Ο πονοκέφαλος των Βρυξελλών είναι η προσπάθεια να γεφυρώσουν τις διαφορές των Βορείων και των Νοτίων, ώστε μέχρι το τέλος του έτους να συμφωνηθεί ο νέος οδικός χάρτης που θα μπει σε εφαρμογή από το 2024.
Πονοκέφαλος διότι σε διαφορετική περίπτωση, επιστρέφουμε στο παλιό Σύμφωνο και την ασφυκτική δημοσιονομική προσαρμογή.
Οι ενστάσεις της Γερμανίας και της Ολλανδίας υπάρχουν. Και αφορούν συγκεκριμένα δύο χώρες: την Ελλάδα και την Ιταλία.
Βρυξέλλες και Βερολίνο διαμηνύουν με κάθε αφορμή , ότι εξαρχής οι δύο αυτές χώρες θεωρούσαν ότι η Ελλάδα δείχνει τάσεις επιστροφής στα «παλιά» ενώ η Ιταλία, λόγω πολιτικής αστάθειας, δεν μπορεί να επιβάλει τη σωστή δημοσιονομική προσαρμογή.
Εξού και κάποιες κινήσεις που δείχνουν να αποβλέπουν στην επιστροφή του Μάριο Ντράγκι στα πολιτικά δρώμενα της γείτονας χώρας.
Επίσης η προχθεσινή απόφαση του Γερμανικού Δικαστηρίου που έβαλε φρένο στα σχέδια της κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει την πράσινη μετάβαση με πόρους από Ταμείο για την πανδημία δυσχεραίνει τις προσπάθειες των Βρυξελλών για απόφαση στα δημοσιονομικά.
Από τον περασμένο χρόνο και πιο επίσημα από τον Μάρτιο του 2023 το Βερολίνο διέρρεε ότι δεν ήθελε νέα δημοσιονομική συμφωνία, αλλά επιστροφή στο παλαιό σύστημα.
Στο τελευταίο Eurogroup φάνηκε ότι μπορεί να βρεθεί λύση, με αστερίσκους μεν αλλά λύση, καθώς οι περισσότερες χώρες του Βορρά, με εξαίρεση τη Γερμανία, παρουσιάστηκαν πιο διαλλακτικές για το λεγόμενο «soft landing» που θα «προσγείωνε» την κάθε χώρα πιο ομαλά στη δημοσιονομική προσαρμογή. Πόσο μάλλον Ελλάδα και Ιταλία, που βαρύνονται με τα υψηλότερα ποσοστά χρέους στην ευρωζώνη.
Γερμανοί αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες είπαν στους ομολόγους της Ευρωπαϊκής Ένωσης την Παρασκευή ότι θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν ένα τετραετές πακέτο προϋπολογισμού της ΕΕ για την Ουκρανία, όμως, δεν θα υποστηρίξει ένα επιπλέον αίτημα δαπανών 50 δισεκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη μετανάστευση και άλλες προτεραιότητες των Βρυξελλών.
Η Γερμανία είναι υποχρεωμένη βάσει του Δικαστηρίου να επιστρέψει στη σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή, οι επιλογές των Βρυξελλών λιγοστεύουν.
Η ελληνική κυβέρνηση προσήλθε στις διαπραγματεύσεις επιθυμώντας οι αμυντικές δαπάνες, επενδύσεις για την πράσινη μετάβαση και την ψηφιοποίηση να μη λαμβάνονται υπόψη για τις δημοσιονομικές επιδόσεις. Η Ρώμη επίσης, ζητά οι δαπάνες για επενδύσεις, κλιματική αλλαγή-πράσινη ενέργεια και ψηφιοποίηση να μην συνυπολογίζονται στο έλλειμμα και το χρέος.
Το παζάρι θα διεξαχθεί μεταξύ δημοσιονομικών κανόνων και προσφυγικού, με τη Μελόνι να είναι διατεθειμένη να κάνει παραχωρήσεις στο μεταναστευτικό.
Αν η Μελόνι τα καταφέρει τότε η Ελλάδα για ακόμα μια φορά μένει μόνη, σε ξεχωριστή κατηγορία.