Το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής παρουσιάζει μια νέα φιλόδοξη παραγωγή του Δον Κιχώτη του Λούντβιχ Μίνκους, ενός από τα πιο διάσημα μπαλέτα όλων των εποχών. Η χορογραφία του Τιάγκο Μπορντίν βασίζεται στην κλασική χορογραφία του Μαριύς Πετιπά, η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε το 1869 στο Μπολσόι. Για επτά παραστάσεις, από τις 26 Νοεμβρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022, στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, σε μουσική διεύθυνση Στάθη Σούλη, σκηνικά Γιώργου Σουγλίδη και κοστούμια της Μαίρης Κατράντζου. Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Ο Δον Κιχώτης είναι ένα από τα σημαντικότερα και πιο δημοφιλή έργα του κλασικού ρεπερτορίου του μπαλέτου. Μέσα από τη μοναδική μουσική του Μίνκους, η χορογραφία περιγράφει μια ιστορία για τα υψηλά ιδανικά του ιπποτισμού που συγκινεί διαχρονικά συνδυάζοντας κωμικά και ρομαντικά στοιχεία. Πρόκειται για ένα από τα πιο απαιτητικά μπαλέτα του ρεπερτορίου και θεωρείται ότι αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τους χορευτές του κλασικού χορού, λόγω του υψηλού βαθμού τεχνικής δυσκολίας, καθώς ο τρόπος με τον οποίο αποδίδεται κρίνει την ποιότητα του συνόλου ενός Μπαλέτου. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει επικρατήσει να λέγεται στον κόσμο του κλασικού χορού ότι «ομάδα που μπορεί να αποδώσει σωστά τον Δον Κιχώτη είναι ικανή να χορέψει τα πάντα». Το έργο αυτό έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για πολλούς χορογράφους και χορευτές σε όλο τον κόσμο και κάθε χρόνο ανεβαίνει στα περισσότερα λυρικά θέατρα του πλανήτη. O Δον Κιχώτης βασίζεται σε επεισόδια από το διάσημο μυθιστόρημα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες (1547-1616), που εκδόθηκε σε δύο τόμους, το 1605 και 1615 αντίστοιχα. Η υπόθεση του μπαλέτου αντλεί κυρίως από τον δεύτερο τόμο και επικεντρώνεται στον θυελλώδη έρωτα της Κιτέριας –Κίτρι στο μπαλέτο– με τον κουρέα Μπαζίλιο. Οι περιπέτειες του Δον Κιχώτη και του υπηρέτη του Σάντσο Πάντσα μένουν σε δεύτερο επίπεδο. Ο Αυστριακός συνθέτης Λούντβιχ Μίνκους μελέτησε μουσική στη Βιέννη και ήδη στα είκοσί του χρόνια έπαιζε βιολί, συνέθετε και διηύθυνε ορχήστρες. Λίγα χρόνια μετά τη μετανάστευσή του στη Ρωσία ορίστηκε επιθεωρητής των ορχηστρών των αυτοκρατορικών θεάτρων της Μόσχας. Συνέθεσε μουσική για αρκετά μπαλέτα, ορισμένα εκ των οποίων σε χορογραφίες του Πετιπά. Ο Μαριύς Πετιπά ταξίδεψε σε μικρή ηλικία στην Ισπανία, όπου γοητεύτηκε ιδιαίτερα από τους παραδοσιακούς χορούς της. Στον Δον Κιχώτη του ο Πετιπά επιχειρεί να μεταφέρει τις εικόνες και τα χρώματα της Ισπανίας, αποδίδοντας εξαιρετικά τη χορευτική της παράδοση μέσα από τη χορογραφία του. Ο καρπός της συνεργασίας των Μίνκους – Πετιπά σημείωσε από την πρώτη στιγμή τεράστια επιτυχία, με αποτέλεσμα την καθιέρωση του Δον Κιχώτη ως ενός διαχρονικού αριστουργήματος του παγκόσμιου ρεπερτορίου του μπαλέτου.
