Η κυκλοφορία του Διαδικτύου παγκοσμίως αποτελείτε από σχεδόν 1,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα καλωδίων τα οποία διασχίζουν τους ωκεανούς του κόσμου. Για την εγκατάσταση αυτών των καλωδίων εταιρείες από τη Γαλλία, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία είναι οι κυρίαρχες.
Ενώ η Κίνα με επιτυχία παρουσιάστηκε και μπήκε για τα καλά , στην παγκόσμια αγορά, οι διαδοχικές αμερικανικές κυβερνήσεις κατάφεραν με τον τρόπο τους να την εκτοπίσουν λόγω ανησυχιών για κατασκοπεία. Τώρα η Κίνα προσαρμόστηκε κατασκευάζοντας υποβρύχια καλώδια για φιλικά της κράτη.
Οι φόβους για έναν επικίνδυνο διαχωρισμό ως προς το ποιος κατέχει και διαχειρίζεται την υποδομή που στηρίζει τον παγκόσμιο ιστό παραμένουν
Το 2018, η Amazon, η Meta και η China Mobile συμφώνησαν να συνεργαστούν σε ένα καλώδιο που συνδέει την Καλιφόρνια με τη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία και το Χονγκ Κονγκ. Οι κινήσεις της Ουάσιγκτον οδήγησαν στην αποχώρηση της China Mobile από την κοινοπραξία. Η Meta και η Amazon υπέβαλαν νέα αίτηση για το σύστημα το 2021, χωρίς κινεζικές επενδύσεις, χωρίς σύνδεση με το Χονγκ Κονγκ και ένα νέο όνομα: Cap-1. Στη συνέχεια, πέρυσι, η αίτηση για το Cap-1 αποσύρθηκε εντελώς, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος του καλωδίου των 12.000 χιλιομέτρων είχε ήδη κατασκευαστεί.
Η ανάλυση των FT υποδηλώνει ότι η εκστρατεία της Ουάσιγκτον κατέληξε στην de facto απαγόρευση χρήσης Κινέζου προμηθευτή σε όλες τις περιοχές του κλάδου, ακόμη και σε έργα όπου δεν υπάρχει ανάμειξη των ΗΠΑ. Κάποιοι ανησυχούν ότι αυτό θα μπορούσε να διασπάσει το παγκόσμιο Διαδίκτυο καθώς οι κινεζικές εταιρείες αρχίζουν να κατασκευάζουν τα δικά τους καλωδιακά δίκτυα αλλού.
Υπάρχουν περισσότερα από 500 ενεργά και προγραμματισμένα υποβρύχια καλώδια, που μεταφέρουν το 99% των διηπειρωτικών δεδομένων, που φτάνουν σε περίπου 1.400 παράκτιους σταθμούς προσγείωσης σε όλο τον κόσμο. Εκτιμάται ότι μέσω αυτών των καλωδίων μεταδίδονται καθημερινά χρηματοοικονομικές συναλλαγές αξίας άνω των 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ως επί το πλείστο, κοινοπραξίες εταιρειών τεχνολογίας και τηλεπικοινωνιών κατασκευάζουν τα καλώδια και συχνά μεταπωλούν το εύρος ζώνης σε πελάτες ανά τον κόσμο.
Ο τομέας των υποθαλάσσιων καλωδίων καθοδηγούνταν από επενδύσεις από σε μεγάλο βαθμό κρατικούς φορείς τηλεπικοινωνιών, αλλά την τελευταία δεκαετία έχουν πάρει τη θέση τους τεχνολογικοί όμιλοι, οι οποίοι είναι επίσης μεγάλοι καταναλωτές χωρητικότητας καλωδίων, αντιπροσωπεύοντας τα δύο τρίτα της χρήσης εύρους ζώνης.
Ενώ την τελευταία δεκαετία ο τομέας αναδιαμορφωνόταν με μεγαλύτερες επενδύσεις από εταιρείες τεχνολογίας των ΗΠΑ, το 2015, η κινεζική κυβέρνηση ανακοίνωσε στρατηγική πρωτοβουλία για επενδύσεις τεράστιων ποσών στις δυνατότητες επικοινωνίας, επιτήρησης και ηλεκτρονικού εμπορίου των αναπτυσσόμενων χωρών με αντάλλαγμα διπλωματική επιρροή. Τα καλώδια του Διαδικτύου ήταν το κλειδί σε αυτόν τον «Ψηφιακό Δρόμο του Μεταξιού».
Η κινεζική Huawei είχε εκείνη την εποχή μια θέση στην αγορά υποβρυχίων καλωδίων, μέσω της κοινοπραξίας Huawei Marine, την οποία κατείχε σχεδόν εξίσου με την εταιρεία εγκατάστασης υποβρυχίων καλωδίων Global Marine με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η αυξανόμενη ανησυχία για την ευπάθεια των καλωδίων στην κατασκοπεία και το σαμποτάζ έχει οδηγήσει ορισμένες κυβερνήσεις να γίνουν πιο προστατευτικές προκαλώντας καθυστερήσεις στη λήψη αδειών τόσο για την τοποθέτηση όσο και για τη συντήρηση των καλωδίων. Αρκετές χώρες έχουν αρχίσει να επιβάλλουν συγκεκριμένα πλοία και προσωπικό για τοποθέτηση και συντήρηση καλωδίων στις ΑΟΖ τους.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των FT, εμπειρογνώμονες του κλάδου επισημαίνουν ότι οι στιγμές κατά τις οποίες εκτελούνται αυτές οι εργασίες είναι από τα μεγαλύτερα σημεία ευπάθειας σε hacking και ζημιές στη διάρκεια ζωής ενός καλωδίου, καθώς συσκευές θα μπορούσαν να παρεμβληθούν για να καταγράψουν ή να καταστρέψουν δεδομένα.
Ενώ η πόντιση καλωδίων στη θάλασσα είναι πολύ δύσκολη, ορισμένοι λένε ότι είναι δυνατή η εισαγωγή συσκευών εξαγωγής δεδομένων σε επαναλήπτες – τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα που διατηρούν το σήμα κινούμενο σε μεγαλύτερες αποστάσεις – κατά την κατασκευή ή την επισκευή των καλωδίων .
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το ποιος είναι ιδιοκτήτης υποθαλάσσιων καλωδίων και σταθμών προσγείωσης είναι περίπου αμφιλεγόμενο, καθώς τα δεδομένα διασχίζουν τα σύνορα με σχετικά ανεξέλεγκτο τρόπο και μπορούν ακόμα να προσπελαστούν όταν διέρχονται από μια χώρα, ακόμη κι αν η διαδρομή είναι λιγότερο άμεση.
Παρόλα αυτά, κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι φόβοι γύρω από τον κατακερματισμό του διαδικτύου είναι υπερβολικοί, καθώς το συμφέρον του Πεκίνου δεν είναι ένα διασπασμένο δίκτυο, αλλά η μεγαλύτερη πρόσβαση σε πληροφορίες και εμπόριο.
ΠΗΓΗ:Financial Times