Αν και πέρασε παλιότερα από τη στενωπό των χρεών και από το φάσμα της χρεοκοπίας, η Δίρφυς, με έδρα την Στενή Ευβοίας, επανέρχεται στο επιχειρηματικό προσκήνιο της αγοράς εμφιαλωμένου νερού, μίας κατηγορίας προϊόντων με έντονο ανταγωνισμό.
Η εταιρεία που ίδρυσε ο Ευβοιώτης, Κώστας Γερακίνης, το 1980, διαβλέποντας την προοπτική που είχε το συγκεκριμένο προϊόν, κάνοντας επενδύσεις και εκπαιδεύοντας προσωπικό, πέρασε από αρκετά διαφορετικά κύματα για να φτάσει σήμερα να είναι αναπτυσσόμενη και κερδοφόρα. Το 2022 έκλεισε με τζίρο 9 εκατομμύρια ευρώ και οριακή κερδοφορία, έναντι τζίρου 6,49 εκατομμυρίων ευρώ και καθαρών κερδών μετά από φόρους 147,3 χιλιάδων ευρώ το 2021 και τζίρου 6,6 εκατομμυρίων ευρώ και κερδών μετά από φόρους που έφτασαν τις 328 χιλιάδες ευρώ το 2020.
Η εταιρεία είχε επωμιστεί τα προηγούμενα χρόνια σημαντικά χρέη, ακολουθώντας την κατιούσα μετά τον θάνατο του ιδρυτή της. Το 2007 την εξαγόρασε ο επιχειρηματίας, Παναγιώτης Νίκας, εντάσσοντάς την στον όμιλο Νίκας Συμμετοχών και στο διάστημα των ετών 2007 έως και 2009 προχώρησε σε επενδύσεις 13 εκατομμυρίων ευρώ, για να πετύχει αυτό που θα μπορούσε να υλοποιήσει ακόμα και με επενδύσεις 7 εκατομμυρίων ευρώ, όπως παραδέχτηκε σχετικά ο σημερινός πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης, Νίκος Σέρρας, μιλώντας σε δημοσιογράφους.
Επιδίωξη του Παναγιώτη Νίκα ήταν να αναπτύξει την επιχείρηση, ωστόσο τον πρόλαβε η δεκαετής οικονομική κρίση αμέσως μετά την ολοκλήρωση των επενδύσεων που είχε πραγματοποιήσει. Παράγοντες όπως η συνεργασία με την Carrefour Μαρινόπουλος αλλά και με περιφερειακές αλυσίδες που βρίσκονταν στο χείλος της κατάρρευσης, συμπαρέσυραν και την Δίρφυ. Παρόλ’ αυτά η έλευση του Νίκου Σέρρα, ο οποίος προσελήφθη το 2009 ως υπάλληλος από τον Νίκα με καθήκοντα διευθυντή παραγωγής του εργοστασίου της εταιρείας και μετέπειτα διευθυντή του εργοστασίου ήταν ο παράγοντας που οδήγησε στην ανατροπή των δεδομένων. Η εκτίμηση που έτρεφε ο Νίκας για τον Σέρρα ήταν τέτοια που οδήγησε τον πρώτο στην απόφαση να παντρέψει τον δεύτερο αλλά και να βαφτίσει τον γιο του.
Η πεποίθηση ότι τα δεδομένα μπορούν να ανατραπούν
Ο Σέρρας, πιστεύοντας ότι τα δεδομένα θα μπορούσαν να αντιστραφούν, έθεσε υπόψιν του Νίκα ένα επιχειρηματικό πλάνο και ο Νίκας από την πλευρά του τον διόρισε μέλος του διοικητικού συμβουλίου, πιστεύοντας στις ικανότητές του. Τα πράγματα έφτασαν σε οριακή καμπή το 2016, όταν ο η σχέση δανεισμού – τζίρου ήταν στα επίπεδα του 110%. Κάποια στιγμή ο Νίκας έλαβε την απόφαση να μεταβιβάσει το 51% της εταιρείας στον Σέρρα με στόχο να ανατρέψει την πεπατημένη, να εξυγιάνει την επιχείρηση και να την φέρει ξανά στην επιφάνεια.
Ο Νίκος Σέρρας ανέλαβε να έρθει σε συμφωνία με τις τράπεζες για να διευθετήσει χρέη και δανεισμό, ο οποίος υπερέβαινε τα 8 εκατομμύρια ευρώ στο peak του και σταδιακά η σχέση δανεισμού – τζίρου μειώθηκε στο 40%. Προς το τέλος του 2021, μετά από πλειστηριασμό η Λουξ έγινε μέτοχος του 42% της Δίρφυς, αποκτώντας το ποσοστό της Νίκας Συμμετοχών, ενώ το υπόλοιπο 7% των μετοχών να ανήκει σε μικρομετόχους της εποχής Γερακίνη. Ο Νίκος Σέρρας, θέλοντας να δείξει ότι οι σχέσεις της εταιρείας με τις τράπεζες έχουν αποκατασταθεί πλήρως, ανέφερε ότι η Δίρφυς ζήτησε και έλαβε δάνειο 3 εκατομμυρίων ευρώ χωρίς εγγυήσεις και ίδια συμμετοχή,στη διάρκεια του 2022 καθώς καθώς και κεφάλαιο κίνησης με το χρηματοπιστωτικό σύστημα να του τα παρέχει χωρίς επιφυλάξεις.
Το πλάνο παραγωγής φυσικού μεταλλικού νερού
Στη διάρκεια της περασμένης χρονιάς η εταιρεία της Εύβοιας ολοκλήρωσε επένδυση 3 εκατομμυρίων ευρώ, με επιδότηση του 25% αυτής μέσω αναπτυξιακού νόμου και αντικείμενο την προσθήκη νέας γραμμής εμφιάλωσης PET. Με την νέα επένδυση η δυναμικότητα της εταιρείας άγγιξε τα 33.000 μπουκάλια PET πλαστικού ανά ώρα. Στο πλάνο είναι και η παραγωγή μαστιχόνερου σε συνεργασία με την Mediterra, εταιρεία, όπου ο βασικός μέτοχος είναι ο Συνεταιρισμός Μαστιχοπαραγωγών της Χίου. Το συγκεκριμένο προϊόν έχει περάσει από διαδικασία πιλοτικής παραγωγής και αναμένεται ότι θα κυκλοφορήσει μέσα στη χρονιά.
Ταυτόχρονα σχεδιάζεται η είσοδος στην εμφιάλωση νερού σε γυάλινο μπουκάλι με νέα επένδυση που θα ακολουθήσει, αλλά και η εμφιάλωση φυσικού μεταλλικού νερού. Σήμερα η εταιρεία εμφιαλώνει αποκλειστικά επιτραπέζιο που αντλείται από το υπέδαφος και καταλήγει στο εργοστάσιο με αντλία, σε αντίθεση με το φυσικό μεταλλικό νερό που προέρχεται κατευθείαν από την πηγή.