Στην Ανατολική Αφρική, φωλιασμένη ανάμεσα στην Ουγκάντα, την Κένυα, τη Ρουάντα, το μικροσκοπικό Μπουρούντι, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, τη Ζάμπια, το Μαλάουι και τη Μοζαμβίκη, μία καυτή χώρα, η Τανζανία, κουβαλάει στην ιστορία της ολόκληρη την πολυπλοκότητα που φέρνουν μαζί τους όλες οι «νέες» χώρες της Αφρικής.
Αν και το Νταρ ες Σαλάαμ είναι η μεγαλύτερη πόλη της Τανζανίας, μόλις 5 εκατομμύρια άνθρωποι, από τον γενικό πληθυσμό των 60 εκατομμυρίων, ζει μόνιμα εκεί. Όπως εξηγεί ο Γιάννης Σλήμαν, Έλληνας εθελοντής που πήρε την απόφαση να ταξιδέψει στη χώρα της ανατολικής Αφρικής αρχικά για να διδάξει αγγλικά στα σχολεία της πόλης Αρούσα και στη συνέχεια για να συνεισφέρει στην ανακατασκευή των δημόσιων δημοτικών σχολείων, «η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας σε απομακρυσμένες περιοχές στις αχανείς πεδιάδες της χώρας μακριά από τον πολιτισμό και ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια γης, σε φυτείες μπανάνας, καλαμποκιού, καφέ ή τσαγιού».
Εκεί, ο κορωνοϊός αντιμετωπίζεται σαν μία απλή γρίπη, με τον πρώην πρόεδρο της χώρας, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή τον περασμένο Μάρτιο, να μην παραδέχεται καν την ύπαρξη του ιού. Πλέον η χώρα έχει γυναίκα πρόεδρο, την πρώτη γυναίκα πρόεδρο στην Τανζανία, ωστόσο, ούτε εκείνη έχει αλλάξει ιδιαίτερα τα μέτρα προστασίας απέναντι στην πανδημία. Αυτή τη στιγμή στην χώρα το μοναδικό σημείο που ο κόσμος φοράει μάσκες είναι τα νοσοκομεία και κάποιες δημόσιες υπηρεσίες, ενώ δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος self ή rapid test για οποιαδήποτε δραστηριότητα, εκτός κι αν πρόκειται να ταξιδέψει με αεροπλάνο, όπου ζητείται PCR test 72 ωριών.
O ίδιος περιγράφει τη ζωή των εθελοντών στην Τανζανία, λέγοντας ότι, καθώς οι περισσότεροι ζουν στις απομακρυσμένες περιοχές μακριά από το κέντρο, τα προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι από πολύ νωρίς είναι αρκετά, κάνοντας τους να θέλουν να βοηθήσουν ακόμα περισσότερο σε διαφορετικά πεδία. Τον ρωτώ για την απόφαση του να ταξιδέψει στην Ανατολική Αφρική και αρχίζει να μου αφηγείται την προσωπική ιστορία του, μία ιστορία που έχει πάντα σαν σταθερό άξονα την ανάγκη για προσφορά και το ενδιαφέρον για τον άνθρωπο απ’ όποιο σημείο του κόσμου κι αν προέρχεται: «Λόγω καταγωγής (ο πατέρας μου είναι από την Παλαιστίνη) ήμουν από μικρός ευαισθητοποιημένος με το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο και ιδιαίτερα με λαούς που περνάνε δύσκολα. Επίσης, όσο έμενα Ελλάδα (Ηράκλειο και Αθηνά) συμμετείχα σε διάφορες εθελοντικές δράσεις που αφορούσαν πρόσφυγες και μετανάστες. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την αγάπη μου για τα ταξίδια και συγκεκριμένα για την Αφρική, την ήπειρο απ’ όπου ξεκίνησε η ανθρωπότητα, με οδήγησαν στο να αναζητήσω δυνατότητες για εθελοντική δράση στην Τανζανία. Ξεκινώντας εδώ ως δάσκαλος Αγγλικών, διεπίστωσα τις άθλιες συνθήκες στέγασης και υγιεινής κάτω από τις οποίες διεξάγονται τα μαθήματα στο δημόσιο δημοτικό σχολείο στο οποίο εργαζόμουν και έτσι αποφάσισα να τρέξω μια καμπάνια μέσω ίντερνετ ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε κάτι για τα πιο σημαντικά προβλήματα όσο περισσότερων σχολείων μπορούμε στην ευρύτερη περιοχή της Αρούσα. Όποτε από τον πρώτο μήνα παραμονής μου εδώ κι έπειτα ασχολούμαι αποκλειστικά και μόνο με εργασίες ανακαίνισης (πχ. καθαρισμός, τρίψιμο τοίχων, βάψιμο, στοκάρισμα, χτίσιμο κλπ)».
Γιάννης Σλήμαν εξηγεί ότι το μεγάλο του όνειρο είναι να συνεχίσει να ταξιδεύει, προσφέροντας, αναζητώντας νέες ευκαιρίες είτε για εθελοντική είτε για κανονική εργασία, έχοντας σαν στόχο του να περάσει και από τις έξι ηπείρους κατά τη διάρκεια αυτής της αναζήτησης. Στην Ελλάδα σχεδιάζει να επιστρέψει στις 21 Σεπτεμβρίου του 2022, ημέρα των γενεθλίων του, έναν ακριβώς χρόνο από την ημέρα που προσγειώθηκε στην Τανζανία.
*Ο Γιάννης προτείνει σε όλους όσους ενδιαφέρονται να δραστηριοποιηθούν σε αντίστοιχα εθελοντικά προγράμματα του εξωτερικού ή της Ελλάδας, βοηθώντας σημαντικά σε χώρες όπου υπάρχει σημαντική ανάγκη να ενημερωθούν αναλυτικά για τις διαθέσιμες θέσεις και τα πιθανά πεδία απασχόλησης.