσσεται και τους ελέγχους να γίνονται πιο ασφυκτικοί, το κύκλωμα της πειρατείας έχει αναπτύξει νέα εργαλεία και τρόπους για να περνάει απαρατήρητο από τις διωκτικές αρχές. Τα καταστήματα όπου κάποτε πήγαινε «συστημένος» ο νέος πελάτης, έχουν αντικατασταθεί πλέον με mail που μεταφέρονται με διακριτικότητα και ο χρήστης αποκτά πρόσβαση σε περιεχόμενο που υπό άλλες (νόμιμες) συνθήκες θα του στοίχιζε παραπάνω από 100 ευρώ το μήνα.
Όπως δηλώνουν χρήστες στο BD, η απόκτηση μιας πειρατικής σύνδεσης είναι αρκετά εύκολη, ενώ η επικοινωνία πραγματοποιείται μέσω εφαρμογών όπως το Telegram (σ.σ. που αποτελεί ιδιαίτερα δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης στις χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ), με το κόστος να είναι σημαντικά χαμηλότερο έναντι οποιασδήποτε σύνδεσης, εν συγκρίσει και με το περιεχόμενο που προσφέρεται.
«Το box μπορείς να το αποκτήσεις πολύ εύκολα από τα καταστήματα και το κόστος του είναι περίπου στα 100 ευρώ» αναφέρουν χρήστες και προσθέτουν ότι «πλέον δεν γίνεται καμία προσωπική επαφή με αυτόν που σου δίνει τη σύνδεση. Μόλις αγοράσεις το box επικοινωνείς με ένα email όπου δίνεις τους αριθμούς της συσκευής και μετά κάνουν τη σύνδεση». Το κόστος της μηνιαίας σύνδεσης, όπως σημειώνουν, δεν ξεπερνά τα 10 με 15 ευρώ το μήνα, ενώ οι πληρωμές πραγματοποιούνται μέσω PayPal, συνήθως κάθε τρίμηνο.
Εξηγούν πως μέσω των μοναδικών αριθμών που αντιστοιχούν σε κάθε box ο πειρατής περνάει το πρόγραμμα του και ανοίγει ένα πολύ πλούσιο μενού περιεχομένου και καναλιών για τον χρήστη. Ο χρήστης μιας πειρατικής σύνδεσης μπορεί να έχει πρόσβαση ακόμα και στα θεματικά κανάλια που έχουν οι πλατφόρμες, όπως και στα παιδικά προγράμματα. «Υπάρχουν όλα τα κανάλια. Τόσο της ελεύθερης τηλεόρασης όσο και τα συνδρομητικά και έτσι μπορείς με τη χρήση του τηλεχειριστηρίου να τα παρακολουθείς με την ευκολία σου. Όσο για τις ταινίες και τις σειρές μπορείς να ψάξεις μέσα στους φακέλους που σου εγκαθιστούν στο box, ενώ ανανεώνονται κάθε τόσο ανάλογα με το τι προβάλλουν οι πλατφόρμες».
Το πραγματικό αντίτιμο που πληρώνουν οι χρήστες και οι κίνδυνοι
Πηγές του κλάδου της τεχνολογίας σημειώνουν ωστόσο πως κάθε πειρατική σύνδεση αποτελεί και μια «κερκόπορτα» για να εισβάλλει το οργανωμένο έγκλημα μέσα στα σπίτια των χρηστών, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων των χρηστών.
«Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι χρήστες είναι το γεγονός πως με μια πειρατική σύνδεση βρίσκονται πολλαπλά εκτεθειμένοι, απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα. Καθώς το box είναι συνδεδεμένο στο δίκτυο του σπιτιού σου, δεν μπορείς να γνωρίζεις ποιος μπορεί να έχει πρόσβαση σε όποια συσκευή βρίσκεται συνδεδεμένη στο προσωπικό δίκτυο. Όλα είναι εκτεθειμένα. Από το box, μέχρι τον υπολογιστή, το tablet, ακόμα και το κινητό».
Επισημαίνουν παράλληλα ότι και όλοι οι συνδεδεμένοι λογαριασμοί του χρήστη βρίσκονται εκτεθειμένοι, καθώς «πλέον οι περισσότεροι έχουν συνδεδεμένες περισσότερες από μια συσκευές εντός του σπιτιού με τον ίδιο λογαριασμό», ενώ και η συλλογή των προσωπικών δεδομένων του χρήστη αποτελεί ακόμα μια σημαντική πηγή για τους πειρατές. Τα πελατολόγια με τα στοιχεία των πελατών μπορούν να περάσουν σε μια άλλη εγκληματική οργάνωση έναντι του κατάλληλου ποσού, με τον χρήση να μην γνωρίζει αν ο πάροχος του είναι ο ίδιος με αυτόν που είχε ξεκινήσει.
Τον περασμένο μήνα ο executive director της Cosmote TV Δημήτρης Μιχαλάκης είχε αναφέρει πως «η πειρατεία αποτελεί ποινικό αδίκημα, τόσο για τον πειρατή όσο και για τον χρήστη, και πλήττει σημαντικά τους δημιουργούς, τους ηθοποιούς, τις ελληνικές παραγωγές και τελικά τα δημόσια έσοδα», υπογραμμίζοντας ότι αποτελεί την μεγαλύτερη πληγή για την παραγωγή νέου ποιοτικού περιεχόμενου στη χώρα.
Κυριαρχούν οι πειρατικές συνδέσεις
Είναι χαρακτηριστικό πως οι συνδέσεις συνδρομητικών πλατφορμών πλησιάζουν τους 1,8 εκατ. μοναδικούς χρήστες, με την διείσδυση να φτάνει το 42%, ωστόσο οι ρυθμοί επιβραδύνονται υπό το βάρος των μακροοικονομικών πιέσεων και την άνοδο της πειρατείας.
«Με την οικονομική κατάσταση να γίνεται όλο και πιο δύσκολη, ο πελάτης δύσκολα θα δώσει 30 ευρώ τον μήνα για να έχει κάποια πλατφόρμα. Θα προτιμήσει να δώσει αυτά τα χρήματα για ένα “σπασμένο” box, όπου με πολύ λιγότερα χρήματα μπορεί να βλέπει τα πάντα. Γι’ αυτό και υπάρχει τέτοια τεράστια έκρηξη», επισημαίνει τηλεπικοινωνιακό στέλεχος με γνώση της αγοράς.
Οι πειρατικές συνδέσεις αποτελούν τον κορυφαίο παίκτη της αγοράς της συνδρομητικής τηλεόρασης, καθώς διαθέτουν 1 εκατ. χρήστες, ενώ την ίδια ώρα η Cosmote TV, που έχει την πρωτιά ανάμεσα στις νόμιμες πλατφόρμες, διαθέτει 642.687 συνδρομητές. Η Nova που πραγματοποιεί την αντεπίθεσή της με τη νέα τιμολογιακή της πολιτική πλησιάζει όλο και περισσότερο τους 400.000 και η Vodafone TV φτάνει τους 165.000, ενώ το Disney+ υπολογίζεται πως έχει σπάσει το φράγμα των 100.000 συνδρομητών στη χώρα, και αυτοί του Netflix πλησιάζουν τους 500.000.
Η πειρατεία βλάπτει σοβαρά τις εταιρείες
Οι πάροχοι από την πλευρά τους εμφανίζονται αποφασισμένοι να σταματήσουν αυτή την αιμορραγία εσόδων τόσο για εκείνους όσο και για το Δημόσιο που πλησιάζει τα 100 εκατ. ευρώ ετησίως.
Τα χαμένα αυτά έσοδα αποτελούν το «αγκάθι» στο πλευρό των τηλεπικοινωνιακών παρόχων και το φαινόμενο αυτό «στερεί τη δυνατότητα υγιούς ανάπτυξης της αγοράς αυτής», όπως έχει τονίσει παλαιότερα ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου ΟΤΕ, Μιχάλης Τσαμάζ.
Στελέχη της αγοράς επισημαίνουν δε ότι οι απώλειες εσόδων που υφίστανται οδηγούν στην απαξίωση τόσο του τηλεοπτικού όσο και του αθλητικού περιεχομένου, καθώς οι εταιρείες χάνουν χρήματα που θα μπορούσαν να επενδύσουν σε νέες παραγωγές ή περιορίζουν τα χρήματα που θα μπορούσαν να δίνουν στις ομάδες για τα τηλεοπτικά δικαιώματα των πρωταθλημάτων.
Παρά τα κατά καιρούς επιτυχημένα χτυπήματα κατά της πειρατείας, δεν φαίνεται να υπάρχει οριστική λύση. «Είναι σαν Λερναία Ύδρα το πρόβλημα. Κλείνεις 300 σελίδες και την ίδια στιγμή μπορούν να δημιουργηθούν οι τριπλάσιες», σημειώνει στέλεχος της αγοράς. Ακόμη και η αυστηροποίηση της νομοθεσίας, που προβλέπει πλέον ποινικές ευθύνες και για τους χρήστες, είναι δύσκολο να φέρει αποτελέσματα, αφού πρόκειται για ένα αχανές πεδίο παράνομης δραστηριότητας, που οι αρχές δυσκολεύονται να αστυνομεύσουν.