Πρόσφατα ο OPEC+ συμφώνησε στη διατήρηση των τρεχόντων επιπέδων παραγωγής πετρελαίου, σε συνέχεια της απόφασης του περασμένου Οκτωβρίου για μείωση της παραγωγής κατά 2 εκατ. βαρέλια/ημέρα από τον Νοέμβριο του 2022 και για όλο το 2023.
Οι τιμές πετρελαίου τελούν υπό διαπραγμάτευση κάτω από τα $100/βαρέλι, με τις συνθήκες προσφοράς και ζήτησης να μη φαίνονται «σφικτές», ενώ και οι ρωσικές εξαγωγές παραμένουν ανθεκτικές, παρά το πλαφόν. Το εάν ο OPEC+ προβεί εντός 2023 σε αναθεώρηση της στρατηγικής, αναφορικά με την παραγωγή, μένει να φανεί.
Στο μέτωπο της προσφοράς, οι εκτιμήσεις είναι αισιόδοξες και ο ΙΕΑ πλέον αναμένει ότι η ζήτηση φέτος θα ενισχυθεί κατά 1,9 εκατ. βαρέλια/ημέρα. Η αισιοδοξία αυτή πηγάζει από την άρση των κινεζικών περιοριστικών μέτρων και την επιστροφή στην κανονικότητα της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα. Η ίδια αισιοδοξία αντανακλάται και στις εκτιμήσεις για την παγκόσμια οικονομία: το ΔΝΤ εκτιμά πλέον ότι η παγκόσμια οικονομία θα αναπτυχθεί φέτος κατά 2,9%, με κινητήριους μοχλούς τις Κίνα και Ινδία. Από την άλλη, η αύξηση των επιτοκίων από τη Fed των ΗΠΑ συγκρατεί χαμηλά, επί του παρόντος, την ανάπτυξη της ζήτησης από χώρες-εισαγωγείς.
Έμφαση θα πρέπει να δοθεί στις ενέργειας της Ρωσίας μετά την 5η Φεβρουαρίου και το εμπάργκο της ΕΕ στα ρωσικά πετρελαϊκά προϊόντα. Εάν η Μόσχα δεν καταφέρει να βρει εναλλακτικές αγορές για τα διυλισμένα προϊόντα της, τότε θα αυξήσει την παραγωγή αργού, αλλάζοντας τα δεδομένα στην παγκόσμια προσφορά. Ινδία και Κίνα έχουν εισαγάγει σημαντικές ποσότητες ρωσικού αργού σε έκπτωση τους τελευταίους μήνες και η ζήτηση αυτή θα διατηρηθεί, με αποτέλεσμα οι συνθήκες προσφοράς και ζήτησης να είναι υπό έλεγχο στο μέτρο του δυνατού.
Στα δεξαμενόπλοια, ιδιαίτερα για την αγορά των VLCCs, αύξηση της παραγωγής και των εξαγωγών από τα μέλη του OPEC+ θα είναι καλοδεχούμενη και ενώ οι ναύλοι υποχωρούν. Πάντως, οποιαδήποτε αύξηση λογικά δεν θα αποφασιστεί από τον Οργανισμό πριν από το β’ ή γ’ τρίμηνο μέχρις ότου εξομαλυνθεί η αβεβαιότητα στην παγκόσμια αγορά. Υπό αυτό το πρίσμα, οι ιδιοκτήτες μεγαλύτερων δεξαμενόπλοιων θα πρέπει να τηρήσουν στάση αναμονής.