Η αλλαγή πλεύσης στην επιλογή οχημάτων γίνεται με γρήγορους ρυθμούς ειδικά στο βόρειο κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωση όπου τα ηλεκτρικά φτάνουν το 50%.
Στο κεντρικό και το νότιο τα ποσοστά πέφτουν στο 25% και κάτω του 15% αντίστοιχα.
Η Ελλάδα πρωτοστατεί με το πρόγραμμα επιδότησης που τρέχει εδώ και περίπου τρία χρόνια.
Έχει αυξήσει το ποσοστό των ηλεκτρικών αυτοκινήτων στο σχεδόν 17%, αποδεικνύοντας ότι ο Έλληνας είναι έτοιμος να αγοράσει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο με την ανάλογη οικονομική και φορολογική βοήθεια.
Μπορούν όμως τα κράτη να ανταπεξέλθουν σε αυτή τη γρήγορη αλλαγή;
Μάλλον όχι τόσο γρήγορα αφού ειδικά το δίκτυο μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας και το πώς αυτή θα παραχθεί και θα καταλήξει -στην απαιτούμενη ζήτηση- στους ταχυφορτιστές που τοποθετούν οι πάροχοι και στο αυτοκίνητο που αγοράζουν οι καταναλωτές είναι σε αρχικά στάδια.
Ένα μεγάλο κεφάλαιο που έχει ανοίξει ειδικά στην Ελλάδα είναι ότι οι παραδοσιακές ΑΠΕ ενδέχεται να μην επαρκούν για να καλύψουν τους ρυθμούς ανάπτυξης των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και έτσι μπαίνει στο τραπέζι η πυρηνική ενέργεια.
Κατά πόσο μια εν δυνάμει επικίνδυνη μέθοδος με μεγάλα ρίσκα θα αποτελέσει την βιώσιμη λύση για την απαιτούμενη ενέργεια χωρίς να προκαλεί τα επιβλαβή αέρια του θερμοκηπίου