Πολυποίκιλες αρνητικές συνέπειες έχει η καταστροφή που έχει προκληθεί στο ζωικό κεφάλαιο της Θεσσαλίας από τις πλημμύρες της κακοκαιρίας Daniel.
Τα νερά δεν έχουν υποχωρήσει ακόμη μία εβδομάδα μετά από τα καιρικά φαινόμενα και δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί ο απολογισμός της καταστροφής, όμως η παραγωγική δραστηριότητα επιβάλλεται να συνεχιστεί.
Οι εγκαταστάσεις του τυροκομείου Νούσιας, που εξήγαγε με πρωτοπορία στη Γερμανία τη φέτα Βασιλίτσα, έχουν καταστραφεί ολοσχερώς και πέρα από αυτές, έχουν καταστραφεί και οι εγκαταστάσεις και τα ζώα 300 παραγωγών αιγοπροβατοτρόφων με τους οποίους συνεργαζόταν για την παραγωγή τυριού.Αν και η τυροκομική περίοδος αργεί ακόμη, οι καθημερινές ανάγκες σε γάλα και γιαούρτι παραμένουν.
Οι λίγες μονάδες σε περιοχές της Θεσσαλίας που βρίσκονται σε κανονική λειτουργία προσπαθούν να δελεάσουν όσους παραγωγούς δεν έχουν χάσει ακόμη τα ζώα τους και ζητούν να τους παρέχουν γάλα για τα κοντόληκτα καθημερινά προϊόντα.
Από επιχειρηματικής άποψης, βρισκόμαστε σε περίοδο ανακατάταξης συνεργασιών.
Η παραγωγή των βασικών καθημερινών γαλακτοκομικών προϊόντων συνεχίζεται, μαζί με το πιθανό υγειονομικό ρίσκο, το οποίο προσπαθούν, πάντως, να εκμηδενίσουν οι επιχειρήσεις μέσα στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις τους.
Μόλις ολοκληρωθεί ο απολογισμός των καταστροφών και διαφανούν και οι κυβερνητικές προθέσεις περί του ανώτερου πήχυ βοήθειας, αναμένεται να ληφθούν και οι αποφάσεις κτηνοτρόφων ή βιομηχάνων οικογενειακών επιχειρήσεων για το αν θα συνεχίσουν το επάγγελμα.
Πέρα από τα ζώα που οριστικά χάθηκαν, δυστυχώς θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και εκείνα που κινδυνεύουν σοβαρά να πεθάνουν από ασιτία, λόγω έλλειψης πόσιμου νερού σε περιοχές, όπως η Μαγνησία.Δεν είναι απίθανο πολλοί από αυτούς τους παραγωγούς να μη συνεχίσουν, κρίνοντας ασύμφορο το οποιοδήποτε νέο οικονομικό «άνοιγμα» απαιτηθεί ή έστω, να επιλέξουν να αλλάξουν περιοχή εγκατάστασης, στην περίπτωση που τελικά πάρουν το ρίσκο.
Η λύση εισαγωγής ζωικού κεφαλαίου από τη Γαλλία
Και οι κτηνοτρόφοι που θα θελήσουν να πάρουν το ρίσκο; Ο ιδιοκτήτης του τυροκομείου Καρακάνας στη Μαγνησία, Παναγιώτης Καρακάνας εξηγούσε ότι χρειάζεται να υπάρξει στοχευμένη στρατηγική για αντικατάσταση του ζωικού κεφαλαίου που χάθηκε: «Είναι δύσκολο κάθε παραγωγός να προσπαθήσει μόνος του να βρει ζώα για να αναπληρώσει ζωικό κεφάλαιο. Υπάρχουν πράγματι συνεργάτες που έχουν προσβάσεις στο εξωτερικό, όμως θα πρέπει οι κρατικοί φορείς να οργανώσουν συλλογική προσπάθεια για να έρθουν αιγοπρόβατα από το εξωτερικό και πιθανότατα, από τη Γαλλία, της φυλής Lacaune, τα οποία έχει αποδειχθεί ότι ταιριάζουν στο ελληνικό περιβάλλον και είναι κατάλληλα για γαλακτοπαραγωγή».
