Ο Εμανουέλ Μακρόν επιθυμεί να ορίσει μια γυναίκα πρωθυπουργό, δήλωσε χθες ο Κλεμάν Μπον, υφυπουργός Εξωτερικών και στενός συνεργάτης του Γάλλου πρωθυπουργού.
Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος έδωσε πρόσφατα, κατά τη διάρκεια περιοδείας του σε λαϊκή συνοικία της πόλης Σερζί, βόρεια του Παρισιού, μερικά στοιχεία για την ταυτότητα του επόμενου πρωθυπουργού που θα ορίσει. Όπως δήλωσε, θα είναι ένας πρωθυπουργός «προσηλωμένος στα κοινωνικά, οικολογικά και αναπτυξιακά θέματα».
Υπάρχουν πολλές γυναίκες πολιτικοί που αντιστοιχούν σε αυτό το προφίλ και τα γαλλικά ΜΜΕ έχουν επιδοθεί σε κυνήγι ονομάτων.
Το όνομα της Ελιζαμπέτ Μπορν, νυν υπουργού Εργασίας, είναι αυτό που κυκλοφορεί πολύ και φιγουράρει ανάμεσα στα φαβορί για τη θέση του πρωθυπουργού. Η Μπορν προέρχεται από την αριστερά και έχει συνεργαστεί με τους πρώην σοσιαλιστές πρωθυπουργούς Λιονέλ Ζοσπέν και Σεγκολέν Ρουαγιάλ. Επί Μακρόν, θήτευσε αρχικά ως υπουργός Μεταφορών και στη συνέχεια ως υπουργός Εργασίας και τα κατάφερε, αφού πέρασε τόσο τη μεταρρύθμιση για τα τρένα όσο και τη μεταρρύθμιση για το ταμείο ανεργίας.
Η επικεφαλής της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ, πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ και πρώην υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας, βρισκόταν επίσης στη λίστα των γυναικών που επιθυμούσε ο Μακρόν για τη θέση του πρωθυπουργού. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Les Echos», τη Λαγκάρντ πρότεινε στον Μακρόν ο Νικολά Σαρκοζί, πρώην πρόεδρος της Γαλλίας.
Σύμφωνα με πολλά γαλλικά ΜΜΕ, η Nathalie Kosciusko-Morizet θα μπορούσε να είναι η επιλογή του Μακρόν για την πρωθυπουργία. Προέρχεται επίσης από τη δεξιά, ήταν υπουργός Οικολογίας του Νικολά Σαρκοζί και, αν επιλεγεί, «θα κατάφερνε ακόμη μεγαλύτερο πλήγμα στο δεξιό κόμμα ”Οι Ρεπουμπλικανοί”, ενόψει βουλευτικών εκλογών», όπως αναφέρουν τα γαλλικά μέσα.
Η «NKM», όπως την αποκαλούν, από τα αρχικά του ονόματός της, ζει τώρα στη Νέα Υόρκη και εργάζεται για ένα επενδυτικό fund. «Δεν σχολιάζω τη γαλλική πολιτική, εργάζομαι στις ΗΠΑ», δήλωσε στο ραδιόφωνο RTL, όταν ρωτήθηκε αν της έχει γίνει πρόταση.
Άλλο πρόσωπο, που επικαλείται η εφημερίδα «JDD», είναι η Nicole Notat. Επικεφαλής του μεγαλύτερου συνδικαλιστικού σωματείου της Γαλλίας, της CFDT, από το 1992 ως το 2002, θα είχε το ιδανικό προφίλ για την κοινωνική δράση που επικαλέστηκε ο Εμανουέλ Μακρόν. Στήριξε τον Μακρόν από το 2017 και συνεργάστηκε στενά με την κυβέρνησή του και με τον υπουργό Υγείας, κατά τη διάρκεια της πανδημίας.