Με ιδιαίτερη τιμή και επισημότητα υποδέχθηκε στο Πατριαρχικό Μέγαρο στην Αλεξάνδρεια η Α.Θ. Μακαριότης, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’, τον Εξοχώτατο Πρόεδρο της Ελληνικής Κυβερνήσεως κ. Κυριάκο Μητσοτάκη.
Παρέστησαν επίσης οι Σεβ. Μητροπολίτες Ερμουπόλεως κ. Νικόλαος, Μέμφιδος κ. Νικόδημος. ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Ταμιάθεως κ. Γερμανός, ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου Αρχιμ. κ. Νικόδημος Τότκας και ο Αρχιμ. κ. Ελπιδοφόρος Λημναίος.
Κατά την επίσημη εγκάρδια συνάντησή τους στην Αίθουσα Θρόνου του Πατριαρχικού Μεγάρου, η Α.Θ. Μακαριότης, απένειμε στον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη την ύψιστη τιμητική διάκριση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, τον Μεγαλόσταυρο του Αποστόλου Μάρκου.
«Χαίρομαι γιατί σήμερα, μετά από την τόσο δυναμική συνάντησή σας με έναν φωτισμένο ηγέτη της Αιγύπτου, τον Fattah El-Sisi σκεφτήκατε ότι στην ελληνική Αλεξάνδρεια σας περιμένει ένας φίλος από τα περασμένα. Πρόεδρέ μου μέσα από την καρδιά μου καλωσήρθατε στην ελληνική Αλεξάνδρεια. Χαίρομαι που με αξίωσε ο Θεός, όταν άφησα το νησί μας, την Κρήτη, περιπλανώμενος σε πολλά μέρη, να ενδυθώ ιεραπόστολος και να φέρω μήνυμα αγάπης και συναδέλφωσης των λαών. Θέλω να σας ευχαριστήσω που μέσα στο πρόγραμμά σας βάλατε μια συνάντηση και με έναν ιεραπόστολο Πατριάρχη. Εγκαταλείπω την Αλεξάνδρεια για να οδοιπορήσω, περπατώντας με τα πόδια ώρες ολόκληρες στις απέραντες χώρες της Αφρικής, και να δώσω το χέρι μου να το αγκαλιάσουν έξω από τη σκηνή μου την αφρικάνικη αυτά τα παιδιά, που βλέπετε σε Ουγκάντα, Κένυα, Τανζανία, μαθαίνουνε την ελληνική λαλιά, τη λαλιά των Πτολεμαίων», τόνισε στην προσφώνησή του στη διάρκεια της απονομής, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’ ο οποίος έκανε ειδική αναφορά στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και στα ενθαρρυντικά λόγια που του έλεγε στις συναντήσεις τους.
«Μείναμε λίγοι αλλά δεν εγκαταλείπουμε αυτές τις Θερμοπύλες», πρόσθεσε ο Πατριάρχης και εξήρε την πολύ καλή συνεργασία με τον Πρόεδρο Sisi και τις Αιγυπτιακές αρχές.
Ακολούθως, ο Πρωθυπουργός απευθυνόμενος προς τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β’, τόνισε, «Δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω στο πρόσωπό σας τη διαδρομή όχι απλά του φωτισμένου Ιεράρχη, ο οποίος ξεκίνησε από την Κρήτη, για να διακονήσει την αγάπη του Χριστού στα πέρατα της Αφρικής αλλά στο πρόσωπό σας βλέπω τον ιεραπόστολο της αγάπης, της φροντίδας, της ανθρωπιάς. Και βέβαια -όπως πολύ σωστά είπατε- στις πόρτες μας ανοίγεται μία ήπειρος, μία ξεχασμένη ήπειρος για πολλούς, αλλά για πολλούς άλλους η ήπειρος του εικοστού πρώτου αιώνα, με τεράστιες δυνατότητες, τεράστιες προοπτικές. Μία ήπειρος που μέχρι και πρόσφατα ήταν ξεχασμένη και για την Ελλάδα και για τον ελληνισμό και παλεύατε συχνά μόνος σας, με ελάχιστες δυνάμεις αλλά με τη δύναμη της πίστης να σας στηρίζει και στις πιο δύσκολες στιγμές για να μπορέσετε να επιτελέσετε αυτό το σπουδαίο ιεραποστολικό σας έργο».
