Η υποψήφια των Δημοκρατικών στηρίζει την εκστρατεία της στην υπεράσπιση του δικαιώματος στην άμβλωση, ένα θέμα που αναδεικνύει ως κεντρικό, με στόχο να κινητοποιήσει τις γυναίκες. Αντίθετα, ο μεγιστάνας του τομέα των ακινήτων, χωρίς να δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους, χρησιμοποιεί όλο και πιο σκληρή ρητορική.
Πριν από την πρόσφατη δήλωσή του ότι κάποιος θα έπρεπε να “πυροβολήσει” τον Τύπο, είχε προκαλέσει αντιδράσεις, υπονοώντας ότι θα ήθελε να φέρει την Λιζ Τσέινι, πρώην Ρεπουμπλικανή βουλευτή και αντίπαλό του, αντιμέτωπη με όπλα.
Η εκστρατεία του Τραμπ διευκρίνισε πως οι δηλώσεις του «δεν στόχευαν σε βία» εναντίον εργαζομένων στα ΜΜΕ, ενώ ο ίδιος εξέφρασε ανησυχία για την ασφάλεια των δημοσιογράφων, προτείνοντας ότι θα έπρεπε κι εκείνοι να προστατεύονται με αλεξίσφαιρα.
Οι δύο αντίπαλοι, οι οποίοι έχουν επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στις εκστρατείες τους, περιοδεύουν στις κρίσιμες πολιτείες και κατακλύζουν τα μέσα ενημέρωσης, ιδίως τα ψηφιακά, με διαφημίσεις.
Η εξηντάχρονη Κάμαλα Χάρις, πρώην εισαγγελέας από την Καλιφόρνια με καταγωγή από Τζαμάικα και Ινδία, ανέλαβε ξαφνικά υποψήφια πρόεδρος τον Ιούλιο, μετά την αιφνίδια απόφαση του 81χρονου Τζο Μπάιντεν να αποσυρθεί.
Η Χάρις καλεί τους Αμερικανούς να «αλλάξουν σελίδα» και να αφήσουν πίσω τους τη δεκαετία του Τραμπ, του αμφιλεγόμενου επιχειρηματία που, μετά την εκλογή του το 2016, προκάλεσε αναταραχές στην εξωτερική πολιτική και αναταράξεις στη δημοκρατία των ΗΠΑ. Έχει αποκαλέσει τον Τραμπ «φασίστα» που επιθυμεί «εκδίκηση».
Από την άλλη πλευρά, ο Ντόναλντ Τραμπ, παρά τις δικαστικές του περιπέτειες, δεν διστάζει να χρησιμοποιεί ανοιχτά προσβλητική γλώσσα και αμφισβητεί την ευφυΐα της Χάρις. Προβάλλει τον εαυτό του ως σωτήρα της χώρας, την οποία θεωρεί ότι απειλείται από οικονομική κρίση και από ένα «κύμα» παράτυπων μεταναστών, μερικοί από τους οποίους, όπως δηλώνει, είναι «δολοφόνοι».
Το εκλογικό σύστημα στις ΗΠΑ είναι περίπλοκο, καθώς η εκλογή του προέδρου γίνεται μέσω έμμεσης ψηφοφορίας: οι πολίτες εκλέγουν 538 εκλέκτορες από τις 50 πολιτείες, και έτσι ο αριθμός των ψήφων που συγκεντρώνει κάθε υποψήφιος δεν είναι αποφασιστικός.
Ορισμένες πολιτείες θεωρούνται δεδομένες για τη Χάρις ή τον Τραμπ, ενώ η προσοχή των υποψηφίων εστιάζεται στις επτά αμφιλεγόμενες «swing states», που θα κρίνουν το αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης.