Το Herculaneum ήταν μια αρχαία ρωμαϊκή πόλη, που βρισκόταν στη σύγχρονη κοινότητα Ercolano , Καμπανία , Ιταλία .
Το Herculaneum θάφτηκε κάτω από ηφαιστειακή τέφρα και ελαφρόπετρα στην έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ.
Όπως η κοντινή πόλη της Πομπηίας , το Herculaneum είναι διάσημο ως μια από τις λίγες αρχαίες πόλεις που διατηρήθηκαν σχεδόν ανέπαφες, καθώς η στάχτη που κάλυπτε την πόλη την προστάτευε από τις λεηλασίες και τα στοιχεία.
Αν και λιγότερο γνωστή από την Πομπηία σήμερα, ήταν η πρώτη και, για μεγάλο χρονικό διάστημα, η μοναδική πόλη που ανακαλύφθηκε στη Βεζούβια (το 1709).
Η Πομπηία αποκαλύφθηκε το 1748 και αναγνωρίστηκε το 1763.
Σε αντίθεση με την Πομπηία, το κυρίως πυροκλαστικό υλικό που κάλυπτε το Herculaneum απανθράκωσε και συντήρησε περισσότερα ξύλινα αντικείμενα όπως στέγες, κρεβάτια και πόρτες, καθώς και άλλα υλικά με οργανική βάση, όπως τρόφιμα και πάπυρους .
Σύμφωνα με το παραδοσιακό παραμύθι, η πόλη ανακαλύφθηκε ξανά τυχαία το 1709, κατά τη διάρκεια της γεώτρησης ενός πηγαδιού. Απομεινάρια της πόλης, ωστόσο, είχαν ήδη βρεθεί σε παλαιότερες χωματουργικές εργασίες.
Στα χρόνια που ακολούθησαν την αποκάλυψη της τοποθεσίας, οι αναζητητές θησαυρών ανέσκαψαν σήραγγες και πήραν αντικείμενα . Οι τακτικές ανασκαφές ξεκίνησαν το 1738 και συνεχίστηκαν ακανόνιστα έκτοτε. Σήμερα, μόνο ένα κλάσμα του αρχαίου χώρου έχει ανασκαφεί. Η εστίαση έχει μετατοπιστεί στη διατήρηση των ήδη ανασκαμμένων τμημάτων της πόλης παρά στην έκθεση περισσότερων.
Αν και μικρότερο από την Πομπηία με πληθυσμό περίπου 5.000 κατοίκους, το Herculaneum ήταν μια πιο πλούσια πόλη. Ήταν ένα παραθαλάσσιο καταφύγιο για τη ρωμαϊκή ελίτ, όπως αντικατοπτρίζεται από την εξαιρετική πυκνότητα των πολυτελών σπιτιών που διαθέτουν πλούσια χρήση έγχρωμης μαρμάρινης επένδυσης. Κτήρια της αρχαίας πόλης περιλαμβάνουν τη Βίλα των Παπύρων και τα λεγόμενα «βαρκόσπιτα», όπου βρέθηκαν τα σκελετικά υπολείμματα τουλάχιστον 300 ανθρώπων.
Πριν από μερικά χρόνια, κατά τη διάρκεια μιας από τις εποχές των πυρκαγιών της Καλιφόρνια που επιδεινωνόταν συνεχώς, το σπίτι της οικογένειας του Nat Friedman κάηκε.
Λίγους μήνες μετά από αυτό, ο Φρίντμαν βρισκόταν σε lockdown Covid-19 στην περιοχή του κόλπου, τρομοκρατημένος και βαριεστημένος. Όπως πολλοί μεσήλικες μπαμπάδες, στράφηκε για θεραπεία και καθοδήγηση στην αρχαία Ρώμη. Διάβαζε βιβλία για την αυτοκρατορία και βοήθησε την κόρη του να φτιάξει χάρτινα μοντέλα ρωμαϊκών βιλών.
Αντί για προζύμι, έμαθε να ψήνει το Panis Quadratus , ένα ρωμαϊκό καρβέλι που απεικονίζεται σε μερικές από τις τοιχογραφίες που βρέθηκαν στην Πομπηία. Κατά τη διάρκεια των άγρυπνων νυχτών πανδημίας, περνούσε ώρες ψάχνοντας στο διαδίκτυο για περισσότερα πράγματα στη Ρώμη. Έτσι έφτασε στους παπύρους Herculaneum, μια διχάλα στο δρόμο που τον οδήγησε σε περαιτέρω εμμονή. Θυμάται να αναφωνεί: «Πώς στο διάολο κανείς δεν μου το είπε ποτέ αυτό;»
Οι πάπυροι Herculaneum είναι μια συλλογή κυλίνδρων των οποίων η θέση μεταξύ των κλασικιστών προσεγγίζει το μυθικό. Τα ειλητάρια θάφτηκαν μέσα σε μια ιταλική βίλα στην εξοχή από την ίδια ηφαιστειακή έκρηξη το 79 μ.Χ. που πάγωσε την Πομπηία στο χρόνο. Μέχρι σήμερα, μόνο περίπου 800 έχουν ανακτηθεί από το μικρό τμήμα της βίλας που έχει ανασκαφεί. Αλλά πιστεύεται ότι η βίλα, για την οποία οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ανήκε στον ευημερούντα πεθερό του Ιουλίου Καίσαρα είχε μια τεράστια βιβλιοθήκη που θα μπορούσε να περιέχει χιλιάδες ή και δεκάδες χιλιάδες άλλες.