Η λύση εισαγωγής ζωικού κεφαλαίου από τη Γαλλία
Και οι κτηνοτρόφοι που θα θελήσουν να πάρουν το ρίσκο; Ο ιδιοκτήτης του τυροκομείου Καρακάνας στη Μαγνησία, Παναγιώτης Καρακάνας εξηγούσε ότι χρειάζεται να υπάρξει στοχευμένη στρατηγική για αντικατάσταση του ζωικού κεφαλαίου που χάθηκε: «Είναι δύσκολο κάθε παραγωγός να προσπαθήσει μόνος του να βρει ζώα για να αναπληρώσει ζωικό κεφάλαιο. Υπάρχουν πράγματι συνεργάτες που έχουν προσβάσεις στο εξωτερικό, όμως θα πρέπει οι κρατικοί φορείς να οργανώσουν συλλογική προσπάθεια για να έρθουν αιγοπρόβατα από το εξωτερικό και πιθανότατα, από τη Γαλλία, της φυλής Lacaune, τα οποία έχει αποδειχθεί ότι ταιριάζουν στο ελληνικό περιβάλλον και είναι κατάλληλα για γαλακτοπαραγωγή».
Αν και ακόμη είναι πολύ νωρίς, η συγκεκριμένη λύση θα χρειαστεί μεγάλο χρονικό διάστημα για να υλοποιηθεί. Είναι σχεδόν ουτοπικό να αναμένεται εισαγωγή αρνάδων γαλακτοπαραγωγής από το εξωτερικό, που θα μπορούσαν απευθείας να ενταχθούν στην παραγωγική διαδικασία. «Στην καλύτερη περίπτωση, μιλάμε για αμνοερίφια μικρά σε ηλικία, που θα χρειαστούν τουλάχιστον τρία χρόνια για να μεγαλώσουν και να μετατραπούν σε πρόβατα γαλακτοπαραγωγής», εξηγεί ο ίδιος ο κ. Καρακάνας. Το ερώτημα, πάντως, παραμένει: Μέχρι τότε, πώς θα μπορούσαν να ζήσουν εκείνοι οι κτηνοτρόφοι που έχασαν το μεγαλύτερο μέρος από το ζωικό τους κεφάλαιο; Κι αν εκείνοι δεν καταφέρουν να επιβιώσουν επαγγελματικά, πού θα βρεθεί το επιπλέον γάλα που απαιτείται για την παραγωγή δευτερογενών προϊόντων;
Μια νέα, διαδοχική «κρίση γάλακτος»;
Μέλος διοικητικού συμβουλίου συνεταιρισμού σε δηλώσεις του μεταξύ άλλων τόνισε «οι συμφωνίες για την τιμή γάλακτος που έγιναν πριν το καλοκαίρι με τις γαλακτοβιομηχανίες βρίσκονται πλέον “στον αέρα”». Η Ελλάδα βγαίνει από μια «κρίση γάλακτος» και μπαίνει σε μια επόμενη, ενδεχομένως και «βαθύτερη», επειδή είναι δομική και έχει να κάνει με τη συνολική παραγωγική ισορροπία, για την οποία ο θεσσαλικός κάμπος, μέχρι τις πλημμύρες, ήταν πολύ σημαντικός πυλώνας. «ίσως η Ελλάδα αναγκαστεί να μπει σε φάση μαζικών εισαγωγών γάλακτος από το εξωτερικό και το στοίχημα της χώρας είναι τα κριτήρια με τα οποία θα γίνει αυτό και ποιες χώρες θα αποτελέσουν τους εισαγωγείς».
Του Δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Βορίλα-Foodreport