Την 1η Ιουνίου ξεκίνησε η εφαρμογή του πτωχευτικού νόμου 4738/2020. Ο νόμος ρυθμίζει τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών, τη διαδικασία της εξυγίανσης στα επόμενα άρθρα και τέλος τη δικαστική διαδικασία της πτώχευσης.
Αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι ο εγγυητής και ο συνοφειλέτης ακόμα κι αν δεν έχει πάρει, αν δεν έχει καρπωθεί ένα ευρώ από το δάνειο, το χρωστά και αυτός και κινδυνεύει και η δική του περιουσία αν δεν αποπληρωθεί το δάνεια. Η Τράπεζα έχει δικαίωμα να πάρει πίσω τα χρήματα που έδωσε, όχι περισσότερα, αλλά μπορεί να ζητήσει ολόκληρο το ποσό είτε από τον πρωτοφειλέτη, είτε από τον εγγυητή. Αυτό σημαίνει ενοχή εις ολόκληρον.
Ο εξωδικαστικός μηχανισμός είναι μια εξωδικαστική αναδιάρθρωση όλων των οφειλών ενός οφειλέτη. Γίνεται η αίτηση μέσω πλατφόρμας που θα λειτουργήσει από την 1/6/2021. Σε περίπτωση επιτυχούς αποτελέσματος και σύμφωνα με το άρθρο 26 του νόμου με την καταβολή του συνόλου των οφειλόμενων δόσεων σε κάθε πιστωτή, ολοκληρώνεται η ρύθμιση, αποσβέννυται το τμήμα της απαίτησης που υπερβαίνει το ποσό της ρύθμισης που τον αφορά, με την επιφύλαξη τυχόν δικαιωμάτων του κάθε πιστωτή έναντι συνοφειλετών, ή εγγυητών του οφειλέτη. Με απλά λόγια ακόμα κι αν ο οφειλέτης πετύχει ια καλή εξωδικαστική ρύθμιση, σε περίπτωση διαγραφής οφειλών το ποσό που διαγράφεται αναζητείται από την περιουσία του εγγυητή.
Αν ακολουθηθεί τώρα η διαδικασία της πτώχευσης τι γίνεται ; Στην περίπτωση αυτή με τη διαδικασία της πτώχευσης εκδίδεται δικαστική απόφαση που κηρύσσει την πτώχευση του οφειλέτη και ακολουθεί η απαλλαγή του από τις οφειλές του με ρευστοποίηση της πτωχευτικής περιουσίας. Αν δεν υπάρχει ακίνητη περιουσία το κίνητρο είναι πολύ ισχυρό καθώς μέσα σε διάστημα τριών ετών απαλλάσσεται ο οφειλέτης από τα χρέη του. Όμως η απαλλαγή του οφειλέτη δεν οδηγεί και σε απαλλαγή του εγγυητή , ή συνοφειλέτη του χρέους.
Και τι γίνεται αν ο πτωχευτικός νόμος δεν συμφέρει έναν δανειολήπτη ; Για παράδειγμα αν υπάρχει ακίνητη περιουσία που ο δανειολήπτης σε καμία περίπτωση δεν θέλει να διακινδυνεύσει να απωλέσει. Τι πρέπει να κάνει σε αυτήν την περίπτωση; Στην περίπτωση αυτή μονόδρομος είναι η διμερής διαπραγμάτευση με την Τράπεζα ή την εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων που διαχειρίζεται το τιτλοποιημένο δάνειο. Στην περίπτωση αυτή δεν γίνονται χωριστές συμβάσεις για οφειλέτη και δανειολήπτη, αλλά γίνεται διαπραγμάτευση και υπογράφεται σε περίπτωση συμφωνίας των μερών νέα σύμβαση ρύθμισης δανείου με οφειλέτη και εγγυητή μαζί αφ ενός και την εταιρεία διαχείρισης από την άλλην.
Στο ερώτημα αν μπορεί να «βγει» κατά τη λαϊκή έκφραση ένας εγγυητής από το δάνειο, αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη συναίνεση της εταιρείας διαχείρισης απαιτήσεων, ή νομικά με τις διατάξεις για την απελευθέρωση εγγυητή που όμως έχει αυστηρές και συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Δηλαδή δεν είναι πανεύκολο να απαλλαγεί κάποιος από την εγγυητική του ευθύνη.
Στην πράξη απομένει να δούμε στην πορεία του χρόνου πως θα λειτουργήσει ο εξωδικαστικός μηχανισμός καθώς δεν είναι υποχρεωτική για τους πιστωτές η συμμετοχή τους, άρα έχουν δικαίωμα να μην κάνουν καμία πρόταση προς τον οφειλέτη. Η πτώχευση με δικαστική απόφαση θα είναι δεσμευτική για τα μέρη και δεν εξαρτάται από τη βούλησή τους.