Μια τέτοια συλλογή θα αντιπροσώπευε τη μεγαλύτερη συλλογή αρχαίων κειμένων που έχει ανακαλυφθεί ποτέ, και η συμβατική σοφία μεταξύ των μελετητών είναι ότι θα πολλαπλασίαζε την προσφορά μας σε αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή ποίηση, θεατρικά έργα και φιλοσοφία πολλαπλάσια.
Ψηλά στις λίστες επιθυμιών τους βρίσκονται έργα όπως του Αισχύλου , της Σαπφούς και του Σοφοκλή , κάποιοι λένε ότι είναι εύκολο να φανταστεί κανείς νέες αποκαλύψεις για τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού.
«Μερικά από αυτά τα κείμενα θα μπορούσαν να ξαναγράψουν εντελώς την ιστορία βασικών περιόδων του αρχαίου κόσμου», λέει ο Robert Fowler, κλασικιστής και πρόεδρος της Herculaneum Society , μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει για τους κυλίνδρους και τον χώρο της βίλας. «Αυτή είναι η κοινωνία από την οποία προέρχεται ο σύγχρονος δυτικός κόσμος».
Για τη βίλα των Παπύρων έχει επικηρυχθεί διαγωνισμός με έπαθλο ένα εκατομμύριο δολάρια.
Γιατί ο Φρίντμαν δεν ήταν ο μέσος μπαμπάς σου που αγαπούσε τη Ρώμη. Ήταν ο διευθύνων σύμβουλος της GitHub Inc. , της τεράστιας πλατφόρμας ανάπτυξης λογισμικού που απέκτησε η Microsoft Corp. το 2018.
Μέσα στο GitHub, ο Friedman ανέπτυζε έναν από τους πρώτους βοηθούς κωδικοποίησης με τεχνητή νοημοσύνη και είχε δει την αυξανόμενη ισχύ της τεχνητής νοημοσύνης από πρώτο χέρι. Είχε την άποψη ότι οι αλγόριθμοι τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να βρουν μοτίβα στις εικόνες κύλισης που είχαν χάσει οι άνθρωποι.
Πέρυσι ξεκίνησε το Vesuvius Challenge , προσφέροντας 1 εκατομμύριο δολάρια σε έπαθλα σε άτομα που θα μπορούσαν να αναπτύξουν λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης ικανό να διαβάζει τέσσερα αποσπάσματα από έναν μόνο κύλινδρο. «Ίσως υπήρχαν προφανή πράγματα που κανείς δεν είχε δοκιμάσει», θυμάται σκεπτόμενος. «Η ζωή μου έχει επικυρώσει αυτή την ιδέα ξανά και ξανά».
Καθώς περνούσαν οι μήνες, έγινε σαφές ότι η προαίσθηση του Friedman ήταν καλή. Διαγωνιζόμενοι από όλο τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους είναι εικοσάχρονοι με υπόβαθρο στην επιστήμη των υπολογιστών, ανέπτυξαν νέες τεχνικές για τη λήψη των τρισδιάστατων σαρώσεων και την ισοπέδωσή τους σε πιο ευανάγνωστα φύλλα. Κάποιοι φάνηκαν να βρίσκουν γράμματα και μετά λέξεις.
Στις 5 Φεβρουαρίου, ο Friedman και ο ακαδημαϊκός του συνεργάτης Brent Seales, καθηγητής πληροφορικής και ειδικός σε κυλίνδρους, σχεδιάζουν να αποκαλύψουν ότι μια ομάδα διαγωνιζόμενων έχει παραδώσει μεταγραφές πολλών περισσότερων από τεσσάρων αποσπασμάτων από έναν από τους κυλίνδρους. Αν και είναι νωρίς για να εξαχθούν σαρωτικά συμπεράσματα από αυτό το κομμάτι της δουλειάς, ο Friedman λέει ότι είναι βέβαιος ότι οι ίδιες τεχνικές θα προσφέρουν πολύ περισσότερα από τα περιεχόμενα των κυλίνδρων. «Ο στόχος μου», λέει, «είναι να τους ξεκλειδώσω όλους».