Εγκύκλιο αναφορικά με τη διαδικασία αναγνώρισης των φυσικών μεταλλικών νερών απέστειλε χθες προς όλες τις περιφερειακές ενότητες της χώρας η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, Ειρήνη Αγαπηδάκη, με την οποία επικαιροποιείται η σχετική διαδικασία που ακολουθείται.
Όπως αναφέρεται στην εγκύκλιο, η αναγνώριση ενός νερού μιας πηγής ως φυσικού μεταλλικού γίνεται με απόφαση του υπουργού Υγείας, που εκδίδεται κατόπιν γνωμοδότησης της Επιτροπής Αναγνώρισης Φυσικών Μεταλλικών Νερών. Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να υποβάλλουν φάκελο με τα δικαιολογητικά που απαιτούνται και όλη τη σχετική αλληλογραφία, στην αρμόδια Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Υγιεινής της Περιφερειακής Ενότητας, στο έδαφος που βρίσκεται η πηγή υδροληψίας. Ο φάκελος προωθείται, τόσο σε έντυπη, όσο και σε ηλεκτρονική μορφή, στο υπουργείο Υγείας, στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Υγιεινής Περιβάλλοντος, Τμήμα Υγειονομικής Διαχείρισης Περιβάλλοντος, προκειμένου να τεθεί υπόψη των μελών της Επιτροπής.
Τα απαραίτητα δικαιολογητικά
Ως προς τα νερά εγχώριας προέλευσης, τα απαραίτητα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την αναγνώριση φυσικών μεταλλικών νερών είναι:
– Αίτηση του ενδιαφερόμενου (στην περίπτωση που πρόκειται για εταιρεία, προσκομίζεται επιπλέον αντίγραφο του καταστατικού της). Η αίτηση συνοδεύεται με αντίγραφο του τίτλου ιδιοκτησίας της πηγής υδροληψίας. Στην αίτηση αναφέρεται η ονομασία της πηγής υδροληψίας, η ζητούμενη εμπορική επωνυμία του νερού, η ονομασία κυκλοφορίας του νερού και τυχόν ενδείξεις όπως «χαμηλή περιεκτικότητα σε άλατα», «κατάλληλο για δίαιτα πτωχή σε νάτριο».
– Υδρογεωλογική μελέτη της πηγής υδροληψίας του υπό αναγνώριση φυσικού μεταλλικού νερού.
– Πρόσφατες φυσικές, χημικές και φυσικοχημικές αναλύσεις (μία τουλάχιστον για κάθε εποχή του έτους) για την παροχή της πηγής, τη θερμοκρασία του νερού στην πηγή και τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, το στερεό υπόλειμμα στους 180 και 260 βαθμούς Κελσίου, την αγωγιμότητα, το pH, τα ανιόντα (βορικά, ανθρακικά, χλωριούχα, όξινα ανθρακικά, φωσφορικά, πυριτικά, θειικά κ.α.), τα κατιόντα (αργίλιο, αμμώνιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, νάτριο κ.α.), τα μη ιονισμένα στοιχεία (ολικός οργανικός άνθρακας, ελεύθερο διοξείδιο του άνθρακα κ.α.), τα ιχνοστοιχεία (σίδηρος, ιώδιο, φθόριο, ψευδάργυρος, χρώμιο, κοβάλτιο, κασσίτερος, άζωτο κ.α.).Επιπλέον, χημικές αναλύσεις για αντιμόνιο, αρσενικό, βάριο, βόριο, κάδμιο, χρώμιο, χαλκό, κυανιούχα, μόλυβδο, μαγγάνιο, υδράργυρο, νικέλιο, νιτρικά, νιτρώδη και σελήνιο. Επίσης, ανάλυση των εξής ειδικών παραμέτρων: πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες, πτητικές οργανικές ενώσεις, τριαλομεθάνια, παρασιτοκτόνα.
– Πρόσφατες μικροβιολογικές αναλύσεις (μία τουλάχιστον για κάθε εποχή του έτους), για απουσία κολοβακτηριδίων (E. coli) και ολικών κολοβακτηριοειδών σε 250 ml όγκο νερού, απουσία εντεροκόκκων σε 250 ml όγκο νερού, απουσία σπορογόνων, θειαναγωγικών αναερόβιων μικροβίων σε 50 ml όγκο νερού, απουσία πυοκυανικής ψευδομονάδας σε 250 ml όγκο νερού και καταμέτρηση αποικιών επιζώντων μικροβίων ανά χιλιοστόλιτρο νερού σε 22 βαθμούς Κελσίου για 72 ώρες και σε 37 βαθμούς Κελσίου για 24 ώρες. Οι αναλύσεις για την καταμέτρηση τους θα πρέπει να γίνουν εντός 12 ωρών από τη δειγματοληψία και τα δείγματα νερού να μεταφερθούν υπό συνθήκες ψύξης. Σημειώνεται ότι μία τουλάχιστον δειγματοληψία για χημικές, φυσικοχημικές και μικροβιολογικές αναλύσεις θα πρέπει να έχει διενεργηθεί με ευθύνη της αρμόδιας Υπηρεσίας Περιβαλλοντικής Υγιεινής της οικείας Περιφερειακής Ενότητας όπου βρίσκεται η πηγή ή η γεώτρηση.
– Πιστοποιητικό καταλληλότητας από άποψη ραδιενέργειας το οποίο εκδίδεται από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας.
– Υπόδειγμα ετικέτας με την οποία θα κυκλοφορεί το εμφιαλωμένο νερό στο εμπόριο.
– Άδεια χρήσης νερού ( για βιομηχανική χρήση – εμφιάλωση).
– Υπεύθυνη δήλωση όπου δηλώνεται ότι «το νερό δεν υπόκειται σε επεξεργασία απολύμανσης» και, εάν υπόκειται σε κάποια κατεργασία ή όχι. Σε περίπτωση που υπόκειται να αναφερθεί το είδος της κατεργασίας.
– Έκθεση υγειονομικής αναγνώρισης της πηγής υδροληψίας του νερού το οποίο προορίζεται για αναγνώριση ως φυσικό μεταλλικό, από την οποία θα διαπιστώνεται αν η πηγή υδροληψίας βρίσκεται σε απόλυτα υγιεινό περιβάλλον και έχει πλήρη τεχνική και υγειονομική προστασία έναντι εστιών και γενικά κινδύνων ρύπανσης και μόλυνσης.