Βίκυ Παπαλουκά
Αν το ΠΑΣΟΚ άλλαξε όνομα σε ΚΙΝΑΛ γιατί τα χρέη του κόμματος ήταν αβάσταχτα και χωρίς καμία αμφιβολία αναντίστοιχα του ποσοστού που έφερε στις εκλογές, ήταν μια επιλογή που λίγο έως πολύ βρήκε σύμφωνους τους εναπομείναντες στο κόμμα. Το επέλεξαν το συμφώνησαν το έπραξαν. Σε ότι τώρα αφορά την επαναφορά του Γιώργου Παπανδρέου αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον για την πολιτική σκηνή διότι εγείρει ερωτήματα και για το μέλλον του κόμματος, αλλά και για τον ίδιο τον πρώην Πρωθυπουργό και τα εφόδια που έχει στην φαρέτρα του για τις απαντήσεις που θα του ζητηθούν από όσους αυτή την στιγμή έχουν απομακρυνθεί από το κόμμα, αλλά και από την κοινωνία που στα μάτια της έχει χαρακτηριστεί ο υπαίτιος για την πτώση του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ του 43% .
Το κόμμα που κυβέρνησε για σχεδόν 20 χρόνια έχει πλέον καταντήσει ένα μικρό πολιτικό κόμμα των νοσταλγών των παλαιών καλών εποχών.
Παρά τη φιλότιμη προσπάθεια της ηγεσίας του δεν μπόρεσε να βρει το πολιτικό του αφήγημα κάτι το οποίο θα το καταστούσε τουλάχιστον ενεργό παίκτη στην πολιτική ζωή του τόπου. Το μέλλον του με τα σημερινά δεδομένα είναι προδιαγεγραμμένο γιατί απέδειξε ότι δεν έχει την πολιτική ταυτότητα και τον βηματισμό του οράματος αλλά της εσωτερικής παθογένειας, που διαιωνίζεται με το ποιος θα παραμείνει στο πολιτικό σκηνικό και όχι στο ποιος είναι ο κατάλληλος για να ενώσει και να επαναφέρει τα ποσοστά που το έκαναν και κυριάρχησε.
Η αιφνιδιαστική απόσυρση της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ Φώφης Γεννηματά άνοιξε το κουτί της Πανδώρας και ανέδειξε τον τυχοδιωκτισμό, την προσωπική ιδιοτέλεια, την έπαρση και την αλαζονεία των λίγων πλέον κορυφαίων στελεχών.
Η αγωνία τους και ο αγώνας τους δεν φαίνεται να είναι να κατακτήσουν την πολιτική θέση του κόμματος τους στην πολιτική σκηνή του τόπου , διεκδικώντας εκλογικά ποσοστά με όραμα , με άποψη και προοπτική αλλά να παραμείνουν οι ίδιοι πρωταγωνιστές για το προσωπικό τους πολιτικό μέλλον .
Έξι υποψήφιοι αρχηγοί ενός μικρού εκλογικού κόμματος , δείχνει μόνο απόγνωση. Έτσι νομίζω ότι το αντιμετωπίζει και σχεδόν το σύνολο της κοινωνίας. Η επανεμφάνιση του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος αφού επανήλθε στα βουλευτικά έδρανα, μετά από παύση 6 ετών, επιχειρεί πλέον την ηγεσία του κόμματος εμφανιζόμενος ως σωτήρας και συνδετικός κρίκος , ανακατεύοντας ξανά την ανακατεμένη τράπουλα.
Ένας Παπανδρέου λοιπόν ξανά στο προσκήνιο, με βαθιές ρίζες στην κοινωνία του παλαιού ΠΑΣΟΚ, πολιτικός ήπιων τόνων και με διεθνή όμως αναγνώριση είναι στα θετικά της φαρέτρας του.
Ένας πολιτικός όμως που συνέδεσε το όνομά του και την πολιτική του σταδιοδρομία με αξέχαστες μνήμες . Με το Μνημόνιο , με την συγκυβέρνηση με τη δεξιά, με τη δραματική εκλογική συρρίκνωση του κόμματος σε μονοψήφιο αριθμό, αλλά και την μετακίνηση των ψηφοφόρων στο ΣΥΡΙΖΑ.
Στο άκουσμα της υποψηφιότητάς του και στο ενδεχόμενο επαναφοράς συμβόλων και ονόματος , είναι σίγουρο ότι ένα κομμάτι των μετακινούμενων ψηφοφόρων θα αναθαρρήσει και θα ονειρευτεί μεγαλεία άλλων εποχών.
Και σίγουρα θα προβληματίσει τους δυο μεγάλους παίχτες Κυριάκο Μητσοτάκη και Αλέξη Τσίπρα. Πέρα από τα μεγάλα λόγια που θα απευθυνθούν κυρίως στο θυμικό και στον συναισθηματισμό των ψηφοφόρων, δηλαδή επίκληση στο συναίσθημα στην ουσία, υπάρχει και η μνήμη. Διότι δεν θα πρέπει μόνο να απολογηθεί και να δώσει απαντήσεις για τα πεπραγμένα του από το παρελθόν ως πρώην Πρόεδρος και Πρωθυπουργός που απομάκρυνε τους πολλούς και πιστούς ψηφοφόρους , και κομματικά στελέχη αλλά και να πείσει τους δύσπιστους πλέον , ότι το κόμμα ΚΙΝΑΛ ή ΠΑΣΟΚ έχει λόγο υπάρξεως στον πολιτικό στίβο.
Ότι έχει πολιτική ταυτότητα που δεν θα ψαρεύει λίγο αριστερά και λίγο δεξιά ανάλογα με τον κυματισμό του ρεύματος της κοινωνίας και το σημαντικότερο και δυσκολότερο βέβαια , είναι ότι δεν θα είναι πλεόν κομπάρσοι αλλά πρωταγωνιστές .
Άρα να ξεκαθαρίσω ότι σε ότι αφορά το όνομα επαναφοράς από ΚΙΝΑΛ σε ΠΑΣΟΚ είναι σαν να λέμε άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Το μεγάλο ενδιαφέρον είναι και για το ίδιο το κόμμα αλλά πολύ δε περισσότερο για το Ελληνικό Κοινοβούλιο η επαναφορά του πρώην Προέδρου και πρώην Πρωθυπουργού “Παπανδρέου” απέναντι σε νυν Πρόεδρο και νυν Πρωθυπουργό Μητσοτάκη.
Θα ανακτηθεί σίγουρα ένα πολιτικό ενδιαφέρον εφόσον θα έρθει μια ρήξη αλλά και μια διάσπαση στην κεντρώα δεξαμενή που τώρα διαφαίνεται να επικρατεί με τα ανοίγματά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
