Σχεδόν δεδομένη θεωρείτε πλέον η πρώτη μείωση επιτοκίων του ευρώ κατά 0,25% την επόμενη Πέμπτη στις 6 Ιουνίου, σύμφωνα με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Οι απόψεις για τη στρατηγική της ΕΚΤ από τις 7 Ιουνίου μέχρι και το τέλος του χρόνου διίστανται για άλλη μια φορά, με μια ομάδα να υποστηρίζει τη μείωση των επιτοκίων του ευρώ έως και 1,5% μέχρι και το τέλος του χρόνου ώστε να τονωθεί άμεσα η αναιμική ανάπτυξη της Ευρωζώνης.
Τα επιχειρήματα αυτής της πλευράς είναι ότι πλέον η πολιτική των ιστορικά υψηλών επιτοκίων θα συνεχίσει να λειτουργεί αντιπληθωριστικά ακόμη και με μια λογική μείωση των επιτοκίων. Συνεπώς, η περαιτέρω υποχώρηση του πληθωρισμού πιο κοντά στο 2% είναι περίπου προεξοφλημένη μέχρι και τα μέσα του 2025 εκτός αν μπούμε σε νέα οικονομική κρίση. Η ίδια ομάδα, στην οποία συμμετέχει και ο Γάλλος κεντρικός τραπεζίτης Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό, θέλει το πρώτο βήμα στις μειώσεις επιτοκίων τον Ιούνιο να συνοδευτεί και από μια δεύτερη τον Ιούλιο αν δεν έχουμε απροσδόκητες διακυμάνσεις ή έκτακτα γεγονότα.
Στη δε επιχειρηματολογία ότι το διεθνές περιβάλλον είναι ακόμη πολύ ασταθές και οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή μπορούν να αναζωπυρώσουν τις πληθωριστικές πιέσεις και οι ΗΠΑ δείχνουν να αναβάλλουν τις δικές τους μειώσεις, η τάση αυτή απαντά ότι ο πληθωρισμός της Ευρώπης δεν μοιάζει με αυτόν τον ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση θυμίζουν ότι η EKT εκτός από τα επιτόκια, διατηρεί το “όπλο” του χρέους των 5,3 τρις ευρώ που έχει συγκεντρώσει από την ποσοτική χαλάρωση για να ανοιγοκλείνει την “κάνουλα” της ρευστότητας.
Προβληματίζει η στάση της FED
Από την άλλη, η ομάδα των “συντηρητικών” της ΕΚΤ, αν και συμφωνεί με την πρώτη μείωση κατά 0,25% στις 6 Ιουνίου, θεωρεί ότι τα επόμενα βήματα θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά σχεδιασμένα και οι αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται με βάση τα διαδοχικά στοιχεία που περιέρχονται σε γνώση της ΕΚΤ. Αυτή η πλευρά δίνει μεγαλύτερη σημασία στη σχεδόν παράλληλη κίνηση της νομισματικής πολιτικής της Ευρωζώνης με αυτή της άλλης πλευράς του Ατλαντικού. Ως γνωστό, η FED συνεχίζει να αντιμετωπίζει πρόβλημα με την εμμονή του πληθωρισμού με τις αγορές να προσαρμόζονται σε ένα σχήμα το πολύ δύο μειώσεων μέχρι το τέλος του χρόνου και την εκκίνηση να δίνεται τον Σεπτέμβριο. Μπορεί η κ. Λαγκάρντ να έχει δηλώσει ότι η νομισματική πολιτική στην Ευρωζώνη θα είναι ανεξάρτητη από αυτή των ΗΠΑ αλλά αυτό δεν είναι απολύτως αλήθεια.
Από την άλλη βέβαια, εκείνο που μπερδεύει την κατάσταση είναι ότι αντί οι φήμες που υπάρχουν και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού να ενισχύουν το δολάριο, κερδισμένος είναι μόνο ο χρυσός, o οποίος συνεχίζει να ενισχύεται.