Υπάρχει τουλάχιστον ένας καλός λόγος για τον οποίο τα πληρώματα των μαχητικών βομβαρδιστικών Sukhoi της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας έχουν αλλάξει την τακτική τους στην Ουκρανία – και τώρα ρίχνουν δορυφορικά καθοδηγούμενες βόμβες ολίσθησης σε προκαθορισμένους ουκρανικούς στόχους από απόσταση έως και 20 μιλίων.
Η κύρια εναλλακτική λύση -πετώντας χαμηλά και κοντά στη γραμμή του μετώπου για να ρίξουν βόμβες ακριβείας- στην καλύτερη περίπτωση είναι αναποτελεσματική. Στη χειρότερη, σκοτώνει Ρώσους πιλότους. Ειδικά αν πρέπει να εντοπίσουν οι ίδιοι τους στόχους τους.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι πιλότοι των υποηχητικών επιθετικών αεροσκαφών Su-25 της Ρωσίας χρησιμοποιούν ασταθείς κάμερες SOLT-25, ενσωματωμένες στη μύτη των αεροσκαφών, για να εντοπίζουν και να καθορίζουν στόχους για πυρομαχικά ακριβείας. Εν τω μεταξύ, τα πληρώματα των υπερηχητικών Su-30 και Su-35 πρέπει να κοιτάζουν μέσα από τους ασταθείς αισθητήρες των ίδιων των πυρομαχικών.
“Ακόμα και τα ρωσικά αεροσκάφη που εξειδικεύονται σε επίγειες επιθέσεις πρέπει να πετούν προς μια περιοχή-στόχο, ενώ προσπαθούν να εντοπίσουν, να ταυτοποιήσουν και στη συνέχεια να ορίσουν και να ρίξουν σε ουκρανικές θέσεις ή οχήματα, χρησιμοποιώντας αισθητήρες με περιορισμένη απόδοση σε κακοκαιρία, κακή σταθεροποίηση και περιορισμένη ανάλυση και δυνατότητες ζουμ”, εξηγεί ο Justin Bronk σε μια νέα έκθεση του CNA think tank που εδρεύει στη Βιρτζίνια.