Για τη νέα παραγωγή του Δον Κιχώτη, ο Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος επέλεξε καλλιτέχνες διεθνούς ακτινοβολίας, τον χορογράφο Τιάγκο Μπορντίν για να αναβιώσει την κλασική χορογραφία του Πετιπά, τον διεθνώς αναγνωρισμένο Έλληνα σκηνογράφο Γιώργο Σουγλίδη για τα σκηνικά και τη διάσημη Ελληνίδα fashion designer Μαίρη Κατράντζου για τα κοστούμια. Μαζί τους, η Ειρήνη Βιανέλλη στον σχεδιασμό του animation και ο Χρήστος Τζιόγκας στους φωτισμούς.
O χορευτής και χορογράφος Τιάγκο Μπορντίν μετά την πολύ επιτυχημένη πορεία του ως Α΄ Χορευτής στο Μπαλέτο του Αμβούργου –όπου ο σπουδαίος Τζων Νώυμαϊερ δημιούργησε ακόμα και ρόλους ειδικά για αυτόν–, αλλά και στο Nederlands Dans Theater, έχει καθιερωθεί ως ένας από τους σημαντικότερους χορογράφους της νέας γενιάς, με μεγάλη αγάπη για το κλασικό μπαλέτο. Ο χορογράφος σημειώνει, μεταξύ άλλων, για τη χορογραφία του στον Δον Κιχώτη: «Με μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό ξεκινώ αυτό το νέο ταξίδι χορογραφώντας μια νέα εκδοχή του ζωντανού κλασικού αριστουργήματος του μπαλέτου, του Δον Κιχώτη, για το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Καθώς μου ζητήθηκε από τον κ. Ρήγο να παραμείνω όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αυθεντική εκδοχή του από τον σπουδαίο χορογράφο και δάσκαλο του κλασικού μπαλέτου Μαριύς Πετιπά, ο οποίος άλλαξε τον κόσμο του μπαλέτου από την εποχή του μέχρι σήμερα, έχω κάνει πολλή έρευνα και έχω μελετήσει πολλές διαφορετικές υφιστάμενες εκδοχές. Είναι αρκετά δύσκολο να γνωρίζει κανείς στ’ αλήθεια τι είναι αυθεντικό επειδή έχει υπάρξει τόσο μεγάλη πρόοδος στην τεχνική του μπαλέτου με τα χρόνια και τόσο πολλές και διαφορετικές εκδοχές του έργου σε όλον τον κόσμο. (…) Πιστεύω ότι όλη η μαγεία και οι φαντασιώσεις χτίζονται μέσα στο κεφάλι του Δον Κιχώτη με επίκεντρο τον ίδιο, μιας και δεν βλέπει τον κόσμο όπως είναι και προτιμά να φαντάζεται ότι ζει μια ιπποτική ιστορία. Ονειρεύεται την ιδανική γι’ αυτόν γυναίκα, τη Δουλτσινέα, και μάχεται με τέρατα, ιππότες και ανεμόμυλους. Σε αυτό το συγκεκριμένο ταξίδι που εκτυλίσσεται στη Βαρκελώνη, ο Δον Κιχώτης υπερασπίζεται την αρετή των νεαρών ερωτευμένων, της Κίτρι και του Μπαζίλιο, ενάντια στη θέληση του πατέρα της κοπέλας, ο οποίος θέλει να την παντρέψει με τον πλούσιο και ματαιόδοξο Γκαμάς. Μπορεί κανείς να βιώσει αυτήν την ιστορία μέσα από τα μάτια των κεντρικών ηρώων αλλά και μέσα από τους χωρικούς, τους ταυρομάχους, τους Τσιγγάνους και τις νύμφες. Έχει πολλή παντομίμα, χορούς ισπανικού χαρακτήρα, και επίσης την κλασική σκηνή του ονείρου. Ελπίζω να απολαύσετε το μπαλέτο με αυτήν την ιστορία, που το κεντρικό της θέμα για μένα είναι ένα: Στο τέλος πάντα νικάει η αγάπη».