Ήταν Δεκέμβριος του 2002, όταν η ισοτιμία ευρώ-δολαρίου είχε φτάσει στο ένα προς ένα, στην “απόλυτη ισοτιμία”. Έκτοτε το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα ακολουθούσε ανοδική πορεία, με κάποιες διακυμάνσεις. Πριν από έναν χρόνο έφτασε στο 1,18 απέναντι στο δολάριο. Όμως την περασμένη Τετάρτη υποχώρησε στο 1,02. Οι ειδικοί θεωρούν ότι δεν αποκλείεται να ξαναδούμε σύντομα μία ισοτιμία 1:1. Τα χαμηλότερα επίπεδα απέναντι στο αμερικανικό νόμισμα είχε καταγράψει το ευρώ στις 5 Ιουλίου 2001 (0,8380 δολάρια).
Ένα ασθενές νόμισμα μπορεί να έχει και πλεονεκτήματα, καθώς ενισχύει τις εξαγωγικές επιδόσεις της οικονομίας. Τα εγχώρια προϊόντα προσφέρονται πιο φτηνά στις αγορές του εξωτερικού, άρα ενισχύεται ο τζίρος των επιχειρήσεων που τα παράγουν. Ωστόσο, το πλεονέκτημα αυτό είναι σχετικό. Όπως επισημαίνει η Σόνια Μάρτεν, αναλύτρια συναλλάγματος στην DZ Bank, οι γερμανικές επιχειρήσεις επωφελούνται από ένα ασθενές ευρώ μόνο όταν οι ίδιες παράγουν τα προϊόντα τους εξ ολοκλήρου στη Γερμανία ή στην ευρωζώνη. “Εάν όμως για την παραγωγή των προϊόντων πρέπει να εισάγουν πρώτες ύλες ή άλλα προϊόντα από χώρες εκτός ΕΕ, τότε δεν βγαίνει ο λογαριασμός”, λέει η Σόνια Μάρτεν, υπενθυμίζοντας μάλιστα ότι για την αγορά ενέργειας το νόμισμα αναφοράς είναι το αμερικανικό δολάριο και όχι το ευρώ.
Οι αυξανόμενες τιμές της ενέργειας ήταν και ο κύριος λόγος, για τον οποίο τον Ιούνιο το ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών της Γερμανίας παρουσίασε έλλειμμα για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. Συν τις υψηλές τιμές στην ενέργεια πυροδοτούν πληθωριστικές πιέσεις. Η εμπειρία δείχνει όμως ότι σε μία τέτοια περίπτωση δραστηριοποιούνται κερδοσκόποι, τα στοιχήματα των οποίων μπορούν να ρίξουν την ισοτιμία του ευρώ μέσα σε λίγες ημέρες. Όσο για την πτωτική τάση των τελευταίων ημερών, η αναλύτρια της DZ Bank θεωρεί ότι οφείλεται “στη νευρικότητα των αγορών”.