Ο 7χρονος κατήγγειλε στη μητέρα του πως ο 14χρονος τον παρενόχλησε σεξουαλικά στο μπάνιο υπό την απειλή μαχαιριού. Εκείνη ειδοποίησε τον νονό του παιδιού, γιατί δεν μπορούσε να μεταβεί άμεσα η ίδια. Ο άνδρας, ο οποίος ισχυρίστηκε- σύμφωνα με πληροφορίες- ότι ήταν ο πατέρας του 7χρονου, προσπάθησε να μπει στο νοσοκομείο. Όταν ο φύλακας επιχείρησε να τον σταματήσει, τότε εκείνος του επιτέθηκε και εισέβαλε στο νοσοκομείο με τη βία, μπήκε στον θάλαμο όπου βρισκόταν ο 14χρονος και τον ξυλοκόπησε. Στη συνέχεια, πήδηξε τη μάντρα του «Αγία Σοφία» και εξαφανίστηκε, όπως εξήγησε ο φύλακας του νοσοκομείου.

Μετά την καταγγελία του 7χρονου, ακολούθηκε και καταγγελία 13χρονης πως ο 14χρονος είχε παρενοχλήσει και εκείνη σεξουαλικά ενώ στη συνέχεια, ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης, μετά τις καταγγελίες που είδαν το «φως» της δημοσιότητας για το νοσοκομείο, έδωσε εντολή να διενεργηθεί άμεσα ΕΔΕ.

Ο Υπουργός Υγείας κ.Πλεύρης, με μια εντολή καθάρισε από τα παιδιά της εισαγγελικής εντολής.

Ένα πολύ σοβαρό και χωρίς να έχει δοθεί η απαραίτητη προσοχή  στο πρόβλημα των παιδιών που έχουν απομακρυνθεί κατόπιν εισαγγελικής εντολής από την οικογένειά τους λόγω παραμέλησης ή κακοποίησης ή οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων.

Δεν είναι ή δυο αλλά δεκάδες παιδιά τα οποία βρίσκονται «έγκλειστα» και μάλιστα επί μήνες, στα παιδιατρικά νοσοκομεία της Αττικής, αναμένοντας την έξοδο τους και τη διαμονή τους σε κάποια προνοιακή δομή, καθώς το οικογενειακό περιβάλλον τους κρίθηκε ακατάλληλο από την εισαγγελική αρχή. Τα συμβάντα βίας, παραβατικότητας, επιθετικότητας εντός της δικής τους μικρής κοινότητας αλλά και εντός του νοσοκομείου συνήθως αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητας αυτών των παιδιών και αποδίδονται αφενός στις συνθήκες υπό τις οποίες διαβιούσαν, αφετέρου στην ιδρυματοποίησή τους.

Σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία, τα παιδιά εξετάζονται για σωματικά αλλά και ψυχικά προβλήματα υγείας εντός των Παίδων και μετά δρομολογείται η φιλοξενία τους σε προνοιακές δομές. Ωστόσο, είναι μια χρόνια πληγή στη χώρα μας η έλλειψη δομών και η διαθεσιμότητα χώρων κατάλληλων για τους ανήλικους που πρέπει να απομακρυνθουν από την οικογένεια τους. Αυτό μεταφράζεται σε πολυήμερη ή και πολλών εβδομάδων παραμονή στα Παίδων, με ο,τι αυτό σημαίνει για τα ίδια τα παιδιά. Ζουν σε θαλάμους νοσοκομείων, και η φροντίδα τους επαφίεται στον χρόνο και την ανθρωπιά εθελοντών ή/και των εργαζομένων του νοσοκομείου, που πλέον των καθηκόντων τους απέναντι στα άρρωστα παιδιά, ασχολούνται και με τα λεγόμενα «παιδιά της εισαγγελικης εντολής».

Το Χαμόγελο του Παιδιού επισημαίνει πως «είναι υποχρεωμένοι οι Εισαγγελείς, εξαιτίας της ΚΥΑ 40494 και του άρθρου 67 του Νόμου 4921 του Υφυπουργείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, να αναθέτουν τη φροντίδα των παιδιών μόνο σε κρατικές δομές παιδικής προστασίας, οι οποίες όμως αδυνατούν να ανταπεξέλθουν».

Η αναζήτηση από τους Εισαγγελείς χώρου φιλοξενίας μπορεί να διαρκέσει πολλούς μήνες, με αποτέλεσμα τα παιδιά να παραμένουν ”έγκλειστα” ουσιαστικά στα Νοσοκομεία.

Παιδιά που έχουν βιώσει το τραύμα της απομάκρυνσης που έχουν περάσει φρικτά στις οικογένειές τους και για αυτό και απομακρύνθηκαν, παραμένουν στον ακατάλληλο χώρο του Νοσοκομείου χωρίς να έχουν τη φροντίδα που έχουν ανάγκη και δικαιούνται.