Η δημοσιογράφος των Νew Υork Τimes, Καρλότα Γκαλ αναλύει με πολύ καυστικό τρόπο τη δημοτικότητα του Σουλτάνου. “Με την δημοτικότητά του να κατρακυλά και την υποστήριξη προς το κυβερνών κόμμα του, το AKP στα χαμηλότερα επίπεδα όλων των εποχών μεσούσης της πανδημίας του κορωνοϊού και της κλυδωνιζόμενης οικονομίας, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επανήλθε στο φαραωνικό του σχέδιο για την κατασκευή της Διώρυγας της Κωνσταντινούπολης.
Υποσχόμενος ότι το πρότζεκτ με εκτιμώμενο κόστος κατασκευής 9,2 δισ. δολαρίων θα προχωρήσει το καλοκαίρι πυροδοτώντας μια άνθηση στον κατασκευαστικό κλάδο και το real estate, αλλά και έσοδα για τα κρατικά ταμεία απ’ την αυξημένη ναυσιπλοϊα ο Ερντογάν άφησε ανοικτή την πιθανότητα αναστολής της ισχύος της Συνθήκης του Μοντρέ, που ρυθμίζει το καθεστώς διέλευσης των πλοίων από τα Στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων εν καιρώ ειρήνης και πολέμου.
Τον περασμένο μήνα η κυβέρνηση Ερντογάν ενέκρινε τα σχέδια για την ανάπτυξη της μήκους 43 χλμ. Διώρυγας της Κωνσταντινούπολης που θα φθάνει από τη Μαύρη Θάλασσα μέσω της λίμνης Κιουτσούκτσεκμετζέ στην Προποντίδα, περνώντας μέσα από δάση, αγροτικές εκτάσεις και πηγές γλυκού νερού.
Όμως η κίνηση αυτή άνοιξε τη συζήτηση για τη Συνθήκη του Μοντρέ του 1936 και λίγες μέρες αργότερα – κι αφού προηγουμένως ο πρόεδρος της Βουλής, Μουσταφά Σεντόπ σχολίασε ότι ο Ερντογάν έχει την εξουσία να αποσυρθεί από τη Συνθήκη – η τουρκική αστυνομία συνέλαβε δέκα απόστρατους ναυάρχους μετά την επιστολή – μανιφέστο των ίδιων κι άλλων 93 συναδέλφων τους, με την οποία στρέφονταν κατά της κυβέρνησης για τη στάση της αναφορικά με τη Συνθήκη προειδοποιώντας ότι η Τουρκία μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με δύσκολες και επικίνδυνες καταστάσεις, που θα απειλούν την εθνική ασφάλεια, αν επιδιώξει αλλαγή της Συνθήκης.
Καταλήγει ότι:
«Οι υπέρμαχοι του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους καθώς και οι περισσότεροι Τούρκοι διπλωμάτες και ειδικοί σε θέματα εξωτερικής πολιτικής βλέπουν τη Συνθήκη του Μοντρέ ως μια νίκη της Τουρκίας και θεμελιώδη για την τουρκική ανεξαρτησία και την σταθερότητα στην περιοχή», αναφέρει το άρθρο, σημειώνοντας ότι ο Ερντογάν κι οι σύμβουλοί γνωρίζουν καλά ότι είναι αδύνατο να αλλάξει το καθεστώς της, αλλά ο Τούρκος πρόεδρος χρησιμοποιεί το θέμα για να «προκαλέσει μια καταιγίδα» “.