Η συνεχιζόμενη μείωση του πληθυσμού των μεγάλων οικονομικά κρατών θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα θετικό νέο για τη συνέχεια. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα έρευνας η οποία εξέτασε το δημογραφικό πρόβλημα που υπάρχει σήμερα στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Πιο συγκεκριμένα, μελέτη του David Miles αναφορικά με τη μείωση του πληθυσμού, διαπίστωσε ότι “οι οικονομικές επιπτώσεις είναι πιθανό να είναι θετικές” και ότι “οι προβλέψεις για τρομερές επιπτώσεις είναι απίθανες”.
Αρκετές ισχυρές οικονομίες πρόκειται να αντιμετωπίζουν δημογραφικές προκλήσεις για τα επόμενα 50 χρόνια. Ο πληθυσμός του Ηνωμένου Βασιλείου, τον οποίο χρησιμοποιεί ο Miles στη μελέτη του, αυξήθηκε κατά σχεδόν 4 εκατομμύρια, σε 67 εκατομμύρια τη δεκαετία έως το 2021, σύμφωνα με το Γραφείο Εθνικών Στατιστικών. Αλλά το OBR αναμένει ότι ο αριθμός αυτός θα είναι περίπου 1 εκατομμύριο μικρότερος το 2070.
Παράλληλα, οι οικονομολόγοι έχουν προειδοποιήσει πως τα δημόσια οικονομικά θα καταστούν μη βιώσιμα, καθώς το εργατικό δυναμικό θα συρρικνώνεται σε σχέση με τον πληθυσμό που συνταξιοδοτείται. Αυτό συμβαίνει επειδή ένα μικρότερο εργατικό δυναμικό παράγει λιγότερους φόρους για να πληρωθεί το κλιμακούμενο κόστος της δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης και των κρατικών συντάξεων.
Ποιότητα ζωής
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Miles, τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων και το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής θα ανοίξουν τρύπα 250 δισεκατομμυρίων λιρών (313 δισεκατομμυρίων δολαρίων) στα οικονομικά του κράτους μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2070. Σε άρθρο του για το “The Journal of the Economics of Ageing”, ο Miles τόνισε ότι η συνήθης ανάλυση των οφελών από τη διεύρυνση του πληθυσμού παραλείπει το κόστος της κατασκευής νέων κατοικιών, σχολείων, δρόμων και άλλων δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων για την κάλυψη των μελλοντικών αναγκών.
Ως αποτέλεσμα, οι προοπτικές είναι πολύ διαφορετικές όσον αφορά το βιοτικό επίπεδο που βιώνουν τα νοικοκυριά. Όσο ταχύτερα αυξάνεται ένας πληθυσμός, τόσο πιο δαπανηρή είναι η διατήρηση του αποθέματος “κεφαλαιουχικών περιουσιακών στοιχείων ανά άτομο”, γεγονός που αυξάνει τις απαιτήσεις από τις σημερινές εγχώριες αποταμιεύσεις και αφήνει λιγότερο εισόδημα διαθέσιμο για κατανάλωση.
Το αντίθετο συμβαίνει όταν ο πληθυσμός μειώνεται, καθώς απαιτούνται λιγότερες επενδύσεις και οι πραγματικοί μισθοί μπορούν να αυξηθούν ταχύτερα. “Η ποιότητα ζωής μπορεί σίγουρα να είναι υψηλότερη με μικρότερο πληθυσμό”, δήλωσε ο Miles. Στη συνέχεια πρόσθεσε ότι η κατανάλωση είναι ένα “καλύτερο και πιο άμεσο μέτρο ικανοποίησης” από το ΑΕΠ ή το κατά κεφαλήν ΑΕΠ.
Αν “τα κεφαλαιουχικά περιουσιακά στοιχεία ανά άτομο” μειωθούν επειδή η κυβέρνηση δεν επενδύει, τότε “η δημοσιονομική θέση μπορεί να βελτιωθεί με γρήγορη αύξηση του πληθυσμού, ενώ η ποιότητα ζωής μπορεί να μειωθεί”. Ο Miles δήλωσε ότι αυτό φαίνεται να συμβαίνει ήδη στο Ηνωμένο Βασίλειο.