Ο Ralph Fiennes διαπρέπει στο νέο έργο του David Hare, “Straight Line Crazy”, που θα προβληθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών μαγνητοσκοπημένο από το Εθνικό Θέατρο της Βρετανίας.
Η παράσταση θα προβληθεί μαγνητοσκοπημένη στις 23 Μαρτίου στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο των δορυφορικών μεταδόσεων National Theatre Live, τις οποίες έχουν παρακολουθήσει σχεδόν 11 εκατομμύρια θεατές σε 2.500 αίθουσες και 65 χώρες από το 2009 μέχρι και σήμερα.
Στο έργο ”Straight Line Crazy”, ο βραβευμένος με BAFTA Άγγλος ηθοποιός σκιαγραφεί το πορτρέτο ενός υπαρκτού προσώπου, του Robert Moses, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιο επιδραστικούς Αμερικανούς πολεοδόμους της δεκαετίας του 1950. Ο Moses ήταν μια διαμόνια προσωπικότητα που ήξερε να κινεί με μαεστρία τα γρανάζια της εξουσίας στην πόλη της Νέας Υόρκης, στοχεύοντας πάντοτε στην πραγματοποίηση των προσωπικών του φιλοδοξιών και στην εξυπηρέτηση των επαγγελματικών του συμφερόντων.
Επί σαράντα έτη, ο Ρόμπερτ Μόoυζες χειραγωγεί τους ιθύνοντες, επιστρατεύοντας την πονηριά του και τη γοητεία του και προκαλώντας τον φόβο. Έχοντας αρχικά το όραμα να βελτιώσει τις ζωές των ανθρώπων που εργάζονται στη Νέα Υόρκη, δημιουργεί πάρκα, γέφυρες και 627 μίλια οδού ταχείας κυκλοφορίας, για να δώσει τη δυνατότητα στον κόσμο να βγει στον ανοιχτό ορίζοντα. Όταν όμως εμφανίζονται ομάδες διαδηλωτών με διαφορετική εικόνα για το μέλλον της πόλης, η δημοκρατία δοκιμάζεται ενώπιον της ατσάλινης θέλησης του χαρισματικού πολεοδόμου.
Η δορυφορική προβολή πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Βρετανική Πρεσβεία στην Αθήνα και το British Council.
Ο συγγραφέας David Hare μιλά για το έργο
«Μερικοί από τους χαρακτήρες–συμπεριλαμβανομένων του Ρόμπερτ Μόουζες, του Αλ Σμιθ και της Σίρλεϋ Χέιζ– είχαν σάρκα και οστά, έζησαν και ανάπνευσαν. Οι πράξεις και τα βιογραφικά στοιχεία που τους αποδίδω είναι, σε γενικές γραμμές, ακριβή και αντλήθηκαν από πολλά βιβλία, άρθρα και φιλμ που αναφέρονται στη μεταμόρφωση της Πολιτείας της Νέας Υόρκης στα μέσα του 20ού αιώνα.
Κάποιοι άλλοι χαρακτήρες όμως έχουν επινοηθεί. Η ζωή του Μόουζες υπήρξε τόσο παραγωγική, και η απήχησή του τόσο σημαντική, που επέλεξα να επικεντρωθώ μόνο σε δύο αποφασιστικές στιγμές της εντυπωσιακής σταδιοδρομίας του.»