Τοξική ωρολογιακή βόμβα χαρακτηρίζει ανταπόκριση του Γκερντ Χέλερ στην Berliner Morgenpost το κουφάρι του κρουαζιερόπλοιου Sea Diamond, που είχε βυθιστεί στις 5 Απριλίου του 2007 στην Καλντέρα της Σαντορίνης και έκτοτε παραμένει στον βυθό, προκαλώντας έντονη ανησυχία για περιβαλλοντική μόλυνση σε κατοίκους και επιστήμονες.
Το ρεπορτάζ αναφέρει χαρακτηριστικά: «Δεκαεπτά χρόνια μετά, πετρέλαιο και άλλες τοξικές ουσίες συνεχίζουν να φτάνουν στην επιφάνεια της θάλασσας από το ναυάγιο. Οι κάτοικοι της Σαντορίνης φοβούνται μια “οικολογική βόμβα” και μια πρωτοβουλία πολιτών ζητά με ανοιχτή επιστολή της στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της ελληνικής βουλής την ανέλκυση του πλοίου».
Όπως εξηγεί η υδροβιολόγος Αναστασία Μήλιου, τοξικές ουσίες «από μπαταρίες, βαρέα μέταλλα, υγρά και αέρια από το σύστημα κλιματισμού» συνθέτουν μια «τοξική ωρολογιακή βόμβα». Μάλιστα, όπως επισημαίνει το ρεπορτάζ, επικαλούμενο έρευνα του Πανεπιστημίου Κρήτης «ειδικοί φοβούνται ότι όσο διαβρώνεται το ναυάγιο τόσο περισσότεροι ρύποι θα απελευθερώνονται». Όσο για τους ντόπιους εκφράζουν φόβους για μια «ανεπανόρθωτη καταστροφή στην Καλντέρα, που θα επηρεάσει την ποιότητα ζωής κατοίκων και τουριστών, αλλά και την τοπική οικονομία».
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ πάντως η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αναλάβει ακόμη δράση, αν και απόφαση του ΣτΕ από το 2019 έκρινε ότι το υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας ήταν υποχρεωμένο να διασφαλίσει την ανέλκυση του πλοίου. «Η ανέλκυση του ναυαγίου είναι δύσκολη και επικίνδυνη (…) Επιπλέον το κόστος είναι τεράστιο και υπολογίζεται σε αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ».
Το ρεπορτάζ υπενθυμίζει ότι δικαστήριο είχε καταδικάσει την ιδιοκτήτρια κυπριακή ναυτιλιακή εταιρεία Louis Cruises (νυν Celestial Cruises) θεωρώντας την υπεύθυνη για την ανέλκυση του ναυαγίου. Έπειτα όμως ασκήθηκε έφεση, με τις χρονοβόρες διαδικασίες ενώπιον της δικαιοσύνης, να μην έχουν οδηγήσει ακόμη στην ανέλκυση του πλοίου.