Ακολουθεί η αντιφώνηση του Πρωθυπουργού προς τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β’:
Μακαριότατε, είναι πολύ μεγάλη η συγκίνησή μου που βρίσκομαι σήμερα, εδώ, μαζί σας στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, εκπληρώνοντας μία προσωπική υπόσχεση που σας είχα δώσει την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε: Στο επόμενο μου ταξίδι στην Αίγυπτο να βρω λίγο χρόνο να έρθω να σας επισκεφτώ, να σας σφίξω το χέρι, να σας πω πόσο εκτιμώ προσωπικά αλλά πόσο και όλοι οι Έλληνες τιμούν το σπουδαίο έργο το οποίο επιτελείτε, εδώ στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Και καθώς, είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι αυτή την πόλη που φέρει το όνομα του Μέγα Αλεξάνδρου και στην οποία ο Ελληνισμός άνθισε και άφησε τη δική του ξεχωριστή σφραγίδα δεν μπορώ να μην αισθάνομαι στους ώμους μου το βάρος της ιστορίας. Μιας ιστορίας ενός Πατριαρχείου, ταυτισμένου με μία πόλη αλλά ταυτισμένου και με μία ήπειρο. Και δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω στο πρόσωπό σας τη διαδρομή όχι απλά του φωτισμένου Ιεραρχη, ο οποίος ξεκίνησε από την Κρήτη, για να διακονήσει την αγάπη του Χριστού στα πέρατα της Αφρικής αλλά στο πρόσωπό σας βλέπω τον ιεραπόστολο της αγάπης, της φροντίδας, της ανθρωπιάς. Και βέβαια -όπως πολύ σωστά είπατε- στις πόρτες μας ανοίγεται μία ήπειρος, μία ξεχασμένη ήπειρος για πολλούς, αλλά για πολλούς άλλους η ήπειρος του εικοστού πρώτου αιώνα, με τεράστιες δυνατότητες, τεράστιες προοπτικές. Μία ήπειρος που μέχρι και πρόσφατα ήταν ξεχασμένη και για την Ελλάδα και για τον ελληνισμό και παλεύατε συχνά μόνος σας, με ελάχιστες δυνάμεις αλλά με τη δύναμη της πίστης να σας στηρίζει και στις πιο δύσκολες στιγμές για να μπορέσετε να επιτελέσετε αυτό το σπουδαίο ιεραποστολικό σας έργο.
Και σκεφτόμουνα καθώς ερχόμουν πόσο δύσκολο πρέπει να είναι να ξεκινάς από εδώ από την Αλεξάνδρεια, από το Πατριαρχείο για να ταξιδέψεις με αεροπλάνα, τρένα, λεωφορεία, με τα πόδια, συχνά, στα βάθη αυτής της όμορφης ηπείρου για να κηρύξετε το λόγο του Χριστού, σε μία εποχή που αν κάτι μας δίδαξε είναι ότι μία πανδημία -που ήρθε από το πουθενά- δεν κάνει διακρίσεις δεν ξεχωρίζει φυλές, χρώματα, πλούσιους, φτωχούς. Όλοι βρεθήκαμε ταπεινοί και ίσοι απέναντι σε αυτή τη μεγάλη πρόκληση.
