Πρόκειται για κάποια μοτίβα που σχεδιάζονται στις τιμές του πετρελαίου στο τέλος κάθε οικονομικού κύκλο από το 1970 και μετά.
Αυτά συνήθως περιλαμβάνουν ένα πετρελαϊκό σοκ το οποίο ωθεί την οικονομική ανάπτυξη στην αντιστροφή, αφού η πολυετής υποεπένδυση σε παραγωγικά περιουσιακά στοιχεία συνδυάζεται με την αυξανόμενη ζήτηση για ενέργεια.
Αν στο δεύτερο εξάμηνο επιτευχθεί μια “ήπια προσγείωση” της οικονομίας, οι τάσεις της ζήτησης θα ξεπεράσουν σχεδόν σίγουρα τις τρέχουσες προβλέψεις.
Και εδώ θα το ξαναπώ, οι περικοπές του OPEC+ οι οποίες έχουν παραταθεί, σε συνδυασμό με τα επίπεδα παραγωγής των ΗΠΑ που είναι κάτω από αυτά του 2019, θα ενισχύσουν σίγουρα τις τιμές.
Συνδυάζοντας όλες τις μεταβλητές, μετά την επιστροφή σε κανονικά επίπεδα αποθεμάτων παγκοσμίως το καλοκαίρι του 2023, οι αναλυτές στον τομέα της ενέργειας προβλέπουν μια κατάσταση έλλειψης που ενδεχομένως να επανακάμψει μέχρι το επόμενο καλοκαίρι στο αργό πετρέλαιο.
Όπως έχουμε ξαναπεί, βραχυπρόθεσμα η ισορροπία προσφοράς/ζήτησης αργού πετρελαίου θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πολύ πιο σφιχτή αγορά.
Επιπλέον, οποιαδήποτε απροσδόκητη διαταραχή της προσφοράς θα μπορούσε εύκολα να δημιουργήσει γρήγορα μια υπερμεγέθη αύξηση της τιμής πάνω από τα 100 δολάρια ΗΠΑ το βαρέλι.
Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα έβαζε πραγματικά ταφόπλακα στα σχέδια της Fed να σταματήσει τις αυξήσεις των επιτοκίων, καθώς ο πληθωρισμός θα μπορούσε να ξεπεράσει και πάλι το 5%, για εμάς όμως που έχουμε ήδη επενδύσει, θα ήταν μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία να πάρουμε τα κέρδη μας.
Οι ομοιότητες με το 1990
Οι ΗΠΑ βίωσαν μια ανεστραμμένη καμπύλη αποδόσεων του Δημοσίου από τα μέσα του 1989, ενώ η χρηματιστηριακή αγορά μπόρεσε να κρατηθεί στη θέση της για ένα καλό έτος, παρά τις αδύναμες επιδόσεις των μικρότερων κεφαλαιοποιήσεων και των τραπεζών. Στο σύνολο της αγοράς τα πράγματα δεν ήταν καλά, αλλά ένας επιλεγμένος αριθμός από blue chips συγκράτησε τους μέσους όρους της αγοράς. Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτό;
Το αποτέλεσμα τότε ήταν, οι τιμές του αργού πετρελαίου να εκτιναχθούν από τα 16 δολάρια το βαρέλι τον Ιούλιο στα 41 δολάρια τον Οκτώβριο. Η Αμερική σχεδίασε έναν συνασπισμό εθνών για να απαντήσει στρατιωτικά και να εκδιώξει το Ιράκ από το Κουβέιτ, καθώς υπήρχε φόβος ότι οι πετρελαιοπηγές της Σαουδικής Αραβίας θα ήταν οι επόμενες που θα καταλαμβάνονταν. Ο πόλεμος του Περσικού Κόλπου το 1990–91 έστειλε τον κόσμο σε ύφεση και τον S&P 500 σε πτώση -20% προς το τέλος του καλοκαιριού.
Υπάρχουν λοιπόν αρκετές ομοιότητες με τότε που θα μπορούσαν να επαναληφθούν, με το πιο επικίνδυνο να είναι ένα black swan event το οποίο θα αναστάτωνε τις αγορές γενικότερα, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει πολλές πιθανότητες να συμβεί, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Άλλοι κίνδυνοι για τον εφοδιασμό περιλαμβάνουν τον συνεχιζόμενο πόλεμο Ρωσίας/Ουκρανίας και τις επιπτώσεις στις ροές πετρελαίου/αερίου προς την Ευρώπη, καθώς και το ενδεχόμενο η Κίνα να κλείσει τις ναυτιλιακές οδούς στην Ασία σε περίπτωση εισβολής στην Ταϊβάν.
United States Oil Fund
Εκτός από τις ανησυχίες για την ισορροπία προσφοράς/ζήτησης μέχρι το επόμενο έτος, ένας άλλος λόγος για να μας αρέσει το πετρέλαιο είναι ότι η τοποθέτηση στην αγορά προθεσμιακών συμβολαίων μπορεί να είναι ο πιο ανοδικός παράγοντας των τελευταίων 10 ετών αυτή τη στιγμή. Οι εμπορικοί λογαριασμοί (παραγωγοί πετρελαίου, εξαγωγείς, διυλιστήρια) έχουν εξαλείψει σε μεγάλο βαθμό την καθαρή θέση πώλησης, ενώ τα hedge funds και οι ιδιώτες επενδυτές κατέχουν το ελαφρύτερο καθαρό long μερίδιο (λόγω των φόβων για ύφεση).
Ένας τρίτος ανοδικός λόγος για να μας αρέσει ειδικά το USO είναι η πρόσθετη ώθηση για την τιμή που υποστηρίζεται από το backwardation των προθεσμιακών συμβολαίων.
Το backwardation είναι μια οικονομική κατάσταση όπου οι τιμές των μελλοντικών συμβολαίων είναι ΠΙΟ χαμηλές από τις τρέχουσες τιμές. Το θετικό αποτέλεσμα για το USO είναι ότι οποιαδήποτε άνοδος της τιμής από σήμερα θα ενισχυθεί με την κατοχή προθεσμιακών συμβολαίων αργού πετρελαίου σε ακόμη χαμηλότερο κόστος από το επιτόπιο.
Το backwardation βοήθησε το USO να “ξεπεράσει” τις μεταβολές των τιμών στο spot αργό πετρέλαιο και στα κοντινά κυλιόμενα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Μια νέα ώθηση (τέταρτος ανοδικός λόγος) τον τελευταίο καιρό και στο μέλλον είναι ότι μεγάλες ποσότητες μετρητών κατέχονται συνήθως παράλληλα με μοχλευμένα προθεσμιακά συμβόλαια/προθεσμιακά συμβόλαια.
Όταν πριν από μερικά χρόνια δεν υπήρχε πραγματικός τόκος για τα μετρητά, τα σημερινά επιτόκια αποταμίευσης 5% για τα περιουσιακά στοιχεία χρηματαγοράς που διατηρούνται ένα χρόνο ή λιγότερο είναι πολύ ωφέλιμα για τους ιδιοκτήτες του trust (υπεραντισταθμίζοντας το ετήσιο κόστος διαχείρισης 0,6%).
Pointmedia.gr