Οι ανθρώπινες δραστηριότητες των δύο τελευταίων αιώνων, απέτυχαν να διατηρήσουν βιώσιμη ισορροπία άνθρακα (C) μεταξύ α. έδαφος και υπέδαφος και β. την ατμόσφαιρα και τους ωκεανούς. Αυτός είναι, πιθανώς, ο κύριος λόγος για μεγάλες διαταραχές του πλανήτη, όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη, η κλιματική αλλαγή, η μειωμένη παραγωγικότητα των αγρών και η ερημοποίηση της γης.
Μια απλοποιημένη περιγραφή θα ήταν η εξής:
Έχουμε πάρα πολύ C στην ατμόσφαιρα και αυτή τη στιγμή αυξάνεται και πολύ λίγο C στο έδαφος και μειώνεται.
Σε λίγα χρόνια, οι απαιτήσεις σε τρόφιμα θα πρέπει να καλύψουν τις ανάγκες περίπου 10 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Αυτή είναι μια πρόκληση που προκαλεί ενάντια σε πολλούς αρνητικούς παράγοντες και προβλέψεις.
Η σύγχρονη υψηλή τεχνολογία, στην οποία οι άνθρωποι φαίνεται να βασίζονται, δεν έχει ακόμη προσφέρει σημαντική συμβολή στην παγκόσμια αποτελεσματικότητα των τροφίμων.
Πιθανώς, η καλύτερη κατανόηση της Μητέρας Γης, καθώς και ορισμένων αρχαίων ανθρώπινων, σοφών πρακτικών μπορεί να βοηθήσει πολύ περισσότερο.
Το Biochar είναι ένα είδος άνθρακα που κατασκευάζεται από την ενανθράκωση (πυρόλυση) της υπολειμματικής βιομάζας. Ορίζεται ως: «το στερεό υλικό που λαμβάνεται από τη θερμοχημική μετατροπή της βιομάζας σε περιβάλλον περιορισμένο σε οξυγόνο» (International Biochar Initiative).
Η λέξη είναι αγγλικός νεολογισμός που προέρχεται από την ελληνική λέξη «βίος» (ζωή) και «char» από το κάρβουνο.
Το Biochar είναι ένα μαύρο, συμπαγές, πορώδες, ενεργό υλικό και μπορεί να παραμείνει, ως τέτοιο, για αιώνες και χιλιετίες στο έδαφος. Αυτή η πυρίμαχη ικανότητα καθιστά το βιοκάρβουνο ένα τέλειο μέσο για, σχεδόν μόνιμη, δέσμευση του C στο έδαφος, εξαλείφοντας έμμεσα τον C από την ατμόσφαιρα.
Το Biochar έχει πολλές ιδιότητες και μπορεί να έχει τη φιλοδοξία να εκτιμηθεί ως το Νο1 υλικό της βιώσιμης ανάπτυξης γιατί:
– προέρχεται από απόβλητα βιομάζας, που σήμερα λειτουργούν κυρίως ως ρύποι
– μπορεί να ενισχύσει τη βιώσιμη γονιμότητα και να αυξήσει το χωράφι
παραγωγικότητα, δηλαδή παραγωγή τροφίμων
-μπορεί να αποδώσει στα δάση και την προστασία της άγριας ζωής
– μπορεί να βελτιώσει την υγεία και την απόδοση των ζώων και να μειώσει τις ρυπογόνες εκπομπές
– μπορεί να λειτουργήσει κατά της ερημοποίησης της γης
– μπορεί να αντικαταστήσει πολλά υλικά που προέρχονται από μη βιώσιμες πηγές
– έχει πολλές χρήσεις στη βιομηχανία και αναδύονται περισσότερες
– μπορεί να απενεργοποιήσει τοξικές ουσίες, βαρέα μέταλλα και άλλους ρύπους
Σήμερα, είναι προφανές ότι ένα νέο επιστημονικό πεδίο, σχετικά με την κατανόηση, την παραγωγή, την αξιολόγηση της ποιότητας, τις χρήσεις και τις εφαρμογές του βιοαπανθράκωσης, εξελίσσεται ραγδαία.
Το Biochar μπορεί να παραχθεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και κλίμακες και δεν απευθύνεται μόνο σε βιομηχανικές μονάδες και εξειδικευμένους επιστήμονες, αλλά και σε αγρότες και απλούς κηπουρούς.
Σχεδόν ο καθένας μπορεί να φτιάξει το δικό του βιοκάρτα και να το χρησιμοποιήσει, με την προϋπόθεση ότι κάποιες βασικές αρχές είναι κατανοητές και εκτιμημένες.
Κάθε χρόνο, η ελαιοκαλλιέργεια στις μεσογειακές χώρες παράγει εκατομμύρια τόνους απορριμμάτων. Μόνο στην Ελλάδα, η παραγωγή κλαδέματος ελιάς είναι περίπου 2,5 εκατομμύρια τόνοι ετησίως.
Πρόκειται για μια σημαντική πηγή ρύπανσης, η οποία προκαλεί περιβαλλοντικούς κινδύνους, κυρίως λόγω της ανεπαρκούς διαχείρισης.
Η πυρόλυση αυτής της υπολειμματικής βιομάζας, μπορεί να προσφέρει ενέργεια και χαρίσματα, βιοκάρβουνο, μειώνοντας τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της ελαιοκαλλιέργειας.