Στο χαμηλό ποσοστό στις θεολογικές σχολές και στις εκκλησιαστικές ακαδημίες, τόσο μεταξύ των φοιτητών και σπουδαστών όσο και μεταξύ του διδακτικού και διοικητικού προσωπικού των παραπάνω σχολών αναφέρεται με σημερινό του άρθρο στην Εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας και Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Χρυσόστομος.
Αναλυτικά το άρθρο του Σεβασμιωτάτου:
Το χαμηλό ποσοστό εμβολιασμένων στις θεολογικές σχολές και στις εκκλησιαστικές ακαδημίες, τόσο μεταξύ των φοιτητών και σπουδαστών όσο και μεταξύ του διδακτικού και διοικητικού προσωπικού των παραπάνω σχολών, αποτελεί μια πρόκληση για την πανεπιστημιακή κοινότητα, την κοινωνία και την Εκκλησία, ενώ υποδεικνύει και την αναγκαιότητα, για να μην πω την υποχρεωτικότητα, του εμβολιασμού τους.
Η αναγκαιότητα αυτή επιβάλλεται πρώτιστα από το βαθύτερο περιεχόμενο της πίστης για το σκοπό και το νόημα της ανθρώπινης ζωής, αφού ως γνωστόν η ζωή είναι δώρο του Δημιουργού Θεού γι’ αυτό και ανήκει σε όλους και δεν είναι κτήμα ατομικό του καθενός. Με βάση αυτό το κεκτημένο ο καθένας οφείλει να προστατεύει τη ζωή του και να τη διατηρεί-συντηρεί, οποιαδήποτε δε ενέργεια ή πράξη του που οδηγεί στην απώλεια της ανθρώπινης ζωής και κατά συνέπεια προκαλεί το θάνατο είναι αμαρτία, με χαρακτηριστική περίπτωση την πράξη της αυτοκτονίας, αλλά και όποιος συμβάλλει ή προκαλεί την απώλεια ζωής του συνανθρώπου του πραγματοποιεί επίσης αμαρτία, αφού είναι φονέας του συνανθρώπου του. Αντίθετα, όποιος με τη ζωή του συμβάλλει στη διαιώνιση και τη διατήρηση της ζωής του και της ζωής των συνανθρώπων του, όπως είναι η πράξη της αυτοθυσίας, τότε ο άνθρωπος αυτός τηρεί τα υπό του Δημιουργού Θεού υποδειχθέντα.
Ολα τα παραπάνω, εάν ισχύουν για τον κάθε άνθρωπο ως δημιούργημα του Θεού, θεωρώ ότι είναι αυτονόητα και δεδομένα για τους ανθρώπους εκείνους, φοιτητές και σπουδαστές των θεολογικών σχολών και ανωτέρων εκκλησιαστικών ακαδημιών, οι οποίοι καλούνται όχι μόνο να τα διδάξουν αλλά και έμπρακτα να τα εφαρμόσουν.
Ο εμβολισμός είναι γνωστό ότι αποτελεί μια πράξη ανθρωπιάς, αγάπης τόσο προς τον εαυτό μας όσο και προς τους άλλους. Εκφράζει ένα βαθύτερο περιεχόμενο του ήθους μας ως ανθρώπων του Θεού γιατί το εμβόλιο είναι ζωή, διατηρεί τη ζωή και διαιωνίζει τη ζωή. Με τον εμβολιασμό προστατεύουμε το δώρο του Δημιουργού Θεού, δηλαδή τη ζωή μας, αλλά και τη ζωή των συνανθρώπων μας και συμβάλλουμε ως χριστιανοί και άνθρωποι της Εκκλησίας «ίνα ζωήν έχωσιν και περισσόν έχωσιν» όλοι οι άνθρωποι πάνω στη γη, την οικολογική κιβωτό του δημιουργικού έργου του Θεού.
Ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος