Ο ψηφιακός μετασχηματισμός μάλλον αργεί για τον δημόσιο τομέα παγκοσμίως. Αν και η πανδημία υπήρξε η κινητήρια δύναμη για την ψηφιοποίηση πολλών συναλλαγών με το δημόσιο, εντούτοις σήμερα μόνο το 7% των διευθυντικών στελεχών του πιστεύει ότι ο οργανισμός του έχει επιτύχει τους στόχους μιας μεγάλης ψηφιακής επανάστασης.
Αυτή η ψηφιακή αργοπορία συμβαίνει ακριβώς την στιγμή που οι πολίτες αναμένουν το ακριβώς αντίθετο. Οι ίδιοι αναφέρουν πως περιμένουν από τον Δημόσιο Τομέα επίπεδα ποιότητας, ταχύτητας και ευκολίας ισάξια με τον ιδιωτικό τομέα καθώς και απρόσκοπτη πρόσβαση στις υπηρεσίες.
“Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο κινδυνεύουν να απογοητεύσουν τους πολίτες τους, λόγω του αργού ρυθμού της ψηφιοποίησης”, διαπιστώνεται σε μια έρευνα που τιτλοφορείται “Πώς μπορούν τα στελέχη του δημόσιου τομέα και η τεχνολογία να ευθυγραμμιστούν για να εξυπηρετήσουν τους μελλοντικούς πολίτες;”.
Γεγονός είναι ότι η ψηφιοποίηση προχωρά αργά, κυρίως λόγω της έλλειψης δεξιοτήτων και των απαρχαιωμένων τρόπων εργασίας.
Σύμφωνα με τη νέα έκθεση, το ανθρώπινο δυναμικό από τον δημόσιο τομέα δεν είναι προετοιμασμένο να επωφεληθεί από τα τεράστια αναμενόμενα οφέλη της ψηφιοποίησης, όπως τη βελτίωση της πρόσβασης σε ψηφιακές υπηρεσίες, τη χρήση data analytics για να προβλεφθεί πότε τα ευάλωτα άτομα θα χρειαστούν περισσότερη βοήθεια και την αύξηση της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας συνολικά.
Πολλοί από τους ερωτηθέντες αισθάνονται ότι περιορίζονται από έναν συνδυασμό θεμάτων, όπως η έλλειψη ηγετών με ψηφιακές γνώσεις, η έλλειψη ψηφιακών δεξιοτήτων και δεξιοτήτων δεδομένων και της απαραίτητης κατάρτισης για πρόσβαση σε αυτά, καθώς και μια οργανωσιακή κουλτούρα η οποία αντιδρά με καθυστέρηση και δεν εμπνέει, εμποδίζοντας τις προσπάθειες για την προσέλκυση των καλύτερων ψηφιακών ταλέντων.
Παράλληλα, το 38% των ερωτηθέντων εργαζόμενων στον δημόσιο τομέα, που ανήκουν στη Γενιά Ζ (Generation Z), δηλώνουν ότι σχεδιάζουν να εγκαταλείψουν τις δουλειές τους μέσα στους επόμενους 12 μήνες. Το γεγονός αυτό δημιουργεί για τις κυβερνήσεις την πρόσθετη πρόκληση της διατήρησης του ψηφιακά εγγράμματου ανθρώπινου ταλέντου που ήδη διαθέτουν, καθώς το μεγαλύτερο σε ηλικία ανθρώπινο δυναμικό του δημόσιου τομέα πλησιάζει στη συνταξιοδότηση.
Οι πολίτες αναμένουν ότι η ψηφιακή τεχνολογία θα βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο διεκπεραιώνουν πολλές πτυχές της ζωής τους – και απαιτούν από τις κυβερνήσεις να προσαρμοστούν στην τάση αυτή.
Αυτό απαιτεί καλύτερη χρήση της τεχνολογίας και των δεδομένων για την κατανόηση των αναγκών των πολιτών, καθώς και νέων δεξιοτήτων, όπως η έρευνα και ο σχεδιασμός της εμπειρίας χρήστη.
Οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα θέλουν, επίσης, έναν ψηφιακό χώρο εργασίας, που να συμβαδίζει με την προσωπική τους εμπειρία και αισθάνονται ότι οι κυβερνήσεις δεν κάνουν αρκετά.