Προφανώς ακούμε με πολύ μεγάλο σεβασμό τις απόψεις όλων και τις απόψεις της Εκκλησίας, πάντα τη συντριπτική πλειοψηφία των απόψεων που βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο.
Γιατί νομίζω, η Εκκλησία, η θρησκεία μας, όσα πιστεύουμε έχουν πρώτα διδάξει την
αγάπη, το «αγαπάτε αλλήλους». Κυρίως σε αυτό το πνεύμα πρέπει να κινούμαστε όλοι.
Χωρίς να είμαι εγώ αυτός που θα κάνει υποδείξεις στον οποιοδήποτε.
Θα σας πω δύο πράγματα. Το πρώτο είναι, όπως σωστά είπατε και το επαναλαμβάνω και εγώ, με όλο τον σεβασμό στην Εκκλησία, υπάρχει η Νομοθετική, η Εκτελεστική και η Δικαστική εξουσία στη χώρα με διακριτούς ρόλους.
Και με βάση το πρόγραμμά της η Εκτελεστική εξουσία -εν προκειμένω ο Πρωθυπουργός έχει εξαγγείλει μια συγκεκριμένη νομοθέτηση μέσα στην τετραετία- προχωράμε για το συμφέρον της κοινωνίας.
Και καμιά φορά υπάρχουν και οι περιπτώσεις που ρυθμίζονται, αποκαθίστανται κάποιες αδικίες για κάποιους ανθρώπους χωρίς απαραιτήτως αυτό να σημαίνει ότι μετράμε, ζυγίζουμε δημοσκοπικά κάθε μεταρρύθμιση.
Αλίμονο αν πρέπει να διορθωθεί μια αδικία, αν πρέπει να λυθεί μια
εκκρεμότητα και να μην το κάνει αυτό μια Κυβέρνηση γιατί μπορεί να βλέπει μια
δημοσκόπηση σε ένα συγκεκριμένο θέμα.
Υπάρχει μια μεγάλη παρανόηση για το τι θα φέρουμε, τι δεν θα φέρουμε. Ας δούμε τι θα
φέρει η Κυβέρνηση, γιατί εγώ που είμαι Κυβερνητικός Εκπρόσωπος- που είναι υποχρέωσή
μου και τιμή μου να υπερασπίζομαι τις νομοθετικές πρωτοβουλίες μιας Κυβέρνησης που δεν
θέλει να βάλει νερό στο κρασί της- δεν το έχω δει ακόμη το κείμενο.
Να ξέρουμε δηλαδή για τι μιλάμε. Το «όλα στην ώρα τους» δεν είναι πρόσχημα, δεν είναι σχήμα λόγου και δεν έχει αιτίες στο να αποφύγουμε τη συζήτηση. Είναι για να γίνει σωστά η συζήτηση.
Άρα, επειδή δεν είναι ένα πολύ απλό θέμα, είναι ένα σύνθετο θέμα, το οποίο έχει πολλές επιμέρους εκφάνσεις, ας δούμε πρώτα, ποιο θα είναι το κείμενο της Κυβέρνησης.