Σε αυτήν εδώ, λοιπόν, την ήπειρο επιτελείτε το σπουδαίο σας έργο και θέλω να γνωρίζετε ότι στο πρόσωπό μου αλλά και στην Ελληνική Πολιτεία, συνολικά, έχετε πάντα έναν αρωγό. Και αυτή η επίσκεψη έχει και δύο προσωπικά στοιχεία για εμένα τα οποία θα ήθελα ολοκληρώνοντας να μνημονεύσω: Στο πρώτο αναφερθήκατε και εσείς, εξάλλου ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος που σας αγαπούσε πολύ και εκτιμούσε πάρα πολύ το έργο σας. Και είμαι σίγουρος ότι από εκεί που βρίσκεται σήμερα θα χαμογελάει και θα χαίρεται για την επίσκεψή μου εδώ στο Πατριαρχείο.
Και βέβαια χαίρομαι, ιδιαίτερα, γιατί σήμερα συνοδεύομαι και από την πεθερά μου η οποία γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, είναι Αλεξανδρινή όπως και δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που γεννήθηκαν σε αυτήν την όμορφη πόλη και σε δύσκολες συνθήκες αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν. Όμως, η καρδιά του ελληνισμού χτυπάει στην Αλεξάνδρεια. Μπορεί πιο συρρικνωμένη, μπορεί πιο μικρή, αλλά πάντα εξίσου δυνατά. Χτυπάει δυνατά και το χρέος της μητέρας πατρίδας είναι να βρίσκεται πάντα κοντά στον ελληνισμό όπου κι αν αυτός βρίσκεται. Πόσο μάλλον όταν αυτό είναι μία πόλη με το ιστορικό βάρος της Αλεξάνδρειας.
Και πάλι θέλω να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου που βρήκατε το χρόνο να με δεχτείτε. Έχω και εγώ ένα προσωπικό δώρο για εσάς και έχω και κάτι το οποίο είναι πιο πρακτικό, πιο χρηστικό. Καθώς γιορτάζουμε τα 200 χρόνια της ελληνικής επανάστασης ένα συλλεκτικό ρολόι. Είναι μόνο 200 κομμάτια τα δίνουμε για να μας θυμάστε και να θυμάστε πόσο σημαντική είναι αυτή η επέτειος για τον ελληνισμό συνολικά.
Ο Πατριάρχης και ο Εξοχ. Πρωθυπουργός είχαν κατ΄ ιδίαν συνάντηση στο Πατριαρχικό Γραφείο, όπου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους αντάλλαξαν απόψεις για την πολυσχιδή και πολυεπίπεδη δραστηριότητα του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου στην αφρικανική ήπειρο και για θέματα σύγχρονου προβληματισμού, ανάμεσα στα οποία και η πορεία της πανδημίας.
Ο Μακαριώτατος εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη στάση των Αρχών της Αιγύπτου σε θέματα θρησκευτικής ελευθερίας και την άνεση επί των θρησκευτικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων που απολαμβάνει η εκεί Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε στον Μακαριώτατο την αμέριστη συμπαράσταση της Ελληνικής Πολιτείας στην αποστολή του Δευτερόθρονου Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου και ειδικότερα επί των έργων Του που έχουν ανθρωπιστικό, πολιτιστικό, κοινωνικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, χαρακτηρίζοντας την όλη προσπάθεια άξια θαυμασμού, λόγω των εγγενών αντίξοων συνθηκών και των περιορισμένων μέσων που υπάρχουν στην αφρικανική ήπειρο. Τον ευχαρίστησε δε για την συμβολή του Πατριαρχείου και του ιδίου προσωπικά, στην ενίσχυση της παρουσίας του Ελληνισμού, σε μία ευάλωτη αλλά και σημαντική περιοχή, όπως αυτή της Αφρικής. Ζήτησε, ταυτόχρονα, από τον κ. Θεόδωρο την ενίσχυση των επιμορφωτικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων που αφορούν στην διάδοση της ελληνικής γλώσσας και της ελληνορθόδοξης παιδείας, υπό την αιγίδα της εκεί Εκκλησίας.