Το έργο ακολουθεί το ταξίδι του Ληρ προς το σκοτάδι, την εσωτερική ερημιά και την τρέλα, μετά την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και να μοιράσει την επικράτειά του στις τρεις κόρες του. Η τραγωδία που θα ξετυλιχτεί δεν θα αφήσει αλώβητο κανέναν από τους ήρωες.
Γραμμένο το 1608, το πιο σκοτεινό έργο της σαιξπηρικής δραματουργίας πραγματεύεται μεταξύ άλλων το ζήτημα της εξουσίας και της φθοράς που επιφέρει η απώλειά της και την πολυπλοκότητα των οικογενειακών σχέσεων.
Εκκινώντας από τη μετάφραση του Διονύση Καψάλη, στην οποία βασίστηκε, και έχοντας ως συμμάχους επί σκηνής μια τριμελή μουσική μπάντα και έναν πολυπληθή θίασο καταξιωμένων και νεότερων ηθοποιών, ο Γιάννης Χουβαρδάς προτείνει τη δική του ανάγνωση του Βασιλιά Ληρ.
Σε μια παράσταση όπου οι θεατές, όπως ακριβώς και οι ήρωες της τραγωδίας, θα λάβουν μέρος σε ένα ζοφερό νοητικό παιχνίδι, και όπου τα όρια μεταξύ θεατρικής εμπειρίας και κινηματογραφικής ψευδαίσθησης.
Όλα είναι τόσο θολά όσο και η γραμμή που χωρίζει την παραφροσύνη από τη λογική στις φράσεις που ξεστομίζει ο Τρελός ακόλουθος του έκπτωτου βασιλιά. Τον φερώνυμο ρόλο ενσαρκώνει ο Λεωνίδας Κακούρης.