O πραγματικός βασιλιάς της ζούγκλας ήταν Κρητικός!

Θα μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει ως “Βασιλιά της ζούγκλας” ή “Έλληνα Ταρζάν”. Ο λόγος για τον Νικόλαο Βλαχάκη, έναν Κρητικό που προς τα τέλη του 19ου αιώνα αποφάσισε να εγκαταλείψει τα Μάλια. Είχε μπει στο μάτι των Οθωμανών για την επαναστατική του δράση, κάτι που δεν βοηθούσε την παρουσία του στην Κρήτη.

Πήρε λοιπόν την απόφαση να διαφύγει στη Μικρά Ασία και στη συνεχεία να κατευθυνθεί προς την Αφρική. Εκτός της απίστευτης ταλαιπωρίας, ο Κρητικός κλήθηκε να ξεπεράσει ένα σωρό κινδύνους που κρύβει η αφρικανική ζούγκλα. Άγρια θηρία, επικίνδυνα έντομα για την εποχή, καιρικές συνθήκες, πείνα, ασθένειες, ήταν μερικοί από αυτούς.

Στην αρχή έφτασε στο λιμάνι της Μπέιρα, στη σημερινή Μοζαμβίκη και στη συνέχεια περπάτησε μέχρι την περιοχή Τσιρούντου (ή Κιρούντου), στις όχθες του ποταμού Ζαμβέζη. Σήμερα εκεί υπάρχει η πόλη στη Ζάμπια, καθώς και χωριό στη Ζιμπάμπουε με αυτό το όνομα. Η απόσταση Μπέιρα-Τσιρούντου ξεπερνά τα 900χλμ.

Ο Νικόλαος καλλιεργούσε τη γη της Τσιρούντου, ασχολήθηκε με την κτηνοτροφία, εργάστηκε σε ορυχεία, αλλά και στο κυνήγι άγριων θηρίων, προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Ο θρύλος μάλιστα λέει ότι σκότωνε κροκόδειλους με ρόπαλο και πως, χάρη στη γενναιότητά του, είχαν σωθεί αρκετοί ιθαγενείς.

Λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε μαζί του και ο αδερφός του, Δημήτριος. Οι δύο Έλληνες εγκαθίστανται πλέον σε ένα μικρό νησάκι του Ζαμβέζη, υψώνοντας τη γαλανόλευκη σημαία. Πήραν έκταση γης, ασχολήθηκαν κυρίως με την καλλιέργεια του καπνού, ενώ δημιούργησαν μία φάρμα με το όνομα «Δήμητρα». Με τον καιρό δημιούργησαν τις δικές του οικογένειες με γυναίκες ιθαγενείς. Ο Νικόλαος απέκτησε μία κόρη, ενώ ο Δημήτριος απέκτησε 32(!) παιδιά.

Ο χρόνος σταμάτησε για τον Νικόλαο στις 13 Απριλίου 1913, όταν κλήθηκε να παλέψει με ένα λιοντάρι στο δάσος. Τραυματίστηκε σοβαρά και τρεις ημέρες αργότερα εξέπνευσε. Το «αντίο» του έγινε με τιμές τοπικού βασιλιά, δείγμα της αξίας που είχε αποκτήσει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ο μικρότερος αδερφός παρέμεινε στην περιοχή. Μετέδωσε στους απογόνους του, τις έννοιες του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, ενώ και τα ονόματα των παιδιών του ήταν ελληνικά. Απεβίωσε στις 17 Σεπτεμβρίου 1939 και κατάφεραν να μετατρέψουν το επίθετό τους σε θρύλο της περιοχής.

Υπολογίζεται ότι περίπου 3.500 άνθρωποι συμπεριελήφθησαν ή συμπεριλαμβάνονται στα μέλη της φυλής που δημιούργησαν τα δύο αδέρφια. Σε δημόσια ομιλία του, ο Κένεθ Κάουντα, δηλαδή ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ζάμπιας, απένειμε στους Βλαχάκηδες τον τιμητικό τίτλο της 64ης φυλής της χώρας.

Ο Μητροπολίτης Ζάμπιας Ιωάννης ίδρυσε ένα ιεραποστολικό κέντρο στην πόλη Τσιρούντου, το οποίο θα περιλαμβάνει εκκλησία, πνευματικό κέντρο, κλινική, σχολείο και τεχνική σχολή. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β’ έθεσε τα θεμέλια για το έργο εν έτει 2020 και, πλέον, αναζητούνται πόροι για την υλοποίησή του. Ως τώρα έχει πραγματοποιηθεί η νομική διαδικασία για την αγοραπωλησία και τη μεταβίβαση γης από τον απόγονο Χάρη Βλαχάκη στην Ιερά Μητρόπολη Ζάμπιας.

Το βιβλίο «Born and Bred in the Zambezi Valley» της απογόνου Τζέιν Βλαχάκη-Νας περιλαμβάνει στοιχεία της οικογένειας, ενώ αποτελεί πολύτιμη πηγή για τους λάτρεις της Αφρικής και τους φοιτητές κοινωνιολογίας.