Η πραγματική πρόκληση της οικονομικής σχέσης της Αμερικής με την Κίνα είναι να καρπωθούν τα οφέλη της αλληλεξάρτησης, περιορίζοντας ταυτόχρονα τα όποια τρωτά σημεία υπάρχουν. Ο Τζο Μπάιντεν οραματίζεται μια ακριβή και περιορισμένη αποσύνδεση, η οποία θα προστατεύει τα συμφέροντα και τις αξίες των ΗΠΑ σε βασικούς τομείς. Παράλληλα θα διατηρούνται ανέπαφα τα μεγαλύτερα οικονομικά ομόλογα.
Αυτό βέβαια είναι αρκετά δύσκολο να πραγματοποιηθεί, καθώς το εμπόριο ΗΠΑ-Κίνας εκτινάσσεται στα ύψη. Το εμπόριο ανάμεσα στις δύο χώρες είναι ιδιαίτερα κερδοφόρο, τόσο για τις ίδιες, αλλά και για την ευρύτερη παγκόσμια οικονομία. Καθώς όμως οι εντάσεις αυξάνονται, τα σημεία σύνδεσης μπορούν να μετατραπούν σε σημεία πίεσης.
Ύστερα από σειρά δηλώσεων του Τζέικ Σάλιβαν, της Τζίνα Ραϊμόντο και της Τζάνετ Γέλεν, φαίνεται πως ο Μπάιντεν δεν έχει καμία πρόθεση να τινάξει στον αέρα την αλληλεξάρτηση. Η Ουάσιγκτον θα αναπτύξει ισχυρά εργαλεία, από οικονομικές κυρώσεις έως ελέγχους εξαγωγών, για να αναδιαμορφώσει την οικονομική σχέση.
Τον Οκτώβριο του 2022, οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις με στόχο την ικανότητα της Κίνας να παράγει ημιαγωγούς υψηλής τεχνολογίας και στη συνέχεια ώθησαν τις Κάτω Χώρες, την Ιαπωνία και την Ταϊβάν να ακολουθήσουν το παράδειγμά της. Ο Μπάιντεν φέρεται να ετοιμάζει ένα εκτελεστικό διάταγμα, το οποίο περιορίζει τις επενδύσεις των ΗΠΑ στην κινεζική τεχνητή νοημοσύνη.
Για να πετύχει οποιαδήποτε προσέγγιση προς την αποσύνδεση, θα πρέπει να έχει πολυμερή υποστήριξη. Επομένως πρέπει να στοχεύει αρκετά στενά, ώστε να διατηρεί στην ίδια πλευρά τους απρόθυμους συμμάχους. Φαίνεται λοιπόν ότι δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η αποσύνδεση να είναι τόσο ελεγχόμενη, όσο προτείνει ο Μπάιντεν. Επίσης, η Κίνα μπορεί να οραματιστεί μια πιο διεξοδική αποσύνδεση από αυτή που επιδιώκει ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Αγωνίζεται να μειώσει την ευπάθειά της στις κυρώσεις των ΗΠΑ εγκαθιδρύοντας κυριαρχία σε τομείς από κρίσιμα ορυκτά έως τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών.